ریسکو سود حاصل از خرید اختیارات خرید

ریسک چیست

ریسک در اصطلاح اقتصادی به تفاوت میزان سود واقعی حاصل از یک سرمایه گذاری با میزان سود مورد انتظار گفته می شود. در ریسک امکان از دست دادن بخش یا تمام سرمایه ی اصلی وجود دارد.
به صورت کمی ، ریسک معمولاً با در نظر گرفتن رفتارها و نتایج حاصل از یک سرمایه گذاری در گذشته ارزیابی می شود. در امور مالی ، انحراف معیار (اختلاف مقدار از میزان متوسط و مقدار میانگین) یکی از معیار متداول مرتبط با ریسک است. انحراف معیار با اندازه گیری میزان نوسانات و اختلاف قیمت در یک بازه ی زمانی مشخص محاسبه می شود .
به طور کلی ، مدیریت ریسک های یک سرمایه گذاری از طریق درک اصول ریسک و چگونگی اندازه گیری آن امکان پذیر بوده و سرمایه گذاری را محتاطانه تر میکند. یادگیری ، پیشبینی و مدیریت ریسک های ممکن برای هرسرمایه گذاری، به انواع سرمایه گذاران و مدیران مشاغل کمک می کند تا از ضررهای غیرضروری و پرهزینه جلوگیری کنند.

مبانی ریسک

افراد همه روزه در معرض انواع ریسک قرار میگیرند-خواه از رانندگی ، پیاده روی در خیابان ، سرمایه گذاری ، مدیریت منابع و… هر کدام میتوانند ریسکی در بر داشته باشند. شخصیت ، سبک زندگی و سن یک سرمایه گذار از مهمترین عواملی است که برای مدیریت سرمایه گذاری فردی و اهداف ریسک در نظر گرفته می شود. هر سرمایه گذار مشخصات ریسک منحصر به فردی دارد که تمایل و توانایی آنها را برای مقاومت در برابر ریسک تعیین می کند. به طور کلی ، با افزایش ریسک های سرمایه گذاری ، سرمایه گذاران انتظار بازدهی و سود بیشتری دارند تاخطر ریسک را جبران کنند.
ریسک یکی از ایده های اساسی در هر سرمایه گذاری به شمار میرود. هرچه میزان ریسکی که یک سرمایه گذار میپذیرد بیشتر باشد، بازده بالقوه آن نیز بیشتر خواهد بود.. به عنوان مثال ، خزانه داری دولتی ایالات متحده یکی از مطمئن ترین سرمایه گذاری ها محسوب می شود و در مقایسه با خزانه داری های بخش خصوصی، نرخ بازده کمتری را ارائه می دهد.اما احتمال ورشکستگی یک شرکت سهامی خاص به دلیل ریسک بالاتر ، بسیار بیشتر از یک سرمایه گذاری دولتی است و به همین دلیل سود بیشتری به سرمایه گذاران پیشنهاد میدهند.

افراد ، مشاوران مالی و شرکت ها همه می توانند استراتژی های مدیریت ریسک را برای خطر کردن سرمایه گذاری ها و فعالیت های تجاری خود توسعه دهند. به لحاظ آکادمیک ، چندین نظریه ، معیار و استراتژی وجود دارد که برای اندازه گیری ، تحلیل و مدیریت ریسک ها شناسایی شده اند. برخی از این موارد عبارتند از: انحراف معیار ، بتا ، ارزش در معرض خطر (VaR) و مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه (CAPM). اندازه گیری و کمی سازی ریسک اغلب به سرمایه گذاران ، معامله گران و مدیران مشاغل اجازه می دهد تا با استفاده از استراتژی های مختلف از جمله متنوع سازی و سرمایه گذاری در موقعیت های مختلف، برخی از ریسک ها را دور بزنند.

ریسک های بی خطر

در حالی که هیچ سرمایه گذاری کاملاً از کلیه خطرات احتمالی عاری نیست ، اما برخی از اوراق بهادار دارای ریسک عملی بسیار کمی هستند تا حدی که بدون ریسک یا بدون خطر در نظر گرفته می شوند.
اوراق بهادار بدون ریسک اغلب پایه ای برای تحلیل و اندازه گیری ریسک تشکیل می دهند. این نوع سرمایه گذاری ها نرخ بازده مورد انتظار را با خطر بسیار کم یا بدون خطر ارائه می دهند. اغلب اوقات ،سرمایه گذاران برای حفظ پس اندازهای اضطراری یا نگه داشتن دارایی هایی که باید سریعاً قابل دسترسی باشند، از این اوراق بهادار استفاده میکنند.

ریسک و افق زمانی

افق زمانی و نقدینگی سرمایه گذاری ها اغلب یک عامل اصلی تأثیرگذار در ارزیابی ریسک و مدیریت ریسک است. اگر یک سرمایه گذار نیاز به دسترسی فوری به نقدینگی سرمایه داشته باشد ، احتمال اینکه در سرمایه گذاری های با ریسک بالا یا سرمایه گذاری هایی که بلافاصله قابل تصفیه نیستند مراجعه کنند کمتر است و استفاده از اوراق بهادار بی خطر را ترجیح میدهند.

افق های زمانی نیز عامل مهمی برای سرمایه گذاری فردی خواهد بود. سرمایه گذاران جوان که افق زمانی بیشتری برای بازنشستگی دارند ممکن است مایل باشند در سرمایه گذاری های طولانی تر با بازده بالقوه بالاتر شرکت کنند. اما سرمایه گذاران مسن تحمل ریسک متفاوتی دارند ، زیرا سهولت دسترسی به نقدینگی برایشان اهمیت دارد.

انواع ریسک مالی

هر اقدام پس انداز و سرمایه گذاری شامل ریسک و بازدهی مختلف است. تئوری ریسک مالی ،انواع ریسک های ممکن برای پس انداز را به دو دسته طبقه بندی می کند: ریسک سیستماتیک و ریسک غیر سیستماتیک. به طور کلی، سرمایه گذاران در معرض هردو خطرات سیستماتیک و غیرسیستماتیک قرار دارند.
خطرات سیستماتیک ، کل یک بازار اقتصادی و بخش عظیمی از آن را تحت تاثیر قرار می دهند. از دست دادن سرمایه گذاری ها به دلیل عواملی مانند ریسک سیاسی و ریسک اقتصادی کلان است که وبرعملکرد کل بازار تأثیر می گذارد. ریسک سیستماتیک را نمی توان از طریق متنوع سازی سرمایه گذاری به راحتی کاهش داد. انواع متداول دیگر ریسک سیستماتیک می تواند شامل ریسک نرخ بهره ، ریسک تورم ، ریسک ارزی ، ریسک نقدینگی ، ریسک کشور و ریسک سیاسی-اجتماعی باشد.

