میانگین درآمد بورس چقدر می باشد؟

اغلب محاسبه نسبت P/E بر اساس سود محقق‌شده‌ای است که در آخرین گزارش سالیانه ذکر می‌شود. گاهی مقدار EPS موجود در فرمول P/E را EPS تقریبی و پیش‌بینی شده سال آینده در نظر گرفته می‌شود که به «پیش‌بینی درآمد هرسهم سال مالی» آینده نیز مشهور است. همچنین ممکن است برخی بر اساس EPS دو فصل گذشته (۶ ماه گذشته)، EPS آینده را تخمین بزنند و P/E را با این مقدار محاسبه کنند.
اختلاف چندانی بین این متغیرها وجود ندارد. با این حال، مهم است بدانید که در محاسبه با روش اول از اطلاعات تاریخی واقعی سهم استفاده می‌کنید؛ در صورتی ‌که در پیش‌بینی EPS ماه‌های آینده، بر اساس EPS ماه‌های قبل، الزاما تخمین‌ها دقیق و کامل نیست.

تورم خزنده در خانه‌های تهران/ مسکن در پایتخت چقدر گران شد؟

ساعت24-قیمت مسکن آرام و بی‌سروصدا در حال افزایش است؛ آن‌هم در شرایطی که در کسادی به سر می‌برد و تعداد معاملات آن در مهرماه ۱۰.۲ درصد نسبت به شهریور کاهش پیدا کرده است. اهمیت این تورم خزنده مسکن از این جهت است که میزان رشد، از منظر آمار و ارقام، عدد قابل‌توجهی میانگین درآمد بورس چقدر می باشد؟ نیست، اما به‌عنوان‌مثال در همین مهرماه، هزینه خرید یک آپارتمان متوسط در تهران را حدود ۴۵میلیون تومان افزایش داده است.

همشهری نوشت:قیمت مسکن آرام و بی‌سروصدا در حال افزایش است؛ آن‌هم در شرایطی که در کسادی به سر می‌برد و تعداد معاملات آن در مهرماه ۱۰.۲ درصد نسبت به شهریور کاهش پیدا کرده است. اهمیت این تورم خزنده مسکن از این جهت است که میزان رشد، از منظر آمار و ارقام، عدد قابل‌توجهی نیست، اما به‌عنوان‌مثال در همین مهرماه، هزینه خرید یک آپارتمان متوسط در تهران را حدود ۴۵میلیون تومان افزایش داده است.

اطلاعات منتشر شده از سوی اداره بررسی‌ها و سیاست‌های اقتصادی بانک مرکزی از تحولات بازار مسکن شهر تهران در مهرماه نشان می‌دهد که در این ماه، میانگین قیمت یک مترمربع زیربنای مسکونی با ۱.۴ درصد افزایش به ۴۳ میلیون و ۷۲۵ هزار تومان رسیده است. بعد از بانک مرکزی، مرکز آمار ایران نیز دیروز گزارش خود را از تحولات مسکن تهران منتشر کرد که از افزایش ۰.۸ درصدی میانگین قیمت وزنی و حسابی مسکن تهران در مهرماه حکایت داشت. نکته قابل‌توجه این است که اطلاعات هر دو مرجع، بر کاهش تعداد معاملات مسکن و تداوم رکود تورمی در این بازار دلالت دارد. بانک مرکزی، از افت ۱۰.۲ درصدی تعداد معاملات مسکن تهران خبر داده و مرکز آمار ایران میزان این کاهش را ۶.۴ درصد برآورد کرده است.

تحولات مهرماهی مسکن تهران
بر اساس گزارش بانک مرکزی، در مهر امسال، تعداد آپارتمان‌های مسکونی معامله شده در شهر تهران ۵۴۱۶ واحد بوده که این تعداد نسبت به ماه قبل ۱۰.۲ درصد و نسبت به ماه مشابه سال قبل یک‌درصد کاهش نشان می‌دهد. همچنین در ماه مورد گزارش، متوسط قیمت خریدوفروش یک مترمربع زیربنای واحد مسکونی معامله شده از طریق بنگاه‌های معاملات ملکی شهر تهران معادل ۴۳ میلیون و ۷۲۵ هزار تومان بوده که از تورم ۱.۴ درصدی این بازار در مهرماه و تورم نقطه‌به‌نقطه ۳۸.۲ درصدی این بازار (نسبت به مهر پارسال) حکایت دارد. به گزارش همشهری، بررسی توزیع تعداد واحدهای مسکونی معامله شده در مهرماه حاکی از این است که واحدهای نوساز تا ۵ سال ساخت، ۲۸.۶ درصد از معاملات را به خود اختصاص داده‌اند که این میزان نسبت به ماه قبل ۰.۲ واحد درصد افزایش نشان می‌دهد، اما همچنان نسبت به سال قبل ۴.۴ واحد درصد و نسبت به اوایل دهه ۹۰، حدود ۳۱ واحد درصد کمتر است. هم‌زمان با کاهش سهم واحدهای نوساز و با عمر کمتر از معاملات بازار مسکن تهران، به سهم واحدهای با عمر بالا در گروه ۱۱ تا ۱۵ سال و گروه بیش از ۲۰ سال افزوده شده است. از نگاهی دیگر، بررسی معاملات مسکن تهران به تفکیک مناطق ۲۲ گانه شهرداری تهران نشان می‌دهد که در مهرماه امسال، همچنان منطقه ۵ از سهم ۱۵درصدی از کل معاملات بورس مسکن تهران برخوردار بوده و بیشترین تعداد قراردادهای مبایعه‌نامه را به خود اختصاص داده است. همچنین مناطق ۱۰ و ۲ به ترتیب با سهم‌های ۹.۳ و ۸.۷ درصدی از کل معاملات در رتبه‌های بعدی قرار گرفته‌اند.
از منظر شاخص قیمت نیز، در میان مناطق ۲۲گانه شهرداری تهران، در مهرماه بیشترین متوسط قیمت یک مترمربع زیربنای مسکونی معامله شده معادل ۸۸‌میلیون و ۳۳۱ هزار تومان بوده که به منطقه یک اختصاص داشته است. این رقم ۲۶.۸‌درصد بالاتر از مهرماه سال قبل بوده و کمتر از میانگین تورم نقطه‌به‌نقطه بازار مسکن تهران است؛ ازاین‌رو می‌توان استنباط کرد که نبض تورم مسکن در گران‌ترین منطقه شهر و واحدهای لوکس و بزرگ، آرام‌تر از کلیت بازار می‌زند. این در حالی است که در مهرماه، پایین‌ترین میانگین قیمت مسکن معادل ۲۱‌میلیون و ۳۰۴‌هزار تومان به منطقه‌۱۸ اختصاص داشته، اما این رقم ۴۰.۷‌درصد بالاتر از مهر سال قبل است و نسبت به میانگین تورم نقطه‌به‌نقطه مسکن تهران نیز ۲.۵‌واحد درصد بالاتر است. در ماه‌های گذشته نیز، تنش تورمی بازار مسکن در مناطق جنوبی و مناطقی که قیمت مسکن آنها کمتر از میانگین شهر بود، بیشتر به چشم می‌آمد و کارشناسان این اتفاق را ناشی از کوچ متقاضیان کم‌توان شده برای تبدیل دارایی ریالی خود به مسکن در این مناطق عنوان می‌کردند.

