ارز فیات
ارز فیات یا پول بیپشتوانه یک پول قانونی است که ارزش خود را از دولت صادرکنندهاش میگیرد و برخلاف پول کالایی ارزش آن به یک کالای فیزیکی بستگی ندارد. دولتی که پول فیات را چاپ میکند، عامل تعیینکننده در ارزش آن است. در حال حاضر بسیاری از کشورها از سیستم ارز فیات برای خرید کالا، خدمات، سرمایهگذاری و سپردهگذاری استفاده میکنند. این سیستم پولی در واقع جایگزین استاندارد طلا و پول کالایی شده است.
در شرایط نابسامان اقتصادی کشور و جهان، برای محافظت از پساندازی که طی سالیان دراز و بهزحمت به دست آوردهاید، چه نوع ذخیره ارزشی را در نظر دارید؟ ارزهای فیات، بیت کوین یا شت کوین؟! آنچه در ادامه.
جف بوث (Jeff Booth)، کارآفرین و نویسنده پرطرفدار میگوید که آینده تاریکی در انتظار ارزهای فیات است و با خاموشنشدن ماشین چاپ پول بانکهای مرکزی، شکست این ارزها حتمی است. بوث بر این باور است که دیر.
بیت کوین گرچه با هدف تبدیل شدن به یک ابزار سرمایهگذاری ابداع نشده است، اما افزایش بهای آن باعث شد تا این ارز دیجیتال به بهترین ارز برای سرمایهگذاری طی ۱,۲۰۰ سال گذشته تبدیل شود. به گزارش کوین.
بایننس، یکی از بزرگترین صرافیهای ارز دیجیتال از نظر حجم معاملات، به تازگی اعلام کرده است که قصد دارد اولین جفت مبادلاتی ارز دیجیتال به فیات خود را ایجاد کند. به گزارش «کویندسک»، چانگ پنگ ژائو، مدیر.
به گفته الکس کاراسولو (Alex Karasulu)، مدیرعامل و بنیانگذار شرکت بلاک چینی OptDyn Inc، روند صعودی کنونی بیت کوین و دیگر ارزهای دیجیتال اصلی مانند اتریوم، ریپل، لایت کوین و . واقعی است. او همچنین.
دلار و در نگاه گستردهتر پولهای فیات هیچ محدودیتی در عرضه ندارند و بانکهای مرکزی با توجه به نیازشان میتوانند اقدام به چاپ آنها کنند. همین امر باعث شده تا تورم و بیارزش شدن پول در طول زمان،.
وکلای کمپانی مسئول ارز دیجیتال باثبات دلاری تتر (USDT) با اسنادی که در تاریخ ۳۰ آوریل منتشر کردند، تأیید میکنند که این کمپانی تنها پول کافی برای پشتیبانی از سهچهارم از ذخیره رو به ازدیاد این ارز را.
در زمان نگارش این مقاله ارزش یک دلار برابر با 0.89 یورو، 0.77 پوند بریتانیا و 111.9 ین ژاپن است. اما ممکن است نرخ ارز فردا و یا حتی چند دقیقه دیگر، چیز دیگری باشد و تغییر کند. بیثباتی و عدم قطعیت.
شرکت تتر (Tether) در وبسایت خود نوشت که احتمال دارد ارز دیجیتال باثبات USDT وابسته به دلار خود را به طور کامل با ارزهای فیات پشتیبانی نکند. در این خبر آمده است که زمانی که این ارز دیجیتال باثبات به.
به گزارش نشریهی آسیایی نیکی ایژین ریویو (Nikkei Asian Review) در تاریخ 8ام مارس (17 اسفند)، کرهی شمالی از طریق هدایت حملات هک، رقمی بالغ بر ۶۷۰ میلیون دلار به صورت ارز دیجیتال و پول رایج (فیات)، به.
تیم دراپر (Tim Draper)، یکی از حامیان بیت کوین (BTC) و سرمایهگذاران میلیاردر، معتقد است که از آنجایی که ارزهای دیجیتال به گسترش جهانی دست پیدا خواهند کرد، در پنج سال آینده، تنها مجرمان از ارزهای.
بیش از 150 نفر در هفتهی گذشته با استفاده از شبکهی لایتنینگ، با بیت کوین پیتزا خریدهاند! استارتاپ پرداخت با ارزهای دیجیتال فولد (Fold)، در روز چهارشنبه، درگاه پرداخت مبتنی بر وب خود به نام.
به گزارش رسانهی کانادایی CBC در 5 فوریه (16 بهمن)، وکیلی به مقایسه استاندارد طلا و ارز فیات دستور دادگاه، لپ تاپ رمزگذاری شدهی جرالد کاتن (Gerald Cotten) مدیر عامل بزرگترین صرافی کانادایی، کوادریگا سیاکس (QuadrigaCX) که به.
بر اساس اطلاعیهای که در ایالت وایومینگ آمریکا منتشر شد، این ایالت لایحهای در خصوص پذیرش ارزهای دیجیتال به عنوان پول در 31 ژانویه (11 بهمن) تصویب کرده است. نهاد قانونگذاری وایومینگ در 18 ژانویه.
صندوق اعتماد صرافی Mt Gox که هماکنون فعالیت آن متوقف شده، جزئیات بیشتری را در مورد برنامه فروش ارز دیجیتال منتشر کرده است. این برنامه در پی ورشکستگی این صرافی و بهعنوان بخشی از روند توانبخشی به.
در تاریخ 30 اوت، روزنامه Economics Times گزارشی مبنی بر تایید بانک مرکزی هند (RBI) از ایجاد کارگروهی که موظف به تجزیه و تحلیل امکان سنجی صدور یک واحد ارز دیجیتالی بانک مرکزی (CBDC) با پشتوانه روپیه،.
بیت کوین در نگاه بسیاری افراد ارز آیندهی انسانها خواهد بود، اما تحلیلگران معتقدند این اتفاق و جایگزینی بیت کوین با پول سنتی زمان زیادی میبرد. در سالهای اخیر در میان انواع خبرها، گزارشها و حتی.
آنچه باید در مورد ارز فیات(Fiat Currency) و تفاوت آن با ارزهای دیجیتال بدانید.
ارز فیات fiat نوعی ارز کاغذی است که هیچ پشتوانه فیزیکی مثل طلا و یا نقره ندارد و ارزش آن توسط دولت صادر کننده اش تعیین می گردد.