ریسک غیر سیستماتیک ،که به عنوان ریسک خاص نیز شناخته می شود ، رده ای از ریسک است که فقط یک صنعت یا یک شرکت خاص را تحت تأثیر قرار می دهد. ریسک غیر سیستماتیک ، خطر از دست دادن سرمایه گذاری به دلیل خطرات خاص شرکت یا صنعت است. به عنوان مثال می توان به تغییر در مدیریت ، فراخوان محصول ، تغییر نظارتی که می تواند فروش شرکت را کاهش دهد و یک رقیب جدید در بازار با پتانسیل تصاحب سهم بازار از یک شرکت اشاره کرد. سرمایه گذاران غالباً برای مدیریت ریسک غیر سیستماتیک از سرمایه گذاری متنوع استفاده میکنند.
علاوه بر خطرات گسترده سیستماتیک و غیر سیستماتیک انواع دیگر ریسک عبارتند از :

ریسک کسب و کار

ریسک کسب و کار به عوامل اساسی تداوم و برقراری یک کسب و کار اشاره دارد – این سوال مطرح است که آیا یک شرکت قادر به فروش کافی و ایجاد درآمد کافی برای تأمین هزینه های عملیاتی خود و سودآوری خواهد بود؟ در حالی که ریسک مالی مربوط به سود و زیان مستقیم است ، ریسک کسب و کار مربوط به تمام هزینه های دیگری است که یک بنگاه اقتصادی باید بپردازد تا عملکرد خود را حفظ کند. این هزینه ها شامل حقوق ، هزینه های تولید ، اجاره تسهیلات ، دفتر و هزینه های اداری است. سطح ریسک تجاری یک شرکت تحت تأثیر عواملی مانند قیمت تمام شده کالا ، حاشیه سود ، رقابت و سطح کلی تقاضا برای محصولات یا خدماتی که می فروشد ، است.

ریسک اعتبار یا ریسک پیشفرض

ریسک اعتباری هنگامی صورت می گیرد که وام گیرنده قادر به پرداخت سود یا اصل قرارداد تعهدات بدهی خود نباشد. این نوع ریسک خصوصاً مربوط به سرمایه گذارانی است که قصد سهام داری دارند . اوراق قرضه و سهام های دولتی ، کمترین میزان خطر پیش فرض و به همین ترتیب ، کمترین بازده را دارند. از طرف دیگر ، سهام های خصوصی شرکتی بیشترین میزان ریسک پیش فرض را دارند اما نرخ بهره بالاتری نیز دارند. سرمایه گذاران میتوانند با مراجعه به آژانس های رتبه بندی میزان خطر و بازدهی سرمایه های مختلف را شناسایی کنند.
ریسک کسب و کار به عوامل اساسی تداوم و برقراری یک کسب و کار اشاره دارد – این سوال مطرح است که آیا یک شرکت قادر به فروش کافی و ایجاد درآمد کافی برای تأمین هزینه های عملیاتی خود و سودآوری خواهد بود؟ در حالی که ریسک مالی مربوط به سود و زیان مستقیم است ، ریسک کسب و کار مربوط به تمام هزینه های دیگری است که یک بنگاه اقتصادی باید بپردازد تا عملکرد خود را حفظ کند. این هزینه ها شامل حقوق ، هزینه های تولید ، اجاره تسهیلات ، دفتر و هزینه های اداری است. سطح ریسک تجاری یک شرکت تحت تأثیر عواملی مانند قیمت تمام شده کالا ، حاشیه سود ، رقابت و سطح کلی تقاضا برای محصولات یا خدماتی که می فروشد ، است.

ریسک ارزی

هنگام سرمایه گذاری در کشورهای خارجی ، مهم است که در نظر بگیریم که نرخ ارز می تواند قیمت دارایی را نیز تغییر دهد. ریسک ارزی (یا ریسک نرخ ارز) برای کلیه ابزارهای مالی اعمال می شود که وابسته به ارزی غیر از ارز داخلی شما هستند. به عنوان مثال ، اگر در ایالات متحده زندگی می کنید و در سهام کانادا به دلار کانادا سرمایه گذاری ریسکو سود حاصل از خرید اختیارات خرید می کنید ، حتی اگر ارزش سهام افزایش یابد ، اگر دلار کانادا نسبت به دلار آمریکا کاهش یابد ، ممکن است ضرر کنید.

ریسک کشوری

هنگامی که کشوری قادر به انجام تعهدات مالی خود نباشد و از تعهدات خود کوتاهی کند ، می تواند به عملکرد سایر ابزارهای مالی آن کشور آسیب برساند – و همچنین سایر کشورهایی که با آنها ارتباط دارد. ریسک کشور شامل سهام ، اوراق قرضه ، صندوق های سرمایه گذاری مشترک ، اختیارات و معاملات آتی است که درسطح یک کشور منتشر می شود. این نوع ریسک اغلب در بازارهای نوظهور یا کشورهایی که کسری شدید دارند دیده می شود.

ریسک سیاسی

ریسک سیاسی ، ریسکی است که بازده سرمایه گذاری می تواند به دلیل بی ثباتی سیاسی یا تغییرات در یک کشور متحمل شود. این نوع خطر می تواند ناشی از تغییر در دولت ، نهادهای قانونگذاری ، سایر سیاست گذاران سیاست خارجی یا کنترل نظامی باشد. این ریسک در سرمایه گذاری های طولانی تر خطر جدی تری محسوب میشود.

ریسک طرف مقابل

بر اساس این نوع ریسک این احتمال وجود دارد که یکی از کسانی که در یک معامله شرکت می کنند از تعهد قراردادی خود کوتاهی کند. ریسک طرف مقابل می تواند در معاملات اعتباری ، سرمایه گذاری و معاملات تجاری به خصوص برای معاملات انجام شده در بازارهای خارج از بورس (OTC) وجود داشته باشد ، سرمایه گذاری مالی مانند سهام ، اختیارات ، اوراق قرضه و مشتقات آن دارای ریسک طرف مقابل هستند.

ریسک نقدینگی

ریسک نقندینگی وابسته به توانایی سرمایه گذار در تصفیه ی سرمایه ی خود است . به طور کلی سرمایه گذاران بزرگ بخشی از سرمایه ی خود را در سرمایه های بی خطر انجام میدهند تا سهولت دسترسی به نقدینگی در صورت نیاز ایجاد شود.

خطردر مقابل پاداش

تعادل بین خطر کردن در سرمایه گذاری و بدست آوردن سود بیشتر . به طور کلی ، سطح کم خطر با بازده بالقوه کم و سطح بالای خطر با بازده بالقوه بالا در ارتباط است. هر سرمایه گذار باید تصمیم بگیرد که چقدر به ریسک مایل بوده و آیا قادربه قبول خطر مورد نظر است. این بر اساس عواملی مانند سن ، درآمد ، اهداف سرمایه گذاری ، نیازهای نقدینگی ، افق زمانی و شخصیت خواهد بود.
نمودار زیر یک مثال تصویری از نسبت میزان ریسک به بازدهی پس انداز نشان میدهد:

مهم است که به خاطر داشته باشید که خطر بالاتر به طور خودکار با بازده بالاتر برابر نیست. ریسک بازگشت سود فقط نشان می دهد که سرمایه گذاری های با ریسک بالاتر احتمال بازده بالاتر را دارند – اما هیچ تضمینی وجود ندارد. در سرمایه گذاری با ریسک پایین ، امکان از دست دادن و خطر کمتری برای سرمایه وجود دارد ولی در نتیجه همانند سرمایه گذاری های بی خطر ، انتظار مقدار ثابتی سود در ازای ریسک کم داریم . این نوع پس انداز نسبت به سرمایه گذاری های پرخطر سود دهی پایین تری دارد چون شما ریسک زیادی نمیپذیرید.