نقشه معاملات بازار تهران
در مهرماه امسال، از مجموع ۵۴۱۶ واحد مسکونی معامله شده در شهر تهران، ۵۶.۸ درصد از معاملات به واحدهای مسکونی با سطح زیربنای کمتر از ۸۰ مترمربع اختصاص داشته که عمدتاً واحدهای متناسب با الگوی مصرف قلمداد می‌شوند. طبق آمار، پرطرفدارترین واحدهای معامله شده در مهرماه امسال واحدهای ۵۰ تا ۶۰ مترمربعی بوده‌اند که به‌تنهایی ۱۵.۲ درصد از کل معاملات را به خود اختصاص داده‌اند. از نگاهی دیگر، بررسی توزیع معاملات مسکن تهران بر اساس میانگین قیمت یک مترمربع نیز نشان می‌دهد که درمجموع ۵۶.۱ درصد از کل معاملات مسکن تهران در مهرماه مربوط به واحدهایی بوده که میانگین قیمت یک مترمربع‌شان از میانگین قیمت شهر پایین‌تر است.
به عبارتی این واحدها یا عمر بسیار بالایی داشته و کلنگی بوده‌اند یا عمدتاً در مناطق پایین و ارزان شهر قرار داشته‌اند. از نگاهی دیگر، در مهر امسال ۵۰.۳‌درصد معاملات مسکن ثبت شده در شهر تهران ۳‌میلیارد تومان یا کمتر ارزش داشته و طبق آمار بانک مرکزی، آپارتمان‌های با ارزش یک تا ۱.۵‌میلیاردتومان، با سهم ۱۴.۶‌درصدی، بیشترین سهم را از معاملات این ماه داشته‌اند.

تورم داغ بازار اجاره در پاییز
خلاصه‌ترین و البته مهم‌ترین بخش گزارش بانک مرکزی از تحولات بازار مسکن تهران مربوط به بازار اجاره مسکن است که از وضعیت بسیار نابسامان این بازار در اولین ماه از فصل پاییز و در خاتمه فصل نقل‌وانتقال مستأجران حکایت دارد.
طبق بررسی‌های کارشناسان بانک مرکزی، شاخص کرایه مسکن اجاری شهر تهران در مهر امسال ۴۰.۹ درصد نسبت به سال قبل رشد کرده است. همچنین این شاخص در کل مناطق شهری نسبت به مهر پارسال ۴۶.۸‌درصد افزایش داشته است. نکته قابل‌تأمل اینکه در این ماه، رشد ماهانه شاخص مسکن اجاری در شهر تهران و کل مناطق شهری یکسان و معادل ۷ درصد بوده که ۲.۳ برابر تورم مصرف‌کننده در مهرماه است و از فشار سنگین به خانوارهای مستأجر حکایت دارد. نکته مهم‌تر اینکه این مقدار رشد، دقیقاً یک ماه پس از پایان فصل نقل‌وانتقال مستأجران و کاهش سنتی تقاضا در بازار اجاره اتفاق افتاده و بخشی از آن می‌تواند ناشی از رهاشدگی بازار و فراموش شدن پیگیری تصویب و اجرای بسته‌ها و طرح‌های اجاره‌ای دولت و مجلس باشد.

خطر سقوط بهمن تورم در بازار مسکن
در مهر امسال، با رسیدن میانگین قیمت یک‌متر مسکن شهر تهران به ۴۳میلیون و ۷۲۵‌هزارتومان، عملاً ارزش یک واحد آپارتمان ۷۵مترمربعی حدود ۱۵‌ساله در مناطق متوسط تهران به ۳‌میلیاردو۲۸۰‌میلیون تومان رسیده است. این رقم حدود ۴۵‌میلیون تومان بیش از قیمت این آپارتمان در شهریورماه است؛ یعنی خریدار این آپارتمان در مهرماه باید ۴۵‌میلیون تومان بیشتر از ماه قبل هزینه کند. در بهترین حالت اگر میانگین درآمد یک خانوار متقاضی مسکن در پایتخت ۲۰۰ میلیون تومان برآورد شود، افزایش یک‌ماهه قیمت مسکن معادل یک‌چهارم کل درآمد این خانوار است. بررسی تغییرات قیمت مسکن تهران به دلار نیز حاکی از این است که ارزش دلاری مسکن تهران فقط در مهرماه ۰.۹ درصد افزایش یافته و تورم آن از بازار ارز نیز بیشتر بوده است. در آن سوی ماجرا و در سایه این تحولات بازار مسکن، تورم شدیدی به بازار اجاره تزریق شده که تبعات آن شاید در بهار سال آینده نمایان شود. به هر صورت، هم تورم خزنده و آرام بازار مسکن و هم تورم عجیب بازار اجاره، مستقیماً معیشت خانوارها را تهدید می‌کند و اگر تمهیدی برای علاج آن اندیشیده نشود، زمانی مانند بهمن سقوط می‌کند و میانگین درآمد بورس چقدر می باشد؟ مقابله با آن نیز سخت و حتی غیرممکن خواهد بود.

حقوق صاحبان سهام چیست؟

دنیای سهام و شرکت های سهامی، دنیای پیچیده ای نیست، اما به همان اندازه که پیچیده نیست، شیرین است! البته این شیرینی بیش از هر کسی به افرادی خودش را نشان می دهد که در این حوزه اطلاعات کافی دارند. این روزها با توجه به رونق گرفتن بورس در کشورمان افراد زیادی برای سرمایه گذاری به این حوزه روی آورده اند، در حالی که بسیاری از این افراد نه اطلاعاتی در مورد سهام و نه در مورد جزئیات مربوط به حقوق صاحبان سهام دارند.