پول یا ارز فیات یکی از اصطلاحات رایج در دنیای کریپتوکارنسی است. هم اکنون بسیاری از کشورها از سیستم ارز فیات برای خرید کالا و یا سرمایه گذاری های خود استفاده می کنند. در ابتدا مبادلات به صورت کالا به کالا بوده اکنون ارز فیات جایگزین استاندارد طلا و پول کالایی شده است. در این مطلب به طور کامل با ارز فیات، تاریخچه ارز فیات و مزایا و معایب آن آشنا می شوید.
منظور از ارز فیات چیست؟
پول یا ارز فیات به واحد پولی یک کشور گفته می شود که توسط دولت صادر کننده اش تولید می شود. اکثر ارزهای کاغذی مانند دلار آمریکا ارزهای فیات هستند که پشتوانه فیزیکی مثل نقره یا طلا ندارد. ارز فیات هم اکنون در اکثر کشورها برای خرید کالا، سرمایه گذاری و یا سپرده گذاری استفاده می شود. ارز فیات به جای طلا و کالا مورد استفاده قرار می گیرد. ارزش پول فیات توسط دولتی که آن را چاپ می کند تعیین می شود. با توجه به اینکه این نوع واحد پولی هیچ پشتوانه ای ندارد می تواند در اثر تورم های شدید تحت تاثیر قرار بگیرد. در دنیای امروز بیشتر واحدهای پولی، پول فیات هستند که هیچ ارزش زاتی ای ندارند و تنها برای انجام پرداخت ها از آنها استفاده می شود.
بیشتر بخوانید: استخراج یا ماینینگ چیست؟
تاریخچه پول فیات
اگر بخواهیم تاریخچه پیدایش ارز فیات را مورد ارزیابی قرار دهیم باید بگوییم پایه و ریشه اولین استفاده به ارز fiat به قرن های گذشته در چین برمی گردد. در قرن یازدهم استان سیچوان اقدام به تولید و صدور پول کاغذی کرد. اوایل امکان جایگزینی پول کاغذی با طلا و نقره وجود داشت اما در نهایت در قرن سیزدهم با روی کار آمدن کوبلای خان ارز فیات برای بار اول در جهان ایجاد شد. تاریخ نویسان معتقد بودند با افزایش بیش از حد از این سیستم پولی و ایجاد ابر تورم، امپراتوری مغول دچار سقوط گردید.
بعد از چین، در قرن هفدهم پول فیات در اروپا مورد استفاده قرار گرفت. کشورهایی که از ارز فیات استفاده می کردند اسپانیا، سوئد و هلند نام داشتند. ارز فیات در کشور سوئد با شکست مواجه شد و در نهایت این کشور از استاندارد نقره به جای فیات استفاده نمود. در دو قرن بعد فرانسه، کانادا، مستعمرات آمریکا و پس از آنها دولت فدرال ایالات متحده نیز از ارز فیات استفاده کرده و تجربیات بدی را گذراندند.
در قرن بیستم دوباره ایالات متحده به استفاده از ارز مبتنی بر کالا روی آورد. اما در سال 1933 به انجام تبادل پول کاغذی با طلا پایان داد. در سال 1972 در نهایت ایالات متحده زیر نظر ریاست جمهوری نیکسون سیستم ارزی فیات را به طور کامل جایگزین استاندارد طلا کرد. نتیجه این اقدام منجر به استفاده از ارز فیات در کل جهان شد.
بیشتر بخوانید: ارز دیجیتال چیست؟
تفاوت ارز فیات و کریپتو
ارزهای دیجیتال ماهیت غیرمتمرکز دارند و توسط هیچ نهاد یا سازمانی کنترل نمی شوند. اما ارز فیات توسط دولت ها و بانک های مرکزی کنترل می شود.
پول های فیات بدون هیچ پایه و اساسی به راحتی تولید می شوند اما به عنوان مثال بیت کوین که به عنوان محبوب ترین ارز دیجیتال شناخته شده است در تعداد محدودی تولید می شود.
تراکنش ها در ارزهای دیجیتال غیرقابل برگشت است. این در حالی است که در ارزهای فیات امکان برگشت تراکنش ها وجود دارد.
بازار ارزهای دیجیتال بسیار پرنوسان است و در ابعاد کوچکتری انجام می شود. این در حالی است که بازار ارز fiat در عرصه بین المللی مورد استفاده قرار می گیرد و نوسان بسیار کمتری دارد. لازم به ذکر است با گسترش و رشد بازار ارزهای دیجیتال نوسان آن نیز کم خواهد شد.
تنها شباهت ارز فیات و ارزهای دیجیتال، این است که هیچ کدام پشتوانه فیزیکی ندارند.
مزایای پول فیات
- هزینه: تولید پول فیات نسبت به پول کالایی از نظر اقتصادی مناسب تر و مقرون به صرفه تر است.
- واکنش پذیر: ارز fiat انعطاف پذیری لازم را در صورت ایجاد بحران های اقتصادی، برای دولت و بانک مرکزی فراهم می کند.
- کمیابی: در صورتی که اموال فیزیکی مانند طلا کمیاب شوند روی ارزش مقایسه استاندارد طلا و ارز فیات پول فیات تاثیری نخواهند گذاشت.
- راحتی: پول کالایی مثل طلا نیاز به ذخیره، نگهداری و نظارت دارند اما پول فیات نیاز به ذخایر فیزیکی و هزینه بر ندارد.
- تبادلات جهانی: از آنجا که در سراسر جهان و توسط تعداد زیادی از کشورها ارزهای فیات مورد استفاده قرار می گیرند.
- نوسان قیمت: با توجه به اینکه ارزش ارزهای کالایی نظیر طلا با کشف معدن جدید تحت تاثیر قرار بگیرد، خطر کاهش ارزش غیرمنتظره ارزهای فیات کمتر است. به این دلیل که عرضه ارزهای فیات توسط دولت ارز کنترل و تنظیم می شود.
معایب پول فیات
- ارزش ذاتی: ارزهای فیات هیچ ارزش ذاتی ندارند. در این صورت بر اثر تورم می توانند باعث سقوط اقتصادی یک دولت شوند.