ریسک و تنوع

اساسی ترین و موثرترین استراتژی برای به حداقل رساندن خطر ، تنوع است. متنوع سازی به شدت مبتنی بر مفاهیم همبستگی و ریسک است. یک سرمایه ی منظم پخش شده در زمینه هایی که با یکدیگر تفاوت دارند باعث ایجاد امنیت و کاهش ریسک می شود ، بدین صورت که در صورت آسیب دیدن یک بخش ، سایر سرمایه در سایر پس انداز ها امن خواهد بود.
در حالی که اکثر متخصصان سرمایه گذاری اتفاق نظر دارند که متنوع سازی نمی تواند ضرر را تضمین کند ، اما مهمترین مولفه کمک به سرمایه گذار در رسیدن به اهداف مالی دوربرد است ، در حالی که خطر را به حداقل می رساند.

1.سرمایه ی خود را بین پس انداز های مختنلف – از جمله پول نقد ، سهام ، اوراق قرضه ، صندوق های سرمایه گذاری مشترک ، ETF و سایر صندوق ها – گسترش دهید. به دنبال دارایی هایی باشید که بازده آنها از نظر تاریخی و در گذشته در یک جهت پیشرفت کرده و به همان درجه ثابت مانده است. به این ترتیب ، اگر بخشی از نمونه کارها در حال کاهش باشد ، ممکن است بقیه همچنان در حال رشد باشند.

2.در هر نوع سرمایه گذاری متنوع بمانید. اوراق بهادار را شامل کنید که براساس بخش ، صنعت ، منطقه و سرمایه بازار متفاوت است. همچنین بهتر است سبک هایی مانند رشد ، درآمد و ارزش را با هم مخلوط کنید. در مورد اوراق قرضه نیز همین طور است: سررسیدها و کیفیت های مختلف اعتبار را در نظر بگیرید.

3.در خرید اوراق بهادار ریسک کنید. شما فقط محدود به سرمایه گذاری در بخش دولتی نیستید . درواقع خلاف این موضوع صحت دارد. انتخاب سرمایه گذاری های مختلف با نرخ بازدهی متفاوت ، تضمین می کند که سودهای بزرگ باعث جبران ضرر در مناطق دیگر می شود.
بخاطر داشته باشید که متنوع سازی و پخش بودجه یکباره قابل انجام نیست و در مرور زمان صورت می گیرد. سرمایه گذاران و مشاغل با “بررسی های منظم” ایجاد تعادل مجدد را انجام می دهند تا مطمئن شوند نمونه کارها دارای سطح ریسکی متناسب با استراتژی و اهداف مالی آنها هستند.

نتیجه گیری

همه ما هر روز با خطرات روبرو می شویم – خواه در حال رانندگی به محل کار خود باشیم ، چه در حال موج سواری ، خواه در سرمایه گذاری یا مدیریت شغلی. در دنیای مالی ، ریسک به این احتمال اشاره دارد که بازده واقعی یک سرمایه گذاری با آنچه انتظار می رود متفاوت باشد – این احتمال وجود دارد که یک سرمایه گذاری به همان خوبی که می خواهید پیش نرود و در نتیجه ضرر کنید.
موثرترین راه برای مدیریت ریسک سرمایه گذاری ارزیابی و تنوع منظم ریسک است. اگرچه متنوع سازی سود یا تضمین ضرر را تضمین نمی کند ، اما توانایی بهبود بازده را بر اساس اهداف و سطح هدف شما فراهم می کند. یافتن تعادل مناسب بین ریسک و بازده به سرمایه گذاران و مدیران مشاغل کمک می کند تا از طریق سرمایه گذاری هایی که می توانند راحت تر باشند ، به اهداف مالی خود برسند.
مترجم : امیرحسین رستگار

نمایندگی فروش انحصاری و مهم‌ترین نکات در قرارداد آن چیست؟

نمایندگی فروش انحصاری عبارتی است که این روزها در فضای کسب‌و‌کار، بسیار دیده و شنیده می‌شود. در دنیای تجارت، معمولاً کسب‌وکارهایی که استراتژی توسعه را انتخاب می‌کنند، به فرآیند اعطای نمایندگی روی می‌آورند. زیرا اداره‌ مستقیم تمام فعالیت‌ها توسط دفتر مرکزی، کاری پرهزینه است و مزیت چندانی ندارد. به طور کلی در بیشتر امور، تقسیم فعالیت و سپردن هر بخش از کار به متخصص آن، بهبود نتیجه را در پی دارد.

تولید‌کنندگان همواره به دنبال گسترش تجارت و تصاحب بازارهای فروش بیشتر در مناطق مختلف، با هدف عرضه محصولات خود می‌باشند. صاحبان کالا می‌توانند به جای اینکه خود نسبت به فروش کالا در یک منطقه خاص اقدام نمایند، این کار را به افراد دیگری واگذار کنند. افراد کاردانی که در امور بازاریابی، تبلیغ و فروش توانمند هستند و با بازار آن منطقه آشنایی کافی دارند. در حقیقت اعطای نمایندگی فروش انحصاری، موجب افزایش مشتریان و کاهش مسئولیت تولید‌کننده می‌شود. هم‌چنین با تقسیم مسئولیت میان تولیدکننده و نماینده فروش، طرفین سود خوبی از معامله کسب می‌کنند.

اگر شما هم قصد دارید برای انعقاد قرارداد نمایندگی فروش اقدام نمائید، مطالعه آن چه در ادامه می‌آید را از دست ندهید. نمایندگی فروش خود به دو نوع انحصاری و غیرانحصاری تقسیم می‌شود. این نوشتار در پی آشنا نمودن شما با تعاریف و نکات مهم نمایندگی فروش انحصاری می‌باشد.

منظور از نمایندگی چیست؟

نمایندگی یک رابطه حقوقی است. طبق آنچه در قانون تجارت آمده، نماینده تجاری شخص مستقلی است که در برابر تاجر اعطاکننده‌ی نمایندگی، متعهد می‌شود که نسبت به بازاریابی، مذاکره مقدماتی یا انعقاد قرارداد خرید و فروش یا سایر اقدامات حقوقی برای مدت معینی به نام و به حساب تاجر اقدام کند و برای این کار اجرت دریافت نماید.

قرارداد نمایندگی

قرارداد منعقد شده میان صاحب کالا و یک تاجر یا شرکت، که تمایل دارد نسبت به توسعه بازار یک یا چند محصول اقدام نماید. در این مورد نیز مانند هر فعالیت حقوقی دیگر، تهیه یک قرارداد متقن و کامل میان اعطا کننده نمایندگی و دریافت کننده نمایندگی از اهمیت بالایی برخوردار است. معمولا قراردادهای نمایندگی قالب ثابتی ندارد و بر اساس شرایط متقاضی تنظیم می شوند. قرارداد نمایندگی فروش انحصاری تنظیم شده توسط متخصصین حقوقی لامینگو، بر اساس استانداردهای روز و حقوق داخلی ایران می‌باشد.

طرفین قرارداد نمایندگی فروش

اعطاکننده‌ی نمایندگی که با عنوان اصیل شناخته می‌شود و دریافت‌کننده‌ی نمایندگی که با عنوان نماینده از او یاد می‌شود. نماینده مأمور انجام معاملات تجاری به نام اصيل و از جانب او می‌باشد.