در این مقاله قصد داریم به طور کامل به موضوع حقوق صاحبان سهام بپردازیم. تا پایان این مقاله هر آنچه که باید راجع به حقوق صاحبان سهام بدانید را متوجه خواهید شد. قبل از اینکه به موضوع حقوق صاحبان سهام بپردازیم باید کمی در مورد سهام و انواع آن توضیح دهیم.

اوراق بهادار و سهام چیست؟

برای تعریف سهام ابتدا باید اوراق بهادار را بشناسید. اوراق بهادار در واقع همان ابزارها و اسناد مالی دارای ارزش مادی هستند و نشان دهنده مالکیت اشخاص حقیقی و حقوقی بر انواع دارایی هستند. اوراق بهادار در واقع نوعی از طلب از نهادهای دولتی یا خصوصی هستند. سهام نیز یکی از انواع اوراق بهادار است که در چند سال اخیر مورد توجه بسیار زیادی قرار گرفته است.

سهام را می توانیم یکی از اوراق بهادار بدانیم که نشان می دهد یک شخص حقیقی یا حقوقی بر چه میزان از یک دارایی حق مالکیت دارد. برای مثال اگر ارزش یک شرکت یک میلیارد تومان باشد و شما 20 درصد از سهام این شرکت را در اختیار داشته باشید، شما مالک 200 میلیون تومان از این دارایی (این شرکت) هستید.

البته در بازار بورس کمی پیچیده تر است و تقسیم سهام بین افراد بیشتری تقسیم می شود و در کل نحوه تقسیم سهام متفاوت است.

بحث سهام و اوراق بهادار و حقوق صاحبان سهام از مهمترین بحث ها در حوزه حسابداری است، اما اگر به بحث های جذاب دیگر همچون محاسبه بیمه حقوق علاقه دارید می توانید مقاله سپیدار در این مورد را نیز مطالعه کنید.

انواع سهام

هم سهام و هم شرکت های سهامی به دسته های مختلف تقسیم می شوند. شرکت های سهامی به دو دسته سهامی عام و سهامی خاص تقسیم می شوند.

سهام نیز از جهات مختلف می تواند به دسته بندی های مختلف تقسیم شود که در مقالات بعدی به طور کامل در این مورد توضیح می دهیم، اما سهام در مهمترین نوع تقسیم بندی، شامل موارد زیر است:

1. سهام عادی
2. سهام ممتاز (سهام ترکیبی)

حقوق صاحبان سهام چیست؟ (تعریفی جامع از حقوق صاحبان سهام)

حقوق صاحبان سهام که آن را با عنوان ارزش ویژه نیز می شناسند، نشانگر این است که مالکیت صاحبان کسب و کارها چه میزان است. حقوق صاحبان سهام که معادل آن در زبان انگلیسی عبارت Equity یا Owner Equity است نوعی مالکیت در دارایی های یک شرکت است. حقوق صاحبان سهام، میزانی از ارزش یک شرکت است که به یک شخص حقیقی یا حقوقی تعلق دارد.

در صورتی که یک شرکت منحل شود نیز بعد از کسر بدهی ها از دارایی های آن شرکت، حقوق صاحبان سهام از باقیمانده دارایی شرکت و بر اساس میزان سهم سهامداران به آنان پرداخت می شود.

حقوق صاحبان سهام ممکن است با انجام فعالیت های سودآور در یک شرکت افزایش پیدا کند و یا به واسطه اشتباهات تجاری آن شرکت با کاهش همراه باشد. علاوه بر این در صورتی که یک شرکت سود سالانه حاصل از فروش محصولات یا خدمات را بین سهامداران توزیع نکند، حقوق صاحبان سهام در آن شرکت افزایش پیدا می کند.

بنابراین این مسئله که در چه شرکتی سرمایه گذاری می کنید و اوراق بهادار از نوع بورس دریافت می کنید اهمیت زیادی دارد.

در این میان پیشنهاد می کنیم مقاله معافیت از بیمه که از موضوعات مهم در بحث بیمه محسوب می شود را مطالعه کنید.

اجزای حقوق صاحبان سهام شامل چه مواردی است؟

• سرمایه قانونی
• افزایش سرمایه
• صرف سهام
• اندوخته قانونی
• سایر اندوخته ها
• سود و زیان انباشته
• سهام خزانه
• مازاد تجدید ارزیابی موجودی ها

در ادامه در مورد برخی از این موارد بیشتر توضیح می دهیم.

سرمایه قانونی

قسمتی از حقوق صاحبان سهام جهت ایجاد شرکت و به واسطه خرید سهم، ماشین آلات، ملک و … به سرمایه آن شرکت تبدیل شود.

افزایش سرمایه

یکی از روش های تامین مالی شرکت ها افزایش سرمایه است که روش های مختلف دارد. گاهی شرکت ها به خاطر اصلاح ساختار مالی، افزایش جریان وجوه نقد شرکت یا گاهی برای مزایایی که افزایش سرمایه برایشان ایجاد می کند نسبت به این کار اقدام می کنند. افزایش سرمایه یکی از اجزای حقوق صاحبان سهام محسوب می شود، چرا که این افزایش سرمایه توسط سهامداران قدیمی یا جدید انجام می شود.

اندوخته

سود سهمی که در پایان دوره مالی بین سهامداران توزیع نمی شود و در اختیار شرکت باقی می ماند نیز سرمایه قانونی است و جزئی از حقوق صاحبان سهام محسوب می شود. این سود سهمی که با عنوان اندوخته شناخته می شود بخشی از سود واحد تجاری است که گاهی به واسطه الزامات قانونی و گاهی به خاطر تصمیم مجمع عمومی صاحبان سهام در یک شرکت و به دلایلی مثل حمایت از منافع بستانکاران/اعتباردهندگان یا به دلیل ایجاد منابع لازم برای توسعه شرکت در بین سهامداران توزیع نمی شود.

اندوخته قانونی

اندوخته قانونی با اندوخته که در قسمت قبل آن را توضیح دادیم کمی متفاوت است. طبق آنچه در قانون تجارت آمده است، میزان یک بیستم سود خالص هر سال به صورت پیشفرض به عنوان اندوخته قانونی در نظر گرفته می شود. البته محاسبه اندوخته قانونی جزئیات زیادی دارد که باید همه موارد آن در نظر گرفته شود.