- سابقه: طبق بررسی تاریخچه ارز فیات، استفاده از این سیستم پولی خطرناک بوده است به دلیل اینکه منجر به سقوط نظام های مالی شده است.
- تورم: با توجه به اینکه ارز فیات به یک دارایی وابسته نیست و ارزش پول فیات توسط دولت تعیین می شود در صورتی که میزان چاپ آن بیش از نیاز باشد منجر به تورم شدید می گردد. این اتفاق می تواند بر بازارهای مالی نظیر قیمت مسکن تا سطح بدهی ملی تاثیر بگذارد.
سوالات متداول درباره ارز فیات
- چرا به آن ارز فیات می گویند؟
اصطلاح ارز فیات از کلمه لاتین fiat گرفته شده است و به معنای تعیین توسط مقامات است. ارزش ارز fiat توسط دولت تعیین می شود. - چند نمونه از ارزهای فیات را نام ببرید؟
از نمونه های معروف ارزهای فیات می توان به دلار و یورو اشاره کرد. - مزیت پول فیات چیست؟
یکی از مزیت های اصلی ارز fiat امکان کنترل بیشتر روی اقتصاد دولت توسط بانک های مرکزی است. از آنجا که تولید کننده ارزهای فیات بانک های مرکزی هستند میزان چاپ پول توسط آنها کنترل می شود. - آیا بیت کوین یک ارز فیات است؟
بیت کوین به عنوان یک ارز دیجیتال و جایگزینی برای ارز فیات شناخته شده است. - آیا طلا یک ارز فیات است؟
خیر. ارز فیات واحد پولی است که توسط یک کشور تولید می شود و هیچ پشتوانه مالی نظیر طلا یا نقره ندارد و توسط دولت صادر کننده پشتیبانی می شود مانند دلار آمریکا. - چرا ارز فیات از طلا بهتر است؟
مهم ترین مزیت پول فیات ارزش ثابت آن در مقابل طلا، مس و نقره است. و امکان کنترل تولید ارز فیات توسط بانک های مرکزی هر کشور متناسب با میزان نیاز فراهم شده است. - ارز فیات بهتر است یا ارز دیجیتال؟
برعکس ارز فیات، ارز دیجیتال توسط مقامات دولتی کنترل و حمایت نمی شود. بنابراین ارز دیجیتال اعتبار کمتری نسبت به ارز فیات دارد. - ارز فیات مخفف چیست؟
ارز فیات(Fiat) مخفف کلمه(Fabbrica Italiana Automobili Torino) است. نام آن از واژه لاتین فیات به معنای بگذارید انجام شود برگرفته شده است.
در این مطلب با یکی از اصطلاحات رایج و پرکاربرد ارز دیجیتال یعنی ارز فیات آشنا می شوید. همانطور که به نظر می رسد هیچ کدام از سیستم های ارزی آینده مشخصی ندارند. این در حالی است که ارزهای دیجیتال تازه ابتدای مسیر هستند و راه طولانی ای برای گسترش و مواجه با موانع پیش رو دارند. تاریخچه ارزهای فیات نشانگر آسیب پذیر بودن این نوع ارز است. این ویژگی یکی از مهم ترین عامل ها برای روی آوردن مردم به سمت ارزهای دیجیتال است. به نظر می رسد در آینده اقتصاد جهانی، بیت کوین به عنوان یک شبکه اقتصادیِ جایگزین، نقش موثری ایفا خواهد کرد.
استاندارد طلا چیست؟ | مزایا، جایگزین ها و تاریخچه
استاندارد طلا یک سیستم پولی است که در آن ارز یا پول کاغذی یک کشور دارای ارزشی است که مستقیماً با طلا مرتبط است. با استاندارد طلا، کشورها موافقت کردند که پول کاغذی را به مقدار ثابتی طلا تبدیل کنند. کشوری که از استاندارد طلا استفاده می کند، قیمت ثابتی برای طلا تعیین می کند و طلا را با آن قیمت می خرد و می فروشد. این قیمت ثابت برای تعیین ارزش ارز استفاده می شود. به عنوان مثال، اگر ایالات متحده قیمت طلا را 500 دلار در هر اونس تعیین کند، ارزش دلار 1/500 اونس طلا خواهد بود. استاندارد طلا در حال حاضر توسط هیچ دولتی استفاده نمی شود. بریتانیا در سال 1931 استفاده از استاندارد طلا را متوقف کرد و ایالات متحده نیز در سال 1933 از آن پیروی کرد و سرانجام در سال 1973 بقایای این سیستم را کنار گذاشت.
استاندارد طلا
استاندارد طلا به طور کامل با پول فیات جایگزین شد، اصطلاحی برای توصیف ارزی که به دلیل دستور دولت یا فیات استفاده می شود که ارز باید به عنوان وسیله پرداخت پذیرفته شود. به عنوان مثال، در ایالات متحده، دلار پول واقعی است و برای نیجریه، نایرا است. جذابیت استاندارد طلا این است که کنترل صدور پول را از دست انسان های ناقص متوقف می کند. با توجه به اینکه مقدار فیزیکی طلا به عنوان محدودیتی برای آن انتشار عمل می کند، یک جامعه می تواند از یک قانون ساده برای جلوگیری از شر تورم پیروی کند. هدف سیاست پولی فقط جلوگیری از تورم نیست، بلکه کاهش تورم و کمک به ایجاد یک محیط پولی باثبات است که در آن می توان به اشتغال کامل دست یافت. یک تاریخچه مختصر از استاندارد طلای ایالات متحده کافی است تا نشان دهد که وقتی چنین قاعده ساده ای اتخاذ شود، می توان از تورم جلوگیری کرد، اما پیروی دقیق از آن قانون می تواند بی ثباتی اقتصادی را ایجاد کند، اگر ناآرامی سیاسی نباشد.
اقلام کلیدی
- استاندارد طلا یک سیستم پولی است که در آن ارزش یک ارز به طلا متصل می شود.
- طلا قبل از اینکه وسیله مبادله باشد برای عبادت استفاده می شد.
- انگلستان با اکتشافات بزرگ طلا، اولین کشوری بود که استاندارد طلا را اجرا کرد.
- توافق برتون وودز نشان داد که دلار آمریکا ارز ذخیره غالب است و دلار با نرخ ثابت 35 دلار در هر اونس قابل تبدیل به طلا است.