فروشنده یا توزیع‌کننده؟ مسئله این است

قرارداد نمایندگی فروش، به این معنا نیست که نماینده کالایی را به طور عمده از اصیل بخرد و بعد به طور جزئی به فروش برساند. چرا که این نوع از همکاری آن چیزی است که در تجارت به آن توزیع گفته می‌شود. توزیع‌کننده مالک محصولات می‌شود و بر اساس مفهوم حقوقی، نماینده اصیل نمی‌باشد. در مقابل، نماینده مالک اموال اصیل نیست و مالکیت محصول تا زمان انتقال به مشتری در اختیار اصیل است. در واقع نماینده متعهد می‌شود طبق دستور و درخواست اصیل عمل نماید و در کنترل او باشد.

نمایندگی فروش انحصاری به چه معناست؟

در این بخش منظور از قید انحصاری را توضیح خواهیم داد. اضافه شدن قید انحصار به نمایندگی فروش، یعنی اصیل کالای خود را برای فروش در منطقه جغرافیایی خاصی، صرفاً در اختیار یک نماینده قرار می‌دهد. به بیان دیگر اصیل به نماینده تعهد می‌دهد که نماینده دیگری هم عرض با او در آن منطقه، کالای اصیل را به فروش نمی‌رساند و بازار کالا منحصراً در اختیار یک نماینده است. البته لازم به ذکر است که نماینده هم اجازه ندارد خارج از منطقه توافق شده، کالای اصیل را بفروشد. زیرا این کار موجب اختلال در فروش سایر نمایندگان انحصاری می‌شود.

نکات مهم در نمایندگی فروش انحصاری

1.شرایط اعطای نمایندگی:

شرایط اعطای نمایندگی بسته به نوع کالا یا خدمات، دارای تنوع می‌باشد. نماینده باید بتواند شایستگی خود را به منظور دریافت نمایندگی فروش، به اصیل اثبات کند. به همین منظور مستنداتی به خواست اصیل، توسط نماینده ارائه می‌شود به عنوان نمونه: فتوکپی و اصل تائید شده آگهی ثبت شرکت یا جواز فروشگاه، فتوکپی و اصل سند محل کار یا اجاره نامه ملک، تائیدیه بانک و گردش حساب‌ها و…

2.بخش‌های قرارداد

اولین مرحله برای اخذ نمایندگی، عقد قرارداد است. قرارداد نمایندگی فروش شامل موارد دقیقی درباره شرایط همکاری اصیل و نماینده می‌باشد. این قرارداد نیز مانند سایر قراردادها دارای مفاد موضوع، طرفین، مدت قرارداد، شرایط قرارداد، فسخ قرارداد، تضامین، مرجع حل اختلاف و… می‌باشد.

3.مدت قرارداد

قراردادهای نمایندگی فروش، دارای محدودیت زمانی هستند (عموماً یکسال). اگر اصیل و نماینده از همکاری با هم رضایت داشته باشند می‌توانند قرارداد را تمدید نمایند.

4.اجرت نماینده

نماینده در قبال جذب مشتری و فروش کالا به او، از محل درآمد حاصل از فروش هر محصول، درصد معینی را به عنوان اجرت یا حق کمیسیون از اصیل دریافت می‌کند. نحوه محاسبه سود نماینده و چگونگی پرداخت آن، از مهم‌ترین نکات قرارداد نمایندگی فروش می‌باشد.

5.تعهدات طرفین

در قرارداد نمایندگی فروش، تعهدات نماینده و اصیل، مفصل‌ترین بخش را به خود اختصاص می‌دهند. به عنوان مثال اصیل می‌تواند از نماینده تعهد بگیرد در بازه زمانی معینی، تعداد مشخصی کالا را به فروش برساند. در مقابل نماینده می‌تواند از اصیل تعهد بگیرد که کالا به طور منظم در اختیار او قرار بگیرد. جزییات این موارد در قرارداد ذکر می‌شود و برای رعایت آن، تضامین مناسب لحاظ می‌گردد.

6.قیمت کالاها و درصد تخفیف

تهیه لیست دقیق از کالاهای مورد نظر و هم چنین قیمت آن‌ها، از بخش‌های مهم قرارداد نمایندگی فروش می‌باشد. علاوه بر ارائه لیست قیمت، اصیل باید درصد مجاز تخفیف هر کالا را مشخص نماید و نماینده نمی‌تواند بدون هماهنگی و جلب رضایت اصیل، بیش از آن درصد به مشتری تخفیف دهد.

7.چگونگی ارسال و دریافت کالا

شرایط ارسال و دریافت کالا، بخش دیگری است که در این قرارداد از اهمیت برخوردار است. باید مشخص شود که ارائه دهنده، محصول را به چه صورت در اختیار نماینده قرار می‌دهد. به علاوه ممکن است هنگام بارگیری کالا، محصول دچار آسیب شود. تعیین اینکه در چنین مواردی جبران خسارت بر عهده کدام طرف است، نکته‌ای است که باید از قبل پیش‌بینی شود.

8.ضمانت‌نامه

گاهی پیش می‌آید در هنگام فروش، مشخص می‌شود کالا دارای مشکل است. اگر برای کالا ضمانت‌نامه صادر شده است، بر حسب اینکه ضمانت‌نامه مربوط به اصیل است یا نماینده، طرف مربوطه، موظف است نسبت به رفع مشکل اقدام نماید.

9.حفظ ماهیت نمایندگی

به منظور حفظ ماهیت نمایندگی، نماینده باید کالا را با نام تجاری اصیل به فروش برساند. پیش از این گفتیم که نماینده از جانب اصیل مأموریت فروش را برعهده دارد به همین دلیل اقداماتی مانند نام نبردن از اصیل و یا مستقل نشان دادن نماینده در هنگام معامله با مشتری، عواقبی در پی دارد که نماینده را درگیر می‌نماید.

10.شرط عدم انتقال قرارداد

اصیل برای اعطای نمایندگی، تلاش می‌کند تا پس از بررسی‌های دقیق، با بهترین گزینه ممکن قرارداد نمایندگی فروش انحصاری را منعقد کند. بنابراین پیشنهاد می‌شود در متن قرارداد، بند “عدم انتقال قرارداد” شرط شود. در این صورت نماینده نمی‌تواند با انتقال قرارداد خود به فردی دیگر، اصیل را با فردی ناشناس که منتخب او نبوده است، همکار گرداند.

11.کاهش ریسک اصیل

از آنجایی که اعطای نمایندگی انحصاری، اصیل را ریسکو سود حاصل از خرید اختیارات خرید محدود می‌کند، اصیل تلاش می‌کند به گونه‌ای قرارداد را تنظیم کند که تا مدتی از آن منطقه مورد نظر آسوده خاطر باشد. به عنوان نمونه، تضامین سنگین برای نمایندگی انحصاری قرار می‌دهد یا اینکه برای هر معامله فقط پول نقد می‌پذیرد. وی از این طریق با کاهش ریسک و ضرر احتمالی، خیال خود را از کسب برآورد مالی مورد نظر در آن منطقه، آسوده می‌کند.

12.کاهش ریسک نماینده

بهتر است متقاضی اخذ نمایندگی انحصاری، تلاش کند انحصار فروش تمام کالاهای اصیل را در یک منطقه بدست آورد. زیرا هنگامی که چند نماینده، کالاهای متفاوت یک اصیل را در یک منطقه به فروش می‌رسانند، نوعی رقابت میان آن‌ها ایجاد می‌شود. در این صورت نماینده با جلب اعتماد اصیل و اخذ انحصار فروش تمام کالاهای او، از ریسک کنار گذاشته شدن بعد از پایان مدت قرارداد و واگذاری نمایندگی فروش انحصاری به دیگر نمایندگان، در امان خواهد ماند.