هدف حقوق صاحبان سهام چیست؟

اهداف حقوق صاحبان سهام در حسابداری معمولا شامل موارد زیر است:

• مشخص نمودن سرمایه قانونی و ثبت شده
• مشخص نمودن منابع سرمایه شرکت سهامی
• مشخص نمودن سود سهامی قابل توزیع

حقوق سهام داران طبق میزان سرمایه گذاری و خریدی که از سهام انجام داده اند منافعی نیز به دنبال دارد که نمی توان این منافع را نقض کرد. اطلاع از این منافع برای سهامداران لازم است تا این اشخاص حقیقی و حقوقی بتوانند در بازار سرمایه به کسب سود بپردازند.

یکی از مهمترین موضوعات در زمینه حسابداری بحث ارسال لیست بیمه است که حسابداران شرکت ها ابهامات زیادی در مورد آن دارند. در مقاله ارسال لیست بیمه در وبلاگ سپیدار به طور جامع به این موضوع پرداخته ایم.

حساب های مرتبط با حقوق صاحبان سهام

حساب های مختلفی وجدو دارند که در ارتباط با حقوق صاحبان سهام هستند. این حساب ها در حقوق صاحبان سهام تاثیر دارند. در ادامه به 2 مورد از این حساب ها اشاره می کنیم. این حساب ها در صورتی که در سمت بدهکار ترازنامه (سمت چپ) قرار بگیرند مانده حقوق صاحبان سهام را کاهش می دهند و در صورتی که در سمت بستانکار ترازنامه (سمت راست) قرار بگیرند مانده حساب حقوق صاحبان سهام را افزایش می دهند و نفع سهامداران هستند.

حساب استعفا (ماهیت کاهش حقوق صاحبان سهام)

در صورتی که یکی از صاحبان سهام (مالکان) بخواهد استعفا بدهد، شرکت موظف است دارایی وی را پرداخت کند و به همین دلیل این حساب در ترازنامه ماهیت بدهکار دارد و حقوق صاحبان سهام را کاهش می دهد.

حساب درآمد (ماهیت افزایش حقوق صاحبان سهام)

درآمد می تواند از طریق فروش، کمیسیون دریافت شده از مشتریان، بهره دریافتی یا روش های دیگر باشد. در هر صورت هر پولی که از طریق فروش محصول یا خدمات دریافت می شود درآمد بوده و در ترازنامه ماهیت بستانکار دارد، بنابراین باعث افزایش حقوق صاحبان سهام می شود.

جایگاه حقوق صاحبان سهام در معادله حسابداری

همانطور که گفتیم حقوق صاحبان سهام در یک شرکت منحل شده پس از این که بدهی های شرکت از دارایی های آن کسر شد، از باقیمانده آن به دست می آید. بنابراین رابطه و جایگاه حقوق صاحبان سهام در یک تراز به این صورت خواهد بود:

حقوق مالکان شرکت (حقوق صاحبان سهام) + بدهی های شرکت = دارایی های شرکت

بنابراین با جابه جایی در عناصر این معادله می توان به این نتیجه رسید که اگر از دارایی ها، بدهی ها را کسر کنیم حقوق مالکان باقی می ماند. مانند معادله زیر:

میانگین درآمد بورس چقدر می باشد؟

میزان کسب سود در بازار سرمایه به عوامل زیادی از جمله مهارت، تجربه و سرمایه شما بستگی دارد؛ اما می‌توان گفت اگر سرمایه‌گذاری را از ابتدا و به صورت اصولی فرا بگیرید یا از نظرات مشاوران خبره بهره‌مند شوید، هیچ بازاری را سودآورتر از بورس پیدا نخواهید کرد!

همان‌طور که اشاره شد برای کسب درآمد از بورس نیازمند «مهارت»، «تجربه» و «سرمایه» هستید. اگر مهارت و تجربه ندارید، می‌توانید با استفاده از یک مشاور مالی مشکل را حل کنید. درباره سرمایه هم نباید چندان نگران باشید. برای سرمایه‌گذاری در بورس حتما نباید چند صد میلیون تومان پول داشته باشید، بلکه با مبالغ کم حتی یک میلیون تومان هم می‌توانید فعالیت در بورس را آغاز کنید.

کسانی درآمد بیشتری از بورس بدست می‌آورند که در نخستین گام، یک کارگزار حرفه‌ای و با تجربه را انتخاب کنند، سپس سرمایه‌شان را با استفاده از مشاوران خبره به گردش درآورند. بنابراین هر چه این موارد را دقیق‌تر رعایت کرده و البته سرمایه‌ بیشتری هم داشته باشید، درآمد بیشتری هم بدست می‌‌آورید

یک نکته را هم نباید فراموش کنید! کسب درآمد و سود بدون پذیرفتن میزان مشخصی از ریسک امکان‌پذیر نیست. در هر سرمایه‌گذاری که انجام می‌شود، میزان مشخصی از ریسک وجود دارد؛ اما روش‌های علمی وجود دارد که می‌توان به‌واسطه آن‌ها ریسک را کاهش داد.

توجه به تغییرات شاخص بهترین المان برای تخمین متوسط سود افراد از طریق سرمایه‌گذاری در بورس است.

نمودار بازدهی سالانه شاخص در 9 سال اخیر

بد نیست بدانید اگر شاخص بورس در دوره زمانی یک ساله 20 درصد رشد داشته باشد، یک فرد حرفه‌ای با استفاده از مشاوره‌ افراد خبره می‌تواند حداقل تا دو برابر این رقم، یعنی 40 درصد هم سود بدست بیاورد. دقت داشته باشید، با توجه به شرایط مختلفی که بر بازار سرمایه حاکم می‌باشد، درآمد بورس متفاوت است. به عنوان مثال از شهریور1391 تا دی‌ماه سال 1392 در یک بازه زمانی 1.5 ساله، شاخص بورس از حدود 24 هزار میانگین درآمد بورس چقدر می باشد؟ واحد با رشد 370 درصدی به حدود 89 هزار واحد رسید. در مقابل از دی ماه سال 1392 تا دی ماه سال 1394 در یک بازه زمانی دو ساله با 31 درصد افت مواجه شده است؛ به همین علت است که می‌گوییم درآمد بورس را نمی‌توان به‌طور دقیق مشخص کرد.