- در سال 1971، رئیس جمهور نیکسون تبدیل دلار آمریکا به طلا را متوقف کرد.
سیستم استاندارد طلایی در مقابل سیستم فیات
همانطور که از نام آن پیداست، اصطلاح استاندارد طلا به سیستم پولی اطلاق می شود که در آن ارزش یک ارز بر پایه طلا است. در مقابل، سیستم فیات، یک سیستم پولی است که در آن ارزش یک ارز مبتنی بر هیچ کالای فیزیکی نیست، بلکه اجازه دارد به صورت پویا در برابر سایر ارزها در بازارهای مبادله خارجی نوسان کند. اصطلاح «فیات» از کلمه لاتین fieri گرفته شده است که به معنای یک عمل یا فرمان خودسرانه است. با توجه به این ریشه شناسی، ارزش ارزهای فیات در نهایت بر این واقعیت استوار است که آنها به عنوان ارز قانونی با حکم دولت تعریف می شوند.
در دهههای قبل از جنگ جهانی اول، تجارت بینالمللی بر اساس آنچه به عنوان استاندارد طلای کلاسیک شناخته میشود، انجام میشد. در این سیستم، تجارت بین کشورها با استفاده از طلای فیزیکی حل و فصل می شد. کشورهایی که دارای مازاد تجاری بودند، طلا را به عنوان پرداختی برای صادرات خود انباشته کردند. برعکس، کشورهایی که کسری تجاری داشتند، با خروج طلا از آن کشورها به عنوان پرداختی برای وارداتشان، ذخایر طلای خود را کاهش دادند.
استاندارد طلا: یک تاریخ
رئیس جمهور هربرت هوور در سال 1933 در بیانیه خود به فرانکلین روزولت گفت: "ما طلا داریم زیرا نمی توانیم به دولت ها اعتماد کنیم." این بیانیه یکی از وحشتناک ترین وقایع تاریخ مالی ایالات متحده را پیش بینی کرد: قانون بانکداری اضطراری، که همه آمریکایی ها را مجبور کرد که سکه های طلا، شمش و گواهینامه های خود را به دلار آمریکا تبدیل کنند.در حالی که این قانون با موفقیت خروج طلا را در طول رکود بزرگ متوقف کرد، اما اعتقاد به حشرات طلا را تغییر نداد، افرادی که برای همیشه به پایداری طلا به عنوان منبع ثروت اطمینان دارند. طلا سابقه ای شبیه به هیچ طبقه دارایی دیگری دارد، زیرا تأثیر منحصر به فردی بر عرضه و تقاضای آن دارد. حشرات طلا هنوز در زمان حاکمیت طلا به گذشته می چسبند، اما گذشته طلا همچنین شامل سقوطی است که برای ارزیابی درست آینده آن باید درک شود.
یک رابطه عاشقانه استاندارد طلایی که 5000 سال طول می کشد
برای 5000 سال، ترکیب طلا از درخشش، چکشخواری، چگالی و کمیاب، مانند هیچ فلز دیگری، بشر را مجذوب خود کرده است. طبق کتاب «قدرت طلا: تاریخچه وسواس» نوشته پیتر برنشتاین، طلا به قدری متراکم است که یک تن از آن را می توان در یک فوت مکعب بسته بندی کرد.
طلا: سالهای اولیه
در آغاز این وسواس، طلا تنها برای عبادت مورد استفاده قرار می گرفت که با سفر به هر یک از مکان های مقدس باستانی جهان نشان داده شد. امروزه بیشترین کاربرد طلا در ساخت جواهرات است. در حدود 700 سال قبل از میلاد، طلا برای اولین بار به صورت سکه ساخته شد و قابلیت استفاده آن را به عنوان یک واحد پولی افزایش داد. قبل از این، طلا باید وزن شده و از نظر خلوص در هنگام تسویه معاملات بررسی شود. سکههای طلا راهحل کاملی نبودند، زیرا یک رویه معمول در قرنهای آینده این بود که این سکههای کمی نامنظم را قیچی میکردند تا طلای کافی که میتوانست به شمش ذوب شود، جمع شود. در سال 1696، Recoinage بزرگ در انگلستان، فناوری ای را معرفی کرد که تولید سکه ها را خودکار می کرد و به بریدن پایان می داد. از آنجایی که همیشه نمیتوانست به منابع اضافی از زمین متکی باشد، عرضه طلا تنها از طریق کاهش تورم، تجارت، غارت یا تحقیر گسترش یافت.
پیشرو استاندارد طلا
اولین عجله بزرگ طلا در قرن 15 به آمریکا آمد. غارت گنجینه های اسپانیا از دنیای جدید، عرضه طلای اروپا را در قرن شانزدهم پنج برابر افزایش داد. هجوم طلای بعدی در قاره آمریکا، استرالیا و آفریقای جنوبی در قرن نوزدهم اتفاق افتاد. معرفی پول کاغذی اروپا در قرن شانزدهم با استفاده از اسناد بدهی صادر شده توسط اشخاص خصوصی اتفاق افتاد. در حالی که سکه ها و شمش طلا همچنان بر سیستم پولی اروپا تسلط داشتند، تا قرن هجدهم بود که پول کاغذی شروع به تسلط کرد. مبارزه بین پول کاغذی و طلا در نهایت منجر به معرفی استاندارد طلا می شود.
ظهور استاندارد طلا
استاندارد طلا یک سیستم پولی است که در آن پول کاغذی آزادانه به مقدار ثابتی طلا تبدیل می شود. به عبارت دیگر، در چنین سیستم پولی، طلا پشتوانه ارزش پول است. بین سالهای 1696 و 1812، توسعه و رسمی شدن استاندارد طلا آغاز شد، زیرا معرفی پول کاغذی مشکلاتی را ایجاد کرد. قانون اساسی ایالات متحده در سال 1789 به کنگره حق انحصاری پول سکه و قدرت تنظیم ارزش آن را داد. ایجاد یک واحد پول ملی، استانداردسازی یک سیستم پولی را که تا آن زمان شامل گردش سکه های خارجی، عمدتاً نقره بود، امکان پذیر کرد.