13.منطقه و رقم انحصار

معمولاً بدست آوردن قرارداد انحصاری در شهرستان‌ها آسان‌تر است، زیرا تولیدکنندگان معمولاً پایتخت را برای خود باز نگه می‌دارند تا با آزادی نسبت به گسترش فروش در این بازار پر سود اقدام نمایند. هم‌چنین هرچه واحد تجاری اصیل گسترده‌تر و پررونق‎تر باشد، رقم انحصاری تعیین شده از سوی او، بالاتر خواهد بود.

14.انحصار دو جانبه

در قرارداد نمایندگی انحصاری ریسکو سود حاصل از خرید اختیارات خرید فروش، می‌توان انحصار دو جانبه هم لحاظ نمود. بدین ترتیب که در مقابل اینکه اصیل متعهد می‌شود در یک محدوده جغرافیایی خاص، فقط یک نماینده فروش داشته باشد، نماینده هم تعهد می‌کند که در این محدوده، تنها به فروش کالای یک اصیل بپردازد و با اصیل دیگری همکاری نکند.

15.ضرورت ذکر قید انحصار در موضوع قرارداد

اگر هدف شما از دریافت نمایندگی فروش در یک منطقه این است که بدون وجود رقیب به فروش کالای اصیل اقدام کنید، به این نکته توجه نمائید. در هنگام نگارش متن قرارداد حتماً قید انحصاری را در موضوع قرارداد ذکر کنید. چرا که در غیر این صورت، قرارداد شما به عاملیت فروش تغییر می‌کند. قرارداد عاملیت فروش در مقابل قرارداد نمایندگی فروش انحصاری قرار می‌گیرد. در این صورت در یک منطقه، اصیل می‌تواند به هر تعداد نماینده که بخواهد، کالا برای فروش ارائه نماید.

نمایندگی فروش انحصاری در تجارت بین‌الملل

سفر کردن به نقاط مختلف دنیا و بازاریابی فروش، فشار زیادی را بر شرکت‌های خارجی وارد می‌سازد. به همین دلیل، این شرکت‌ها با به کار گرفتن نماینده انحصاری، بازار یک کشور را بدست می‌آورند. این همکاری برای هر دو طرف سود بسیار خوبی به همراه دارد. اخذ نمایندگی انحصاری یک شرکت یا تولیدکننده خارجی، نماینده را تبدیل به وارد‌کننده می‌سازد. بنابراین آشنایی با زبان کشور مقصد، نحوه مذاکره تجاری بین‌الملل و نکات مربوط به واردات کالا از اهمیت زیادی برخوردار است.

سخن پایانی

نمایندگی فروش انحصاری، یکی از انواع روابط تجاری است که امروزه از رونق زیادی برخوردار است. به طوری که همه روزه آگهی‌های زیادی با عنوان اعطای نمایندگی فروش، در ایران و سایر کشورهای دنیا منتشر می‌شود. این بازار، فرصت مناسبی است تا افراد با قابلیت بازاریابی و تبلیغ و فروش، شاهد تحولی اساسی در زندگی خود باشند.

البته توجه به این نکته ضروری است که این رابطه تجاری، دارای نکات ریز حقوقی است. نکاتی که رعایت آن‌ها در تنظیم قرارداد، از سوء استفاده‌ها و اختلافات احتمالی می‌کاهد و به سود هر دو طرف قرارداد تمام می‌شود. به ویژه دریافت نمایندگی فروش انحصاری در حوزه تجارت بین‌الملل کاری بسیار تخصصی است. تیم حقوقی لامینگو با داشتن متخصصین حقوقی زبده در حوزه تجارت ریسکو سود حاصل از خرید اختیارات خرید داخلی و بین‌الملل، آماده ارائه خدمات در حوزه تنظیم قرارداد متناسب با فعالیت شما می‌باشد. همین امروز برای دریافت مشاوره حقوقی اقدام نمائید.

لطفاً پرسش‌ها و نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید و با مراجعه به بلاگ لامینگو سایر مطالب مرتبط را مطالعه فرمایید.

مقاله کنفرانس
بهینه سازی سود شرکت های خرده فروشی در بازار برق با لحاظ شاخص ریسک

چکیده:
خرده فروشی یکی از نقش های ایجاد شده در راستای تجدید ساختار در عرصه ی خرید و فروش کالای برقاست که بنا به قوانین هر بازار، می تواند وظایف گوناگونی را انجام دهد و البته مهمترین آنها خرید برق از بازارعمده فروشی و فروش آن در بازار خرده فروشی به مشترکین است. بنابراین، سود یک خرده فروش در حالت کلیبه کاهش هزینه ی خرید و افزایش درآمد حاصل از فروش خلاصه می شود. در این پژوهش، هدف ارائه ی مدلیبرای بهینه سازی سود یک خردهفروش ضمن تأمین میزان باری معین از طریق منابع تولید پراکنده، خرید از بازارعمده فروشی و از بازار روز پیشرو و حتی بهره گیری از منابع پاسخگویی بار خواهد بود. بدین ترتیب مسأله بهشکل یک برنامه ریزی کوتاه مدت برای 24 ساعت در چند گام مطالعاتی متنوع، به صورت یک برنامه ریزیآمیخته صحیح مدل سازی شده است. در مدل ارائه شده، ریسک ناشی از عدم قطعیت های موجود در قیمت بازارعمده فروشی توسط شاخص ارزش در خطر شرطی مورد توجه واقع شده است. در نهایت، شبیه سازی های متنوعیجهت ارائه ی تحلیل های مناسب به منظور تنظیم عملکرد یک واحد خرده فروشی بر اساس میزان سود و ریسکارائه شده است.

بانکداری سرمایه گذاری چیست و چه نقشی در بازار سرمایه دارد؟

بانکداری سرمایه گذاری با استفاده از ابزارهایی مانند پذیره‌نویسی اوراق، سرمایه لازم را برای اجرای طرح‌ها و پروژه‌ها فراهم می‌کند. به همین دلیل است که در ایران به بانک‌های سرمایه‌گذاری (Investment Banks) یا شرکت تامین سرمایه گفته می‌شود.

بانکداری سرمایه گذاری (Investment Banking) چیست؟

بانکداری سرمایه گذاری معادلی فارسی برای مفهوم Investment Banking است که در ایران، به شرکت‌های فعال در این حوزه «شرکت‌های تامین سرمایه‌» می‌گویند. یکی از مهم‌ترین فعالیت‌های شرکت‌های تامین سرمایه این است که اوراق بهاداری از قبیل سهام و اوراق مشارکت را از یک سازمان یا نهاد دیگر می‌خرند (یا متعهد به خرید این اوراق می‌شوند) و این اوراق را به‌صورت خرد دوباره به سرمایه‌گذاران دیگر می‌فروشند.

به این ترتیب، شرکت‌های تامین سرمایه مانند چرخدنده‌ای عمل می‌کنند که بین سرمایه‌گذار و سرمایه‌پذیر قرار می‌گیرد و ارتباط بین این دو را ساده‌تر می‌کند. در حالت کلی، یک شرکت یا سازمان زمانی سراغ شرکت‌های تامین سرمایه یا همان بانک‌های سرمایه‌گذاری می‌رود که نیاز داشته باشد اوراق بهادار جدیدی منتشر کند و به فروش برساند.