نباید فراموش کرد عوامل متعددی نظیر تحولات سیاسی، اقتصادی و عملکرد شرکت‌های بورسی بر بازدهی شاخص بورس تاثیرگذار است.

تورم خزنده در خانه‌های تهران/ مسکن در پایتخت چقدر گران شد؟

همشهری نوشت:قیمت مسکن آرام و بی‌سروصدا در حال افزایش است؛ آن‌هم در شرایطی که در کسادی به سر می‌برد و تعداد معاملات آن در مهرماه ۱۰.۲ درصد نسبت به شهریور کاهش پیدا کرده است. اهمیت این تورم خزنده مسکن از این جهت است که میزان رشد، از منظر آمار و ارقام، عدد قابل‌توجهی نیست، اما به‌عنوان‌مثال در همین مهرماه، هزینه خرید یک آپارتمان متوسط در تهران را حدود ۴۵میلیون تومان افزایش داده است.

اطلاعات منتشر شده از سوی اداره بررسی‌ها و سیاست‌های اقتصادی بانک مرکزی از تحولات بازار مسکن شهر تهران در مهرماه نشان می‌دهد که در این ماه، میانگین قیمت یک مترمربع زیربنای مسکونی با ۱.۴ درصد افزایش به ۴۳ میلیون و ۷۲۵ هزار تومان رسیده است. بعد از بانک مرکزی، مرکز آمار ایران نیز دیروز گزارش خود را از تحولات مسکن تهران منتشر کرد که از افزایش ۰.۸ درصدی میانگین قیمت وزنی و حسابی مسکن تهران در مهرماه حکایت داشت. نکته قابل‌توجه این است که اطلاعات هر دو مرجع، بر کاهش تعداد معاملات مسکن و تداوم رکود تورمی در این بازار دلالت دارد. بانک مرکزی، از افت ۱۰.۲ درصدی تعداد معاملات مسکن تهران خبر داده و مرکز آمار ایران میزان این کاهش را ۶.۴ درصد برآورد کرده است.

تحولات مهرماهی مسکن تهران
بر اساس گزارش بانک مرکزی، در مهر امسال، تعداد آپارتمان‌های مسکونی معامله شده در شهر تهران ۵۴۱۶ واحد بوده که این تعداد نسبت به ماه قبل ۱۰.۲ درصد و نسبت به ماه مشابه سال قبل یک‌درصد کاهش نشان می‌دهد. همچنین در ماه مورد گزارش، متوسط قیمت خریدوفروش یک مترمربع زیربنای واحد مسکونی معامله شده از طریق بنگاه‌های معاملات ملکی شهر تهران معادل ۴۳ میلیون و ۷۲۵ هزار تومان بوده که از تورم ۱.۴ درصدی این بازار در مهرماه و تورم نقطه‌به‌نقطه ۳۸.۲ درصدی این بازار (نسبت به مهر پارسال) حکایت دارد. به گزارش همشهری، بررسی توزیع تعداد واحدهای مسکونی معامله شده در مهرماه حاکی از این است که واحدهای نوساز تا ۵ سال ساخت، ۲۸.۶ درصد از معاملات را به خود اختصاص داده‌اند که این میزان نسبت به ماه قبل ۰.۲ واحد درصد افزایش نشان می‌دهد، اما همچنان نسبت به سال قبل ۴.۴ واحد درصد و نسبت به اوایل دهه ۹۰، حدود ۳۱ واحد درصد کمتر است. هم‌زمان با کاهش سهم واحدهای نوساز و با عمر کمتر از معاملات بازار مسکن تهران، به سهم واحدهای با عمر بالا در گروه ۱۱ تا ۱۵ سال و گروه بیش از ۲۰ سال افزوده شده است. از نگاهی دیگر، بررسی معاملات مسکن تهران به تفکیک مناطق ۲۲ گانه شهرداری تهران نشان می‌دهد که در مهرماه امسال، همچنان منطقه ۵ از سهم ۱۵درصدی از کل معاملات بورس مسکن تهران برخوردار بوده و بیشترین تعداد قراردادهای مبایعه‌نامه را به خود اختصاص داده است. همچنین مناطق ۱۰ و ۲ به ترتیب با سهم‌های ۹.۳ و ۸.۷ درصدی از کل معاملات در رتبه‌های بعدی قرار گرفته‌اند.
از منظر شاخص قیمت نیز، در میان مناطق ۲۲گانه شهرداری تهران، در مهرماه بیشترین متوسط قیمت یک مترمربع زیربنای مسکونی معامله شده معادل ۸۸‌میلیون و ۳۳۱ هزار تومان بوده که به منطقه یک اختصاص داشته است. این رقم ۲۶.۸‌درصد بالاتر از مهرماه سال قبل بوده و کمتر از میانگین تورم نقطه‌به‌نقطه بازار مسکن تهران است؛ ازاین‌رو می‌توان استنباط کرد که نبض تورم مسکن در گران‌ترین منطقه شهر و واحدهای لوکس و بزرگ، آرام‌تر از کلیت بازار می‌زند. این در حالی است که در مهرماه، پایین‌ترین میانگین قیمت مسکن معادل ۲۱‌میلیون و ۳۰۴‌هزار تومان به منطقه‌۱۸ اختصاص داشته، اما این رقم ۴۰.۷‌درصد بالاتر از مهر سال قبل است و نسبت به میانگین تورم نقطه‌به‌نقطه مسکن تهران نیز ۲.۵‌واحد درصد بالاتر است. در ماه‌های گذشته نیز، تنش تورمی بازار مسکن در مناطق جنوبی و مناطقی که قیمت مسکن آنها کمتر از میانگین شهر بود، بیشتر به چشم می‌آمد و کارشناسان این اتفاق را ناشی از کوچ متقاضیان کم‌توان شده برای تبدیل دارایی ریالی خود به مسکن در این مناطق عنوان می‌کردند.