نقره و طلا: استانداردی جدید
با وجود نقره در فراوانی بیشتر نسبت به طلا، یک استاندارد دو فلزی در سال 1792 به تصویب رسید. در حالی که نسبت برابری نقره به طلا به طور رسمی 15:1 به طور دقیق منعکس کننده نسبت بازار در آن زمان بود، پس از سال 1793، ارزش نقره به طور پیوسته کاهش یافت. ، طبق قانون گرشام طلا را از گردش خارج می کند. تا قبل از قانون ضرب سکه در سال 1834، و مقایسه استاندارد طلا و ارز فیات بدون خصومت سیاسی شدید، مشکل برطرف نمی شد. علاقه مندان به پول سخت از نسبتی حمایت می کردند که بازده داشته باشد.
در پایان جنگ جهانی دوم، ایالات متحده 75 درصد از طلای پولی جهان را در اختیار داشت و دلار تنها ارزی بود که هنوز مستقیماً توسط طلا پشتیبانی می شد. با این حال، همانطور که جهان پس از جنگ جهانی دوم خود را بازسازی کرد، ایالات متحده با سرازیر شدن پول به کشورهای جنگ زده و تقاضای بالای خود برای واردات، ذخایر طلای خود را به طور پیوسته کاهش داد. محیط تورمی بالا در اواخر دهه 1960 آخرین ذره هوا را از استاندارد طلا بیرون کشید.
استخر طلا
در سال 1968، یک استخر طلا که شامل ایالات متحده و چندین کشور اروپایی بود، فروش طلا را در بازار لندن متوقف کرد و به بازار اجازه داد آزادانه قیمت طلا را تعیین کند. از سال 1968 تا 1971، فقط بانکهای مرکزی میتوانستند با ایالات متحده با قیمت 35 دلار در هر اونس معامله کنند. با در دسترس قرار دادن مجموعه ای از ذخایر طلا، می توان قیمت بازار طلا را مطابق با نرخ برابری رسمی نگه داشت. این امر فشار بر کشورهای عضو را کاهش داد تا ارزهای خود را برای حفظ استراتژی های رشد صادراتی خود حفظ کنند. با این حال، رقابت فزاینده کشورهای خارجی همراه با پولیسازی بدهیها برای پرداخت برنامههای اجتماعی و جنگ ویتنام به زودی بر تراز پرداختهای آمریکا تأثیر گذاشت. با تبدیل مازاد به کسری بودجه در سال 1959 و ترس فزاینده مبنی بر اینکه کشورهای خارجی شروع به بازخرید دارایی های دلاری خود برای طلا کنند، سناتور جان اف کندی در مراحل پایانی مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری خود اعلام کرد که تلاشی برای کاهش ارزش دلار نخواهد داشت. دلار در صورت انتخاب شدن استخر طلا در سال 1968 سقوط کرد زیرا کشورهای عضو تمایلی به همکاری کامل برای حفظ قیمت بازار در قیمت طلا در ایالات متحده نداشتند. در سالهای بعد، بلژیک و هلند هر دو دلار را برای طلا نقد کردند و آلمان و فرانسه نیز قصد مشابهی داشتند. در آگوست 1971، بریتانیا درخواست کرد که پول طلا دریافت کند، دست نیکسون را مجبور کرد و رسماً پنجره طلا را بست. در سال 1976، رسمی شد. دلار دیگر با طلا تعریف نمی شود، بنابراین پایان هر ظاهری از استاندارد طلا را نشان می دهد.
سوالات متداول
مزایای استاندارد طلا چیست؟
استاندارد طلا از تورم جلوگیری می کند زیرا دولت ها و بانک ها قادر به دستکاری عرضه پول نیستند (مثلاً انتشار بیش از حد پول). استاندارد طلا همچنین قیمت ها و نرخ ارز خارجی را تثبیت می کند.
معایب استاندارد طلا چیست؟
بر اساس استاندارد طلا، عرضه طلا نمی تواند با تقاضای خود مطابقت داشته باشد و در شرایط سخت اقتصادی انعطاف پذیر نیست. همچنین استخراج طلا پرهزینه است و اثرات منفی محیطی ایجاد می کند.
چرا ایالات متحده استاندارد طلا را کنار گذاشت؟
ایالات متحده استاندارد طلا را در سال 1971 برای مهار تورم و جلوگیری از فشار بیش از حد کشورهای خارجی با بازخرید دلارهای خود برای طلا، کنار گذاشت.
چه کشورهایی امروز در استاندارد طلا هستند؟
امروزه هیچ کشوری از استاندارد طلا استفاده نمی کند، اگرچه برخی از آنها هنوز مقادیر زیادی ذخایر طلا دارند.
جایگزین استاندارد طلا چیست؟
قبل از طلا، نقره مرکز معاملات اقتصادی بود. پس از فروپاشی استاندارد طلا، ارز فیات جایگزین استاندارد طلا شد. گرچه شکل پایینتری از استاندارد طلا تا سال 1971 ادامه داشت، اما مرگ آن قرنها قبل با معرفی پول کاغذی - ابزاری انعطافپذیرتر برای دنیای پیچیده مالی ما- آغاز شده بود. امروزه قیمت طلا بر اساس تقاضا برای این فلز تعیین می شود و اگرچه دیگر به عنوان یک استاندارد استفاده نمی شود، اما همچنان عملکرد مهمی را ایفا می کند. طلا یک دارایی مالی مهم برای کشورها و بانک های مرکزی است. همچنین توسط بانک ها به عنوان روشی برای محافظت در برابر وام های داده شده به دولت و به عنوان شاخص سلامت اقتصادی استفاده می شود. در یک سیستم بازار آزاد، طلا باید به عنوان ارزی مانند یورو، ین یا دلار آمریکا در نظر گرفته شود. طلا رابطه دیرینه ای با دلار آمریکا دارد و در درازمدت، طلا به طور کلی رابطه معکوس خواهد داشت. با بی ثباتی در بازار، شنیدن صحبت از ایجاد یک استاندارد طلایی دیگر رایج است، اما این یک سیستم بی عیب و نقص نیست.
نگاه کردن به طلا به عنوان یک ارز و معامله با آن می تواند خطرات را در مقایسه با ارز کاغذی و اقتصاد کاهش دهد، اما باید این آگاهی وجود داشته باشد که طلا آینده نگر است. اگر کسی صبر کند تا فاجعه رخ دهد، اگر قبلاً به قیمتی رسیده باشد که منعکس کننده یک اقتصاد در حال رکود است، ممکن است مزیتی ایجاد نکند.