تفاوت بانک سرمایه گذاری با بانک معمولی چیست؟

از این توضیح کوتاه مشخص است که بانک‌های سرمایه‌گذاری کارشان با بانک‌های معمولی فرق دارد؛ بانک‌های معمولی پول‌ در گردش را به صورت سپرده جذب می‌کنند و به اعتبار همین سپرده‌ها به متقاضیان وام پرداخت می‌کنند. اما بانک‌های سرمایه‌گذاری یا شرکت‌های تامین سرمایه کار اصلی‌شان انتشار اوراق بهادار به منظور تامین سرمایه مورد نیاز شرکت‌ها و سازمان‌های بزرگ است. خوب است به این نکته هم اشاره کنیم که به این شرکت‌ها «موسسات تامین مالی» هم گفته می‌شود.

شرکت‌های تامین سرمایه فعالیت مهم دیگری هم انجام می‌دهند و آن ارائه مشاوره برای افزایش منابع مالی شرکت‌ها است. یعنی اگر شرکت یا نهادی نیاز به سرمایه داشته باشد ولی نداند که بهترین روش برای تامین سرمایه مورد نیازش چیست، سراغ شرکت‌های تامین سرمایه می‌رود از متخصصان مالی این شرکت‌ها مشورت می‌گیرد.

نقش‌ها و وظایف بانک‌های سرمایه‌گذاری

به‌طور کلی می‌توانیم بگوییم شرکت‌های تامین سرمایه ۳ وظیفه یا نقش اصلی دارند؛ تامین مالی شرکت‌ها، مدیریت دارایی و مشاور سرمایه‌گذاری. در این قسمت این ۳ نقش را به اختصار مرور می‌کنیم.

شرکت تامین سرمایه در نقش تامین مالی شرکت‌ها

مهم‌ترین وظیفه شرکت‌های تامین سرمایه این است که برای شرکت‌های متقاضی سرمایه، اوراق بهادار جدید منتشر کنند و این اوراق را در بازار سرمایه به فروش برسانند. اگر بخواهیم دقیق‌تر باشیم، باید فعالیت اصلی شرکت‌های تامین سرمایه را به ۲ بخش تقسیم کنیم:

• انتشار اوراق بهادار در بازار اولیه بورس (مانند عرضه‌ اولیه سهام شرکت‌ها، عرضه اوراق مشارکت برای اولین بار و غیره)
• بازارگردانی اوراق و سهام در بازار ثانویه

پس اگر شرکتی، چه دولتی باشد چه خصوصی، به منابع مالی نیاز داشته باشد، می‌تواند به شرکت‌های تامین سرمایه مراجعه کند.

موضوع انتشار و عرضه اوراق بهادار جدید یکی از مهم‌ترین نقش‌های شرکت‌های تامین سرمایه است. مثلا شرکت‌های بزرگ و کوچکی که می‌خواهند وارد بورس شوند باید ابتدا سراغ یکی از شرکت‌های تامین سرمایه بروند تا کارشناسان ارزشیابی شرکت تامین سرمایه، ارزش کل شرکت متقاضی را مشخص کنند. این ارزش مبنایی خواهد بود برای تعداد و قیمت کل سهام شرکت متقاضی. همچنین بر همین مبناست که تعداد و قیمت سهام قابل عرضه در بورس در روز عرضه اولیه مشخص می‌شود.

نکته: شرکتی که نیازمند تامین منابع مالی باشد «ناشر اوراق بهادار» است و شرکت تامین سرمایه واسطه‌ای است که این اوراق را به سرمایه‌گذاران می‌فروشد و منابع حاصل را در اختیار ناشر اوراق می‌گذارد.

شرکت تامین سرمایه در نقش مدیریت دارایی

یکی دیگر از فعالیت‌های مهم شرکت‌های تامین سرمایه مدیریت دارایی برای شرکت‌های دیگر است. همچنین ممکن است این مدیریت دارایی به شکل مدیریت صندوق‌های سرمایه‌گذاری (صندوق‌های درآمد ثابت، صندوق‌های مختلط و صندوق‌ سرمایه‌گذاری در سهام) باشد. همان‌طور که می‌دانید این صندوق‌ها زیر نظر سازمان بورس و اوراق بهادار قرار دارند.

شرکت‌های تامین سرمایه کارشناسانی دارند که در حوزه‌های مختلف بازار سرمایه تخصص دارند. این شرکت‌ها با تکیه بر دانش و تجربه این افراد می‌توانند استراتژی‌های مختلفی برای مدیریت منابع مالی تدوین کنند و در شرایط مختلف از استراتژی‌های متفاوتی بهره بگیرند. به این ترتیب شرکت‌های تامین سرمایه این امکان را دارند که سرمایه‌گذاری‌هایی با کمترین ریسک و بیشترین بازده انجام بدهند.

به همین دلیل است که صندوق‌های سرمایه‌گذاری، اگر زیر نظر یک شرکت تامین سرمایه معتبر فعالیت کنند، می‌توانند یکی از مناسب‌ترین گزینه‌های سرمایه‌گذاری برای افراد عادی باشند؛ افرادی که تخصصی در حوزه سرمایه‌گذاری ندارند و کارشان چیز دیگری است.

شرکت‌های تأمین سرمایه در نقش مشاور سرمایه گذاری

بانکداری سرمایه گذاری یا شرکت‌های تامین سرمایه گاهی ممکن است مدیریت منابع مالی را به‌طور مستقیم در اختیار نداشته باشند، بلکه به طور غیرمستقیم و در نقش مشاور در انجام این کار به سازمان‌ها و نهادهای دیگر کمک کنند. مشاوره سرمایه گذاری سومین نقش مهم شرکت‌های تامین سرمایه است. در واقع سازمان‌ها و نهادهای متقاضی مشاوره از دانش و مهارت شرکت‌های تامین سرمایه استفاده می‌کنند تا بتوانند سرمایه‌گذاری‌های بهتری انجام بدهند. سازمان‌ها و شرکت‌هایی که برای مشاوه به شرکت‌های تامین سرمایه مراجعه می‌کنند، می‌توانند با تکیه بر تخصص این شرکت‌ها، استراتژی‌های بهتری برای توسعه انتخاب کنند و ارزش شرکت را به‌شکل قابل قبول ارتقا بدهند.

ممکن است همکاری یک شرکت یا سازمان با شرکت تامین سرمایه همکاری بلندمدتی باشد و شرکت تامین سرمایه همواره در نقش مشاور کنار شرکت متقاضی حضور داشته باشد و این شرکت را برای سرمایه‌گذاری‌های آینده و مسیری ‌که می‌تواند در پیش بگیرد یاری کند. شرکت‌های تامین سرمایه در نقش مشاور سرمایه‌گذاری در درازمدت نه فقط برای شرکت‌های مشاوره‌پذیر، بلکه برای کل بازار سرمایه و توسعه هرچه بیشتر آن مفید باشند.