نقشه معاملات بازار تهران
در مهرماه امسال، از مجموع ۵۴۱۶ واحد مسکونی معامله شده در شهر تهران، ۵۶.۸ درصد از معاملات به واحدهای مسکونی با سطح زیربنای کمتر از ۸۰ مترمربع اختصاص داشته که عمدتاً واحدهای متناسب با الگوی مصرف قلمداد می‌شوند. طبق آمار، پرطرفدارترین واحدهای معامله شده در مهرماه امسال واحدهای ۵۰ تا ۶۰ مترمربعی بوده‌اند که به‌تنهایی ۱۵.۲ درصد از کل معاملات را به خود اختصاص داده‌اند. از نگاهی دیگر، بررسی توزیع معاملات مسکن تهران بر اساس میانگین قیمت یک مترمربع نیز نشان می‌دهد که درمجموع ۵۶.۱ درصد از کل معاملات مسکن تهران در مهرماه مربوط به واحدهایی بوده که میانگین قیمت یک مترمربع‌شان از میانگین قیمت شهر پایین‌تر است.
به عبارتی این واحدها یا عمر بسیار بالایی داشته و کلنگی بوده‌اند یا عمدتاً در مناطق پایین و ارزان شهر قرار داشته‌اند. از نگاهی دیگر، در مهر امسال ۵۰.۳‌درصد معاملات مسکن ثبت شده در شهر تهران ۳‌میلیارد تومان یا کمتر ارزش داشته و طبق آمار بانک مرکزی، آپارتمان‌های با ارزش یک تا ۱.۵‌میلیاردتومان، با سهم ۱۴.۶‌درصدی، بیشترین سهم را از معاملات این ماه داشته‌اند.

تورم داغ بازار اجاره در پاییز
خلاصه‌ترین و البته مهم‌ترین بخش گزارش بانک مرکزی از تحولات بازار مسکن تهران مربوط به بازار اجاره مسکن است که از وضعیت بسیار نابسامان این بازار در اولین ماه از فصل پاییز و در خاتمه فصل نقل‌وانتقال مستأجران حکایت دارد.
طبق بررسی‌های کارشناسان بانک مرکزی، شاخص کرایه مسکن اجاری شهر تهران در مهر امسال ۴۰.۹ درصد نسبت به سال قبل رشد کرده است. همچنین این شاخص در کل مناطق شهری نسبت به مهر پارسال ۴۶.۸‌درصد افزایش داشته است. نکته قابل‌تأمل اینکه در این ماه، رشد ماهانه شاخص مسکن اجاری در شهر تهران و کل مناطق شهری یکسان و معادل ۷ درصد بوده که ۲.۳ برابر تورم مصرف‌کننده در مهرماه است و از فشار سنگین به خانوارهای مستأجر حکایت دارد. نکته مهم‌تر اینکه این مقدار رشد، دقیقاً یک ماه پس از پایان فصل نقل‌وانتقال مستأجران و کاهش سنتی تقاضا در بازار اجاره اتفاق افتاده و بخشی از آن می‌تواند ناشی از رهاشدگی بازار و فراموش شدن پیگیری تصویب و اجرای بسته‌ها و طرح‌های اجاره‌ای دولت و مجلس باشد.

خطر سقوط بهمن تورم در بازار مسکن
در مهر امسال، با رسیدن میانگین میانگین درآمد بورس چقدر می باشد؟ قیمت یک‌متر مسکن شهر تهران به ۴۳میلیون و ۷۲۵‌هزارتومان، عملاً ارزش یک واحد آپارتمان ۷۵مترمربعی حدود ۱۵‌ساله در مناطق متوسط تهران به ۳‌میلیاردو۲۸۰‌میلیون تومان رسیده است. این رقم حدود ۴۵‌میلیون تومان بیش از قیمت این آپارتمان در شهریورماه است؛ یعنی خریدار این آپارتمان در مهرماه باید ۴۵‌میلیون تومان بیشتر از ماه قبل هزینه کند. در بهترین حالت اگر میانگین درآمد یک خانوار متقاضی مسکن در پایتخت ۲۰۰ میلیون تومان برآورد شود، افزایش یک‌ماهه قیمت مسکن معادل یک‌چهارم کل درآمد این خانوار است. بررسی تغییرات قیمت مسکن تهران به دلار نیز حاکی از این است که ارزش دلاری مسکن تهران فقط در مهرماه ۰.۹ درصد افزایش یافته و تورم آن از بازار ارز نیز بیشتر بوده است. در آن سوی ماجرا و میانگین درآمد بورس چقدر می باشد؟ در سایه این تحولات بازار مسکن، تورم شدیدی به بازار اجاره تزریق شده که تبعات آن شاید در بهار سال آینده نمایان شود. به هر صورت، هم تورم خزنده و آرام بازار مسکن و هم تورم عجیب بازار اجاره، مستقیماً معیشت خانوارها را تهدید می‌کند و اگر تمهیدی برای علاج آن اندیشیده نشود، زمانی مانند بهمن سقوط می‌کند و مقابله با آن نیز سخت و حتی غیرممکن خواهد بود.

نسبت P/E چیست؟ (راهنمای کامل)

اگر با ادبیات بازار بورس آشنا باشید، به احتمال قوی نام نسبت P/E را شنیده‌اید. زمانی که بحث ارزش‌گذاری سهام پیش می‌آید، نسبت قیمت به درآمد (پی بر ای) از قدیمی‌ترین و پراستفاده‌ترین معیارها است. با وجودی که این نسبت به سادگی محاسبه می‌شود، تفسیر آن مشکل است و در حالی که می‌تواند در شرایطی خاص اطلاعاتی مفید به ما برساند، در زمانی دیگر ممکن است کاربرد مفیدی نداشته باشد. در نتیجه، بسیاری از سرمایه‌گذاران از این نسبت به درستی استفاده نمی‌کنند و بیشتر از حد لازم به این نسبت ارزش می‌دهند. در این مطلب قصد داریم بیشتر با این نسبت آشنا شویم و درباره چگونگی استفاده یا عدم استفاده از آن در تحلیل و بررسی سهام، صحبت کنیم.

بحث P/E و این که سهم با پی ‌‌به ای (P/E) بالا خوب است یا پایین، همیشه جزو مواردی بوده است که نظرات زیادی درباره آن داده می‌شود. در ویدئوی زیر بررسی می‌کنیم که منظور از نسبت p/e و eps چیست و پس از آن، به بیان نکات پرکاربرد این نسبت مهم در بازار بورس اوراق بهادار خواهیم پرداخت.