پول بدون پشتوانه یا ارز فیات چیست؟
پول بدون پشتوانه یا ارز فیات در حقیقت نوعی پول قانونی است که ارزش آن با توجه به دولت صادرکننده آن تعیین میشود. ارزش ارز فیات بر خلاف سایر پولها به کالاهای فیزیکی وابسته نیست. برای آشنایی بیشتر با این پول بدون پشتوانه پیشنهاد میکنم که تا انتهای این مطلب از دارا ماینر همراه ما باشید.
ارز فیات چیست؟
فیات برگرفته از واژه لاتین با معنی بگذارید انجام شود است. بنابراین ارز فیات نیز به ارزی اطلاق خواهد شد که عامل تعیین ارزش آن دولت ایجاد کننده آن خواهد بود.
استفاده از ارز فیات در بسیاری از کشورها برای خرید کالا، دریافت خدمات، سرمایهگذاری و سپردهگذاری رایج است. بنابراین میتوان آن را جایگزینی برای کالاهای ارزشمند و استانداردی چون طلا دانست.
تاریخچه پول بدون پشتوانه فیات
شاید برایتان جالب باشد که بدانید منشا پیدایش ارز فیات به کشور چین باز میگردد. این پول در ابتدای پیدایش خود به ابریشم، طلا یا نقره نیز قابل تغییر بود. اما سیستم ارزی حاکم بر آن بسیار گران تمام شد. به همین دلیل نیز این سیستم به مرور زمان از دور خارج شد. این در حالی است که کشورهای مختلفی همچون هلند، فرانسه و ایالات متحده نیز قوانین مختلفی را برای استفاده از این سیستم در نظر گرفته و استفاده از آن را بر اساس قوانین خود پیش میبرند.
مقایسه ارز فیات با سایر استانداردهایی نظیر طلا
یکی از اصلیترین نکاتی که در خصوص داراییهای استانداردی نظیر طلا وجود دارد این است که این استانداردها به راحتی امکان تغییر به اسکناسهای رایج و کاغذی را دارند. در واقع میتوان گفت که پشتوانه تمامی پولهای کاغذی رایج دولتها طلای استاندارد بوده است. اما داشتن پشتوانه طلا برای تمامی ارزهای دیجیتالی و به ویژه ارز فیات کافی نبود. زیرا این منبع نیز همواره با محدودیتهایی همراه بوده است.
بنابراین فاکتورهای اقتصادی دیگری برای ارزش دادن به ارز فیات مورد نیاز خواهد بود. اما مسئله اینجاست که ارز فیات به دارایی و کالای به خصوصی قابل تبدیل نیست. از این رو در این زمینه دولت و بانک مرکزی هر کشور، نیاز به بررسی شرایط اقتصادی و ارزشهای ملی خواهند داشت تا در مواجهه با رویدادهای مالی با کسری ذخیره و تسهیلات مواجه نشوند. چرا که مسئولیت کنترل رویدادهای مالی وظیفه خطیری است که بر عهده آنها گذاشته میشود.
در حالت کلی داشتن پشتوانه فیزیکی با ارزش برای هر ارزی بسیار حائز اهمیت است. اما حقیقت اینجاست که ارزش داراییهایی مثل طلا نیز بیثبات است. بنابراین داشتن نوسان قیمتی امری اجتناب ناپذیر است. اما انعطافپذیری در تعیین قیمت یکی از ضروریترین نکاتی است که باید مورد توجه قرار گیرد.
ارز فیات چه مزایا و معایبی دارد؟
بر اساس اطلاعات به مقایسه استاندارد طلا و ارز فیات دست آمده از فعالان حوزه مالی و اقتصادی میتوان مزایا و معایب زیر را برای ارزهای فیات در نظر گرفت:
کمیاب نبودن پشتوانه
یکی از نکات مثبتی که در خصوص فیات وجود دارد، عدم تاثیرپذیری آن از کمیابی کالا یا داراییهای فیزیکی است.
هزینه نسبتا پایین
ایجاد ارز فیات از نظر اقتصادی بسیار باصرفهتر از پول کالایی است.
انعطافپذیری
انعطافپذیر بودن نسبت به بحرانهای اقتصادی یکی از اصلیترین نکاتی است که در مورد ارز فیات میتواند مورد توجه قرار بگیرد.
فراهم کردن امکان مبادلات بینالمللی
با توجه به رواج استفاده از ارز فیات در کشورهای مختلف، میتوان گفت که این ارز یکی از ابزارهای لازم برای مبادلات بینالمللی را فراهم میکند.
سهولت استفاده
ارز فیات بر خلاف طلا و سایر استانداردهای با ارزش به هزینهی نگهداری، محافظت، نظارت و … نیازی ندارد.
نداشتن ارزش اولیه
فیات نیز مانند سایر ارزهای دیجیتالی به خودی خود فاقد ارزش ذاتی و اولیه است. اما همین که امکان خلق پول از داراییهای بی ارزش وجود دارد، ممکن است در طولانی مدت سبب سقوط اقتصادی یک کشور شود.
عقبه تاریخی نامطلوب
پیادهسازی سیستم ارزی مشابه با ارزهای فیاتی تا کنون منجر به سقوط نظامهای مالی بسیاری شده است. به همبن دلیل است که بسیاری از دولتها استفاده از این سیستم مالی را خطرناک میدانند و تا جای ممکن از آن اجتناب میکنند.
ارز فیات در مقابل ارز دیجیتال
یکی از اصلیترین شباهتهای میان ارزهای دیجیتال و فیات نداشتن پشتوانه فیزیکی است. اما مسئله اینجاست که ارزهای دیجیتال ماهیتی غیرمتمرکز دارند اما ارز فیات توسط بانک مرکزی کنترل میشود.
مشخصترین تفاوت میان ارز دیجیتال و فیات را میتوان نحوه پولسازی آنها دانست. به عنوان مثال بیتکوین که یکی از شناختهشدهترین ارزهای دیجیتالی است، در مقایسه با فیات که تحت کنترل بانک مرکزی است، همواره با محدودیتهایی نظیر عرضه و تعداد سکه مواجه است.
از سوی دیگر میتوان گفت که ارزهای دیجیتال هیچ محدودیت مرزی ندارند و نیاز به معادل فیزیکی ندارند. همین امر در کنار برگشتناپذیر بودن تراکنشهای آنها سبب میشود که به نسبت ارزهای فیات با تفاوتهای عمدهای مواجه باشند.