به‌طور کلی می‌توان گفت شرکت‌های تامین سرمایه در حوزه‌های زیر مشاوره ارائه می‌کنند؛

• روش بهینه برای تامین مالی (مبلغ منابع مورد نیاز، زمان‌بندی تامین مالی و …)
• پیشنهاد روش و زمان‌بندی مناسب برای عرضه اوراق بهادار
• قیمت‌گذاری روی اوراق بهاداری که ناشر می‌خواهد عرضه کند
• ثبت اوراق بهادار و دریافت مجوز عرضه
• ادغام، تملک و تجدید ساختار مالی و سازمانی شرکت‌ها
• مدیریت ریسک
• سرمایه‌گذاری
• زمینه‌های دیگر

شرکت‌های تامین سرمایه در ایران

خوب است بدانیم در حال حاضر ۹ شرکت تامین سرمایه در ایران فعالیت می‌کنند که فهرست آن‌ها از این قرار است: تامین سرمایه امید، تامین سرمایه امین، تامین سرمایه بانک مسکن، تامین سرمایه بانک ملت، تامین سرمایه تمدن، تامین سرمایه سپهر، تامین سرمایه کاردان، تامین سرمایه لوتوس پارسیان، تامین سرمایه نوین.

نکته: با جست‌وجوی نام این شرکت‌ها در لینک زیر می‌توانید صفحه اصلی هر کدام را پیدا کنید و ببینید. در وبسایت هر کدام از این شرکت‌ها می‌توانید ببینید که هر کدام از این شرکت‌های تامین سرمایه مدیریت کدام صندوق‌های سرمایه‌گذاری (درآمد ثابت، مختلط و سرمایه‌گذاری در سهام) را به عهده دارند.

درآمد شرکت های تامین سرمایه از کجا می‌آید؟

شرکت‌های تامین سرمایه در ازای خدماتی که ارائه می‌دهند دستمزد می‌گیرند. مثلا وقتی به شرکت یا سازمانی درمورد مدیریت دارایی‌هایشان مشاوره می‌دهند، این کار را در ازای دریافت حق مشاوره انجام می‌دهند. اما مهم‌ترین درآمد این شرکت‌ها ناشی از پذیرش ریسک‌های مالی در فرایند پذیره‌نویسی انواع اوراق بهادار است.

شرکت‌های تامین سرمایه برای پذیره‌نویسی اوراق (انتشار و فروش اوراق بهادار برای اولین بار) و بازارگردانی این اوراق (واسطه‌گری برای خرید و فروش اوراق بهادار پذیره‌نویسی‌شده در بازار ثانویه) کارمزد دریافت می‌کنند. سازمان بورس و اوراق بهادار هم تعیین‌کننده میزان کارمزدی است که این شرکت‌ها برای پذیره‌نویسی و بازارگردانی اوراق دریافت می‌کنند. به‌طور کلی درآمدهای شرکت‌های تامین سرمایه را می‌توان به شکل فهرست زیر خلاصه کرد:

• درآمدهای ناشی از تعهد پذیره‌نویسی یا کارمزد تعهد پذیره‌نویسی (انتشار اوراق در بازار اولیه)
• درآمدهای ناشی از خدمات بازارگردانی اوراق بهادار (در بازار ثانویه)
• درآمدهای مربوط به ارائه مشاوره برای عرضه و پذیرش
• درآمدهای معامله و مبادله به حساب خود و سرمایه‌گذاری با سرمایه شرکت (فعالیت‌هایی که شرکت با سرمایه خودش انجام می‌دهد)
• درآمدهای مربوط به مدیریت دارایی‌ها (مانند مدیریت صندوق‌های سرمایه‌گذاری)

نکته یک: منظور از اصطلاح «پذیره‌نویسی» فرایندی است که طی آن سرمایه‌گذاران (مانند فعالان بورسی) اوراق بهادار را از ناشر (شرکتی که به دنبال جذب سرمایه است) یا نماینده قانونی آن خریداری می‌کند.

نکته ۲: منظور از «تعهد پذیره‌نویسی» این است که اگر طی دوره تعیین‌شده برای پذیره‌نویسی، اوراق بهادار مذکور فروش نرود، شخص ثالث (شرکت تامین سرمایه) تعهد دارد که باقیمانده اوراق را بخرد.

آیا امکان ورود شرکت‌های تأمین سرمایه به بورس وجود دارد؟

بله. در حال حاضر از میان ۹ شرکت تامین سرمایه ایرانی، سهام ۶ شرکت در بورس معامله می‌شود؛ تامین سرمایه ملت (با نماد تملت)، تامین سرمایه سپهر (با نماد وسپهر)، تامین سرمایه لوتوس پارسیان (با نماد لوتوس)، تامین سرمایه امین (با نماد امین)، تامین سرمایه امید (با نماد امید) و تامین سرمایه نوین (با نماد تنوین). قرار است در آینده نزدیک هم سهام یک شرکت تامین سرمایه دیگر هم در بورس عرضه شود.

به‌طور کلی شرکت‌های تامین سرمایه در ایران با بانکداری سرمایه گذاری به‌صورت سهامی خاص تاسیس می‌شوند، اما می‌توانند وارد بورس هم بشوند. این شرکت‌ها برای ورود به بورس، مانند هر شرکت غیربورسی دیگری، باید ابتدا از سهامی خاص به سهامی عام تبدیل شوند و سپس مراحل پذیره‌نویسی و ورود به یکی از بازارهای بورس یا فرابورس را طی کنند (و اصطلاحا عرضه اولیه شوند).

جمع‌بندی

شرکت تامین سرمایه غول‌هایی هستند که با توسعه ابزارهای نوین مالی این امکان را ایجاد می‌کنند که رابطه بین سرمایه‌گذار و سرمایه‌پذیر هرچه ساده‌تر و سریع‌تر باشد. این شرکت‌ها علاوه بر اینکه امکان انتشار و فروش اوراق بهادار جدید را ایجاد می‌کنند، از طریق ارائه مشاوره‌های مالی به شرکت‌ها کمک می‌کنند که ساختارهای مالی و سازمانی‌شان را بهبود ببخشند و بهترین روش را برای توسعه و جذب سرمایه (تامین مالی) در پیش بگیرند.

قرارداد سبدگردانی و نکاتی که در قرارداد وجود دارد چیست؟

برای بسیاری از سرمایه گذارانی که قصد سرمایه گذاری در بورس را دارند اما زمان کافی و دانش تخصصی حرفه ای را ندارند، راهکارهایی مانند سبدگردانی توسط شرکت‌ سبدگردان و افراد متخصص بازار بورس، وجود دارد که در حال حاضر طرفداران بسیاری پیدا کرده است.

در سبدگردانی https://ebidar.com/portfolio-management ، عقد قرارداد رسمی و رعایت نکات آن از اهمیت ویژه ای ریسکو سود حاصل از خرید اختیارات خرید برخوردار است و موقع عقد قرارداد می‌بایست به آن ها توجه ویژه ای کنید. در این مطلب سعی بر این داریم تا بیشتر در مورد این نوع قرارداد صحبت کنیم.

در سبدگردانی اقتصاد بیدار تمام مسائل مربوط به خرید و فروش سهام و مدیریت آن بر عهده سبدگردان خواهد بود که متشکل از کمیته مشاوران و تحلیلگران بازار هستند که بسته به شرایط کلی بازار بورس و نوع شخصیتی هر ریسکو سود حاصل از خرید اختیارات خرید ریسکو سود حاصل از خرید اختیارات خرید فرد و بنا به ریسک پذیری ایشان، سبد سهام بهینه ای تشکیل می‌دهند تا سرمایه افراد وارد به بهترین شکل وارد بازار بورس شود.