منظور از نسبت p/e چیست؟

P/E خلاصه‌شده نسبت قیمت سهم (P مخفف Price) به درآمد هر سهم (EPS مخفف Earning Per Share) است. همان طور که از نام آن مشخص است، برای محاسبه P/E ، قیمت فعلی سهم را بر درآمد هر سهم (EPS) تقسیم می‌کنید:

درآمد هر سهم (EPS)/قیمت سهم در بازار= P/ E

اغلب محاسبه نسبت P/E بر اساس سود محقق‌شده‌ای است که در آخرین گزارش سالیانه ذکر می‌شود. گاهی مقدار EPS موجود در فرمول P/E را EPS تقریبی و پیش‌بینی شده سال آینده در نظر گرفته می‌شود که به «پیش‌بینی درآمد هرسهم سال مالی» آینده نیز مشهور است. همچنین ممکن است برخی بر اساس EPS دو فصل گذشته (۶ ماه گذشته)، میانگین درآمد بورس چقدر می باشد؟ EPS آینده را تخمین بزنند و P/E را با این مقدار محاسبه کنند.
اختلاف چندانی بین این متغیرها وجود ندارد. با این حال، مهم است بدانید که در محاسبه با روش اول از اطلاعات تاریخی واقعی سهم استفاده می‌کنید؛ در صورتی ‌که در پیش‌بینی EPS ماه‌های آینده، بر اساس EPS ماه‌های قبل، الزاما تخمین‌ها دقیق و کامل نیست.

در شرکت‌هایی که سودده نیستند و EPS منفی دارند، وضعیتی چالش‌برانگیز برای محاسبه P/E به وجود می‌آید و نظرات مختلفی در این موارد وجود دارد. برخی بر این باورند که باید P/E را منفی حساب کرد، برخی دیگر معتقدند باید P/E صفر به سهم داده شود و بسیاری از افراد دیگر این طور محاسبه می‌کنند که P/E اصلا برای این سهم وجود ندارد.

متوسط P/E کل بازار بورس را نیز می‌توان محاسبه کرد. این رقم در کشورهایی مانند آمریکا بین ۱۵-۲۵ در نوسان است ولی در بورس ایران بسیار کمتر و معمولا بین ۱۰-۴ محاسبه می‌شود. نوسانات موجود در P/ E به طور قابل ملاحظه‌ای به وضعیت اقتصادی و عواملی مانند تورم بستگی دارد. از طرفی نسبت P/E بین صنایع و حتی شرکت‌ها می‌تواند اختلاف زیادی داشته باشد. برای مشاهده P/E و EPS هر سهم می‌توانید به وب سایت tsetmc مراجعه کنید.

بیشتر بخوانید: آموزش سایت tsetmc

نسبت P/E چه اطلاعاتی به سرمایه‌گذاران می‌دهد؟

برخی از سرمایه‌گذاران اعتقاد دارند عدد P/E سهم به ما می‌گوید که با خرید سهم، چندسال طول می‌کشد تا سرمایه ما به اصطلاح برگردد؛ در حالی که این محاسبه، نوعی نگاه خیلی ساده و ابتدایی به نسبت P/E است. سودآوری شرکت‌ها و تغییرات آن همواره مورد توجه سهامدارن قرار می‌گیرد. علاوه بر این، اخبار و اتفاقاتی که ممکن است سودآوری شرکت‌ها را تحت تاثیر قرار دهد، زیر ذره‌بین سهامداران قرار دارد. در ویدئو بالا، سودآوری شرکت‌ها و دو معیار eps و p/e را بررسی کرده‌ایم.

رشد سود سهام

با وجودی که EPS موجود در نسبت P/E بر اساس درآمد ناشی از ۴ فصل گذشته سهم محاسبه می‌شود، نسبت P/E چیزی بیشتر از یک معیار برای عملکرد گذشته شرکت است و به نوعی انتظارات سرمایه‌گذاران برای رشد یک شرکت را نیز نشان می‌دهد. به یاد داشته باشید که قیمت هر سهم منعکس‌کننده طرز فکر سرمایه‌گذاران نسبت به ارزش آن سهم است و رشد آینده نیز در قیمت سهام لحاظ شده است. در نتیجه، یک راه بهتر برای تفسیر نسبت P/E این است که این نسبت را یک بازتاب از خوش‌بینی نسبت به آینده و سودآوری شرکت بدانیم.

اگر یک شرکت نسبت P/E بالاتر از بازار یا متوسط صنعت داشته باشد، به این معنی است که بازار انتظار بزرگی از این شرکت در طی ماه‌ها و سال‌های آینده دارد. یک شرکت با P/E بالا در نهایت مجبور خواهد شد تا سودآوری خود را به ‌طرز چشم‌گیری افزایش دهد و در غیر این صورت، لازم است قیمت سهام شرکت کاهش یابد.

ارزش سهام

استناد به نسبت P/E در مقایسه با در نظر گرفتن ارزش بازاری سهام به تنهایی، معیار اندازه‌گیری بهتری برای ارزش سهام محسوب می‌شود (در نظر گرفتن قیمت و EPS با هم، بهتر می‌تواند ارزش سهام را نشان دهند تا توجه صرف به قیمت سهم). برای مثال اگر همه متغیرها را ثابت در نظر بگیریم، یک سهم ۱۰۰۰ تومانی با P/E برابر با ۲۵، گران‌تر از سهمی با قیمت ۴۰۰ تومان و P/E برابر ۸ است. البته توجه داشته باشید که محدودیت‌هایی در این نوع از تحلیل وجود دارد و شما نمی‌توانید نسبت P/E دو شرکت مختلف را با هم مقایسه کنید تا بدانید کدامیک ارزش بیشتری دارد.

تشخیص بالا یا پایین بودن نسبت P/E بدون در نظر گرفتن دو فاکتور زیر، مشکل است:

۱ – نرخ رشد سود شرکت

سرعت رشد شرکت در گذشته چقدر بوده است و آیا انتظار می‌رود در آینده این سرعت رشد افزایش یابد یا حداقل ادامه پیدا میانگین درآمد بورس چقدر می باشد؟ کند؟ وقتی یک شرکت در گذشته نرخ رشد ۵ درصدی داشته و هنوز یک P/E بسیار بالا دارد، مشخص می‌شود که چیزی در این میان درست نیست. اگر نرخ رشد پیش‌بینی شده، نسبت P/E را توجیه نکند، بنابراین ممکن است سهام بیش از ارزش خود قیمت‌گذاری شده باشد. در این شرایط، تمام کاری که می‌توانید انجام دهید این است که نسبت P/E را بر اساس EPS برنامه‌ریزی شده (پیش‌بینی شده) محاسبه کنید.