البته ناگفته نماند که بازار ارزهای دیجیتال نیز به نسبت بازارهای سنتی بسیار کوچک و پرنوسان است. بنابراین گسترش و فراگیر شدن این ارزها در عرصه بینالمللی با محدودیتهای جدی مواجه شده است. از این رو با رشد ارزهای دیجیتال نیز میتوان گفت که احتمال بروز نوسان در آن به مراتب کمتر خواهد شد.
نتیجهگیری
با توجه به آنچه که تا کنون در این مطلب به آن اشاره شد، میتوان گفت که هیچ یک از سیستمهای ارزی قطعیت لازم و کافی را دارا نیستند. بنابراین راه زیادی برای پیمودن و مواجهه با موانع پیش روی این داراییهای دیجیتال خواهد بود. از سوی دیگر نیز با توجه به عقبه تاریخی ارز فیات در حقیقت آسیبپذیر بودن این ارزها همواره ملموس بوده است. شاید هم دلیل استقبال مردم از سیستم ارزهای دیجیتال به این موضوع باز میگردد.
میتوان گفت که پشتوانه اصلی بیتکوین و سایر ارزهای دیجیتال، ایجاد شکل جدیدی از پول یا دارایی بر روی شبکه توزیع شده همتا به همتا است. بنابراین هر یک میتوانند به نوبه خود جایگزین مناسبی برای پول در آینده اقتصاد جهانی باشند.
دارا در حقیقت یک پلتفرم استخراج بیتکوین است. دغدغههای مدیریت و تامین برق ماینرها را رها کنید و ماینینگ را با خیال راحت به ما بسپارید!
ارز فیات چیست؟
به بیانی ساده، ارز فیات (به نامهای پول فیات یا پول بیپشتوانه نیز شناخته میشود)، پولی قانونی است که ارزش آن وابسته به کشور چاپ کننده آن است تا یک کالای فیزیکی مانند طلا و نقره.
قدرت دولتی که ارزش ارز فیات را تعیین میکند ویژگی بسیار مهم این نوع پول است. اکثر کشورهای جهان از سیستم ارز فیات برای خرید کالا و استفاده از خدمات، سرمایهگذاری و پسانداز استفاده میکنند.
ارز فیات جایگزین استاندارد طلا و سایر سیستمهای پول کالایی شده است. ارزش این نوع ارز وابسته به رابطه بین سطح تقاضا و عرضه و ثبات دولت صادرکننده آن است. اکثر مقایسه استاندارد طلا و ارز فیات پولهای کاغذی مدرن مانند دلار و یورو جزو ارزهای فیات محسوب میشوند.
تاریخچه ارز فیات
ریشه ارز فیات به چندین قرن قبل در کشور چین بر میگردد. استان سیچوآن این کشور در طول قرن 11 میلادی تصمیم به چاپ پول کاغذی گرفت. در ابتدا، این پول قابل تبادل با ابریشم، طلا یا نقره بود. ولی در نهایت به دنبال به قدرت رسیدن «قوبلای خان» سیستم ارز فیات در طول قرن 13 راه افتاد.
تاریخشناسان ادعا میکنند این پول در سقوط امپراتوری مغول نقش داشته است که علت اصلی آن را هزینه کردن بیش از حد و ابرتورم میدانند.
این ارز همچنین در طول قرن 17 در اروپا توسط کشورهایی مانند اسپانیا، سوئد و هلند استفاده شد. این سیستم در سوئد موفق نبود و دولت در نهایت آن را با استاندارد نقره جایگزین کرد.
در دو قرن بعد، فرانسه نو در کانادا، مستعمرههای آمریکایی و سپس دولت فدرال آمریکا ارز فیات را امتحان کردند و نتایج متفاوتی گرفتند.
در قرن بیستم میلادی، دولت آمریکا به مقدار محدود به استفاده از سیستم پول کالایی مجددا رو آورد. در سال 1933، دولت جلوی مبادله پول کاغذی با طلا را گرفت.
ایالات متحده به طور رسمی در سال 1972 سیستم پولی خود را از استاندارد طلا به ارز فیات تغییر داد.
در سال 1972، ایالات متحده تحت ریاست جمهوری «نیکسون» کاملا استاندارد طلا را کنار گذاشت تا در سطح جهانی افول آن نهایی شود و این کشور تصمیم به استفاده از سیستم پول فیات بگیرد. نتیجه این تصمیم استفاده از پول بیپشتوانه در جهان بود.
ارز فیات در مقابل استاندارد طلا
سیستم استاندارد طلا امکان تبدیل پول کاغذی به طلا را ممکن میساخت. در حقیقت، پشتوانه تمام پولهای کاغذی مقدار محدودی طلا بود که در اختیار دولت قرار داشت.
دولتها و بانکها در یک سیستم پول کالایی، تنها زمانی میتوانستند ارز جدیدی را وارد اقتصاد کنند که به همان میزان ذخایر طلا در اختیار داشتند. به عنوان مثال، دولتها میبایست برای چاپ 1 میلیون واحد از ارز ملی خود مقداری طلا به ارزش 1 میلیون واحد از آن ارز در بانک مرکزی خود ذخیره میکردند. این سیستم توانایی دولتها را برای خلق پول و افزایش ارزش ارز براساس عوامل اقتصادی را محدود میکرد.
از سوی دیگر، پول تحت سیستم فیات قابل تبدیل به دارایی یا کالای دیگری نیست. مقامات دولتی با پول بدون پشتوانه میتوانند مستقیما روی ارزش ارز خود تاثیر بگذارند و آن را به شرایط اقتصادی گره بزنند.
کشورها و بانکهای مرکزی آنها، کنترل به مراتب بیشتری روی سیستم ارز دارند. آنها میتوانند در مقابل رویدادها و بحرانهای مختلف مالی با ابزارهای گوناگون مانند ایجاد بانکداری ذخیره کسری و استفاده از تسهیلات کمی، واکنش نشان دهند.
در سیستم استاندارد طلا، پشتوانه تمام پولهای کاغذی مقدار محدودی طلا بود که در اختیار دولت قرار داشت.