قرارداد سبدگردانی چیست و چرا باید قرارداد سبدگردانی داشته باشیم؟

برای اشخاصی که می‌خواهند به شکل غیر مستقیم و از طریق سبدگردانی، در بورس سرمایه گذاری کنند، ثبت قرارداد سبدگردانی لازم و ضروری است. قرارداد سبدگردانی میان دو طرف امضا می‌شود. طرف اول به عنوان شرکت سبدگردان با مشخصاتی مثل، نام شرکت، شماره ثبت و آدرس دفتر و طرف دوم به عنوان سرمایه گذار با مشخصات فردی مثل نام و نام خانوادگی، کد ملی و آدرس، مشخص می‌شود.

در قرارداد سبدگردانی، موضوع قرارداد و مدت زمان قرارداد تعیین می‌گردد که در این مدت زمان، سرمایه گذار به میزان سرمایه ای که در نظر دارد، مدیریت سهام خود و تشکیل سبد سهام را به سبدگردان واگذار می‌نماید.

قرارداد سبدگردانی به طور پیش فرض در ۳۱ ماده تعریف شده است و در آن وظایف سبدگردان و سرمایه گذار ذکر شده که لازم است قبل از هر اقدامی به شکل کامل مطالعه شود.

نکاتی در مورد قرارداد سبدگردانی

1. تصمیم به خرید، فروش یا نگهداری اوراق بهادار یا افتتاح سپرده های بانکی یا انجام هرگونه سرمایه گذاری در بورس توسط سبدگردان به نام سرمایه گذار از محل سبد اختصاصی انجام می پذیرد. بنابراین انتخاب سبدگردان معتبر با مشاورین خبره بسیار مهم به نظر می‌رسد.
2. مدت زمان قرارداد برای سرمایه گذاری از طرف سرمایه گذار تعیین می‌شود که بسته به هدف سرمایه گذار، به شکل کوتاه مدت و یا بلند مدت در قرارداد قید می‌شود. بهتر است قبل از عقد قرارداد، سرمایه گذار تصمیم خود را در این باره گرفته باشد.
3. سبد اختصاصی در قرارداد سبدگردانی از اهمیت بالایی برخوردار است. سرمایه گذار در انعقاد قرارداد مبلغی را تعیین می‌کند که برای انجام سبدگردانی در اختیار سبدگردان مربوطه می‌گذارد تا به شکل اختصاصی برای آن شخص، سبد سهام تشکیل شود.
4. سبدگردانی دارای کارمزد و هزینه‌های سبد است که طبق تعرفه محاسبه می‌شود و در قرارداد قید می‌گردد.
5. سبدگردان موظف است بازدهی سبد اختصاصی را در دوره‌های زمانی، روزانه، هفتگی، ماهانه و سالانه و بازدهی هرکدام از دوره هایی که کمتر از یک سال است را مطابق دستورالعمل تأسیس و فعالیت سبدگردان، محاسبه و حداکثر تا روز کاری بعد از پایان هر دوره از طریق سایت اینترنتی خود صرفاً در اختیار سرمایه گذار قرار دهد.
6. عملکرد سبدگردان بر اساس شرح تعداد و قیمت تمام شده خریداری سهام و ارزش روز دارایی می‌بایست در گزارش سبدگردان لحاظ شود.
7. سود سهام، سهام جایزه و سهام حق تقدم متعلق به سرمایه گذار است و سبدگردان می‌تواند این سود را دریافت و به سبد اختصاصی و یا حساب بانکی سرمایه گذار واریز کند.
8. سرمایه گذار می‌تواند در طول قرارداد تقاضای وجه نقد و یا درخواست نقد کردن سهام خود را بدهد که حداکثر تا دو روز کاری توسط سبدگردان و کارگزاری مربوطه، به حساب بانکی وی واریز می‌شود.
9. هر سبدگردان بنا به تعریف شرکت، حداقل میزان سرمایه برای سبدگردانی را مشخص کرده است که برای عقد قرارداد این میزان مبلغ می‌بایست از طرف سرمایه گذار تامین گردد.

ویژگی یک سبدگردان خوب

اگر به دنبال بهترین سبدگردان برای سرمایه خود هستید، باید ویژگی‌های مهم یک سبدگردان خوب را در نظر بگیرید.

• اعتبار بالا: از آنجایی که شما به عنوان سرمایه گذار، بخشی از دارایی خود را به سبدگردان واگذار می‌کنید، بهتر است از اعتبار و تاریخچه آن سبدگردان مطلع شوید و سراغ سبدگردان های معتبر بروید.
• تشکیل سبد اختصاصی: حتما در نظر داشته باشید که سبدگردان بسته به شرایط و روحیه شما و هدف شما از سرمایه گذاری، سبد سهامی مختص تان تشکیل بدهد.
• مشاوران و تحلیلگران متخصص: اینکه سبدگردان انتخابی شما دارای تیم متخصص و حرفه ای باشد از اهمیت بالایی برخوردار است. این تحلیلگران هستند که در شرایط مختلف بازار، برای شما سبد سهام تشکیل می‌دهند و در برهه‌های زمانی نسبت به شرایط، خرید و فروش سهام انجام می‌دهند.
• قابل اعتماد بودن: در نظر داشته باشید که سبدگردان ها می‌بایست دارای گواهینامه و مدارک حرفه‌ای و همچنین دارای مجوز و صلاحیت از سوی سازمان بورس باشند.
• ارائه خدمات مناسب: هر سبدگردان برای ارائه خدمات خود از شما کارمزد دریافت می‌کند. بنابراین سراغ سبدگردان هایی بروید که خدمات ایده آلی به مشتریان خود مثل تنظیم قرارداد، گزارشات ماهانه و سالانه، برگزاری جلسات مستمر و پشتیبانی خوب، ارائه می‌دهد.

سبدگردان اقتصاد بیدار با تکیه بر دانش و تجربه گروه مالی اقتصاد بیدار، طیف وسیعی از خدمات سرمایه گذاری غیرمستقیم در بورس را به سرمایه گذاران ارائه می دهد.

مزایای قرارداد سبدگردانی

• کاهش و کنترل ریسک
• سپردن تحلیل سهام به کارشناسان و متخصصان بازار سرمایه
• صرفه جویی در زمان
• رعایت استاندارد خرید و فروش و پرهیز از رفتارهای هیجانی
• تشکیل سبد سهام اختصاصی نسبت به شخصیت و سلیقه هر فرد
• محافظت از سرمایه در مقابل کاهش ارزش پول و تورم
• عدم نیاز به دانش تخصصی و حرفه ای در بازار سرمایه
• تناسب بین ریسک و بازدهی مطلوب

برای کسانی که می‌خواهند به طور غیر مستقیم و از طریق قرارداد با شرکت‌های سبدگردان، سرمایه خود را وارد بازار بورس نمایند، شناخت از مفاد این نوع قرارداد و نکات مربوط به آن از اهمیت بالایی برخوردار است. قرارداد سبدگردانی می‌تواند با خود مزایای مطلوبی را به همراه داشته باشد و همچنین برای انتخاب بهترین سبدگردان، می‌بایست ویژگی‌های یک سبدگردان مناسب را در نظر گرفت که در این مقاله به بررسی آنها پرداختیم و برخی از نکات مهم این قرارداد را بیان کردیم و امیدواریم مطالب ذکر شده مفید واقع شده باشد.