۲ – صنعت

مقایسه شرکت‌ها تنها در صورتی مفید است که هر دو شرکت در یک صنعت باشند. برای مثال، مقایسه P/E شرکتی که در صنعت پتروشیمی ایران فعال است با شرکتی که در گروه خودروسازان قرار دارد اشتباه است. چون چشم‌انداز، پایداری رشد و سود در صنعت، سریع یا کند بودن تغییرات و سایر موارد در صنایع مختلف با هم متفاوت است. بنابراین لازم است شرکت‌هایی را که رشد زیاد دارند با سایر شرکت‌ها در همان صنعت یا با متوسط صنعت مقایسه کنیم.

مشکلات و دام‌های P/E

تا این جا یاد گرفتیم که در شرایط درست، نسبت P/E می‌تواند به ما کمک کند تا تشخیص دهیم قیمت سهام بیش از ارزش واقعی آن است یا کمتر. اما نسبت P/E دام‌ها و مشکلات خود را دارد و بررسی آن، تنها در شرایط خاصی معتبر است. بعضی فاکتورهایی که می‌تواند باعث شود نسبت P/E، سودمندی خود را از دست بدهد شامل این موارد است:

حسابداری

محاسبه درآمد یک بخش از حسابداری است که شامل موارد غیر نقدی نیز می‌شود. علاوه بر این، مشخص کردن درآمد بر اساس قوانین حسابداری انجام می‌شود و در طول زمان ممکن است این قوانین تغییر یابد یا در هر کشور متفاوت باشد. به این ترتیب، سود (EPS) بسته به چگونگی دفترداری و حسابداری می‌تواند به صورت‌های متفاوت محاسبه شود. در نتیجه، مقایسه‌ سودها (EPS ها) با یکدیگر گاهی به مقایسه سیب و پرتقال شبیه است!

در شرایطی که اقتصاد کشور تورم بالایی را تجربه می‌کند، طبعا هزینه‌های استهلاک به دلیل بالا رفتن هزینه‌های جایگزینی کالاها و تجهیزات، در مقایسه با سطح عمومی قیمت‌ها کم‌ در نظر گرفته می‌شود. بنابراین در زمان‌های تورمی P/E ها عموما پایین‌تر می‌آیند؛ چرا که بازار سودها را که به صورت ساختگی به بالا گرایش دارد تخریب‌شده می‌بیند. مانند تمامی نسبت‌ها، بررسی P/E در گذر زمان برای پی بردن به روند آن ارزشمند است. البته تورم این بررسی را دشوار می‌کند زیرا اطلاعات گذشته در زمان حال سودمندی کمتری دارد.

تفسیرهای مختلف

نسبت P/E پایین در یک شرکت، الزاما به این معنی نیست که قیمت سهام آن کمتر از ارزش واقعی قرار دارد. بلکه ممکن است این معنی را داشته باشد که بازار، شرکت را در حال رفتن به سمت مشکلاتی در آینده می‌بیند. قیمت سهام شرکت‌ها به دلیل خاصی پایین می‌آید. دلیل افت P/E می‌تواند اعلام شرکت مبنی بر برآورده نشدن سود مورد انتظار باشد.

تنها به اتکای P/E سهام نخرید!

یکی از اشتباهات رایجی که سرمایه‌گذاران غیر حرفه‌ای مرتکب می‌شوند، خرید سهام صرفا به دلیل P/E بالا یا پایین آن است. توجه کنید که ارزش‌یابی سهام تنها با تکیه بر شاخص‌های ساده‌ای مانند P/E، ساده‌انگارانه و نادرست است. با وجودی‌ که P/E بالا ممکن است به معنی این باشد که قیمت سهام بیشتر از ارزش آن است، هیچ تضمینی وجود ندارد که بعدا به سرعت پایین بیاید. از سمت دیگر، توجه کنید که حتی اگر قیمت یک سهم زیر ارزش خود باشد ممکن است ماه‌ها یا حتی سال‌ها طول بکشد تا میانگین درآمد بورس چقدر می باشد؟ بازار ارزش آن را اصلاح کند.

تجزیه و تحلیل سهام، امری بسیار پیچیده‌تر از دانستن چند نسبت ساده است. به‌ خاطر داشته باشید که نسبت P/E قطعه‌ای از پازل ارزش‌گذاری سهام است اما تمام آن نیست.

برای ثبت نام در دوره تحلیل بنیادی کاربردی کلیک کنید:

سخن آخر

در نهایت چه چیزی درباره نسبت P/E یاد گرفتیم؟ با وجودی که P/E معمولا حرف آخر را درباره ارزش سهام نمی‌زند، می‌توان با مقایسه P/E دو شرکت در یک صنعت، P/E شرکت با P/E صنعت مورد نظر و مقایسه P/E فعلی با P/E تاریخی خود سهم، دید دقیق‌تری به دست آورد. به عنوان جمع‌بندی، نکات زیر را در نظر داشته باشید:

پی بر ای نسبتی است که از تقسیم ارزش بازاری سهم یا همان قیمت روز سهم (Price) به سود هر سهم ( EPS ) به دست می‌آید.

با توجه به این که EPS مقدار درآمد هر سهم را مشخص می‌کند، معیاری برای سودآوری شرکت به حساب می‌آید.

نسبت P/E از نظر تئوریک بیان‌کننده این موضوع است که سرمایه‌گذار تمایل دارد در ازای یک واحد سود، چند واحد پول بپردازد و از منظر دیگر، این نسبت بیانگر میانگین درآمد بورس چقدر می باشد؟ دید سرمایه‌گذاران (خوش‌بینی یا بدبینی) نسبت به رشد شرکت در آینده است.

در میان دو عدد ارزش بازاری سهم و P/E، نسبت P/E گزینه مناسب‌تر و شاخص بهتری برای ارزش‌گذاری سهام به شمار می‌آید.

زمانی که شرایط اقتصادی کشور با تورم شدید همراه است، P/E شرکت‌ها و صنایع دستخوش تغییرات کاهشی خواهد شد.

تغییرات موجود در اصول حسابداری و متعاقب آن روش‌های متفاوت در محاسبه سود EPS، موجب می‌شود تحلیل نسبت P/E با دشواری‌هایی همراه باشد.

استناد به نسبت P/E به تنهایی معیار مناسبی برای انجام معاملات نیست و لازم است این معیار با مواردی همچون نرخ رشد صنعت در نظرگرفته شود.

نسبت P/E می‌تواند از EPS سال مالی قبل یا EPS پیش‌بینی شده سال مالی آینده یا میانگین این دو محاسبه شود.