حامیان استاندارد طلا معتقدند که این سیستم ارزی باثباتتر است، چون پشتوانه آن کالایی باارزش و فیزیکی است. در مقابل طرفداران ارز فیات بر این باورند قیمت طلا اصلا ثبات ندارد. گرچه در قالب این مفهوم، ارزش ارز کالایی و همچنین ارز بیپشتوانه میتواند نوسان داشته باشد. اما دولتی که از یک سیستم پول فیات استفاده میکند برای مقابله با یک بحران اقتصادی، انعطافپذیری بیشتری خواهد داشت.
معایب و مزایای استفاده از ارز فیات
اقتصاددانان و سایر کارشناسان مالی در حمایت از ارز فیات به یک توافق جمعی نرسیدهاند. مدافعان و مخالفان معایب و مزایای این سیستم ارزی را این گونه بیان میکنند:
کمیابی: پول فیات تحت تاثیر کمیابی یک کالای فیزیکی مانند طلا قرار نمیگیرد یا به واسطه آن محدود نمیشود.
هزینه: خلق ارز بدون پشتوانه در مقایسه با پول کالایی به مراتب ارزانتر است.
واکنشپذیری: ارز فیات این انعطافپذیری را به دولتها و بانکهای مرکزی آنها میدهد تا با بحرانهای اقتصادی مقابله کنند.
مبادلات بینالمللی: تمام کشورهای جهان از ارز بدون پشتوانه استفاده میکنند و برای مبادلات بینالمللی فرم قابل قبولی است.
راحتی: این ارز مقایسه استاندارد طلا و ارز فیات برخلاف طلا وابسته به ذخایر فیزیکی که به نگهداری، حفاظت، نظارت و سایر امور هزینهبر نیاز دارند، نیست.
بدون ارزش ذاتی: پول فیات ارزش ذاتی ندارد. همین قضیه به دولتها اجازه میدهد از هیچ پول خلق کنند که میتواند منجر به ابرتورم (تورم بدون کنترل) و فروپاشی سیستم اقتصادی آنها شود.
سابقه خطرناک: اگر به گذشته نگاه کنیم، استفاده از سیستمهای ارز فیات معمولا منجر به فروپاشیهای اقتصادی شده است که نشان میدهد این سیستمها خطراتی دارند.
زیمبابوه نمونه بارز استفاده سو از سیستم ارز فیات
دولت آفریقایی زیمباوه در اوایل دهه 2000 بدترین حالت ممکن استفاده از سیستم ارز فیات را به تصویر کشید. بانک مرکزی این کشور در واکنش به مشکلات بغرنج اقتصادی شروع به چاپ پول با سرعت سرسامآور کرد.
نتیجه آن ابرتورم بود که در سال 2008 به 230 تا 500 میلیون درصد رسید. قیمتها سریعا بالا رفت و مصرفکنندگان مجبور بود فقط برای خرید مایحتاج ابتدایی خود با کیسههای پر از پول به خرید بروند. در اوج این بحران، 100 تریلیون دلار زیمباوه تنها معادل 40 سنت دلار آمریکا بود!
ارز فیات در مقابل ارز دیجیتال
ارز بدون پشتوانه و ارز دیجیتال یک وجه مشترک دارند؛ پشتوانه هیچ کدام یک کالای فیزیکی نیست، ولی شباهت آنها همین جا تمام میشود.
با آن که پول بدون پشتوانه تحت کنترل بانکهای مرکزی و دولتها قرار دارد، ولی ارزهای دیجیتال الزاما غیرمتمرکز هستند. این غیرمتمرکز بودن را تا حد زیادی میتوان به دفتر کل دیجیتال توزیع شدهای که با نام بلاکچین شناخته میشود، نسبت داد.
یک تفاوت قابل توجه دیگر بین این دو سیستم نحوه تشکیل هر کدام از این دو پول است. بیت کوین مانند اکثر ارزهای دیجیتال یک سطح تامین کنترلشده و محدود دارد. در مقابل، بانکها میتوانند براساس قضاوت خود از نیازهای اقتصادی یک دولت از هیچ ارز فیات خلق کنند.
تنها شباهت ارز فیات و ارز دیجیتال بدون پشتوانه بودن آنها است.
به علت این که ارزهای دیجیتال یک شکل دیجیتال از پول به شمار میروند، رقیب فیزیکی ندارند و بدون مرز هستند. بنابراین محدود به کشور خاصی نیستند و مبادلات جهانی با آنها راحتتر انجام میشود.
علاوه بر این، تراکنشهای ارزهای دیجیتال برگشتناپذیر هستند و ویژگیهای ذاتی این ارزها باعث میشود تا ردیابی آنها در مقایسه با سیستم فیات به مراتب سختتر باشد.
لازم به ذکر است، بازار ارز دیجیتال به مراتب کوچکتر است و بنابراین نسبت به بازارهای سنتی نوسان بسیار بیشتری دارد. احتمالا همین قضیه یکی از دلایلی است که ارزهای دیجیتال هنوز مورد پذیرش گسترده قرار نگرفتند. اما هرچه اقتصاد دنیای کریپتو رشد پیدا کند و به بلوغ بیشتری برسد، این نوسانات احتمالا کاهش پیدا خواهد کرد.
سخن پایانی
آینده هر دو نوع ارزی که اشاره کردیم از قطعیت لازم برخوردار نیست. با آن که ارزهای دیجیتال همچنان مسیر طولانی در پیش دارند و یقینا با چالشهای متعددی روبرو خواهند شد، ولی پیشینه ارز فیات نشان از آسیبپذیری این نوع پول دارد.
به همین علت، افراد مختلف برای انجام تراکنشهای مالی خود حداقل تا حدی، در حال بررسی احتمالهای گوناگون یک سیستم کریپتوکارنسی قابل اعتماد هستند.
یکی از تفکرات اصلی خلق بیت کوین و ارزهای دیجیتال بررسی شکل جدیدی از پول است که براساس یک شبکه توزیع شده همتا به همتا ساخته شده باشد.
به احتمال خیلی زیاد علت خلق بیت کوین جایگزین شدن کامل با سیستم ارز فیات نبوده، بلکه هدف ارئه یک شبکه اقتصادی جایگزین است. با این حال، بیت کوین یقینا این پتانسل را دارد که یک سیستم مالی بهتر برای یک جامعه بهتر به وجود آورد.
دیدگاه شما