در یک تراکنش چه اطلاعاتی وجود دارد؟

شناسه تراکنش TXID چیست و چه اهمیتی دارد؟

TXID مخفف «شناسه تراکنش» که به‌عنوان TxID شناخته می‌شود، عدد هش است که یک تراکنش را در بلاک چین ثبت می‌کند. درواقع تراکنش‌های روی بلاک چین بیت کوین (BTC) و اتریوم (ETH) در یک رشته هش ثبت می‌شوند که همان شناسه‌های تراکنش هستند. برای آشنایی بیشتر با شناسه تراکنش، در ادامه این مطلب همراه ما باشید.
فهرست این مقاله
معنای TXID چیست؟
یک بلاک چین از بلوک‌هایی ساخته شده است که حاوی اطلاعات تراکنش‌ها هستند. اگر کاربر بخواهد تشخیص دهد که چه زمانی یک تراکنش رمزنگاری روی بلاک چین انجام شده است، به یک شناسه تراکنش نیاز دارد. تراکنش‌های بلاک چین برای جلوگیری از سانسور و ایجاد یک سیستم بدون نیاز به اعتماد تغییرناپذیر هستند؛ بنابراین TXID ها به‌عنوان مدرک قطعی مبنی بر خرج‌شدن دارایی استفاده می‌شوند. تاریخچه تراکنش‌ها به‌طور دائم روی بلاک چین ذخیره می‌شود و قابل پاک‌شدن نیست.

برخی ارزهای دیجیتال این شناسه را ندارند. این موارد، ارزهای ناشناس مانند Monero و ZCash هستند که تاریخچه تراکنش‌ها را نگه نمی‌دارند و اطلاعات مربوط به تراکنش‌ها را برای اهداف حفظ حریم خصوصی مخفی نگه می‌دارند. در شبکه بیت کوین و اتریوم، کاربران به‌راحتی می‌توانند تمام تراکنش‌هایی را که به‌طور عمومی از طریق کاوشگرهای بلوک انجام می‌شوند، ببینند.
کاوشگرهای بلاک، تمام تراکنش‌های روی بلاک چین را در لحظه و زمان واقعی نشان می‌دهند و به کاربران اجازه می‌دهند موجودی ارزهای دیجیتال را مشاهده کنند. پرکاربردترین کاوشگر برای بیت کوین Blockchain.com و برای اتریوم Etherscan است. شناسه تراکنش برای بیت کوین و اتریوم هر دو شامل ۶۴ کاراکتر است که شامل اعداد و حروف به‌صورت تصادفی است.
توجه داشته باشید که TXID همان آدرس کیف پول نیست (با وجود داشتن سبک رمزگذاری مشابه)، بلکه تنها یک تاریخچه از تراکنش خاصی است که در بلاک چین انجام شده است.
مشخصات اولین شناسه تراکنش چیست؟
اولین شناسه تراکنش در شبکه بیت کوین در سال ۲۰۰۹ ثبت شد:
e3e2357e806b6cdb1f70b54c3a3a17b6714ee1f0e68bebb44a74b1efd512098
این هش تراکنش ۶۴ کاراکتری، نشان‌دهنده اولین تراکنش بیت کوین است؛ یعنی زمانی که خالق بیت کوین، ساتوشی ناکاموتو، ۵۰ بیت کوین را به‌عنوان تست برای دوستش در سال ۲۰۰۹ ارسال کرد. این TXID هنوز در بلاک چین مشاهده می‌شود.
همه ماینرهایی که شروع به استخراج بیت کوین می‌کنند، باید کل بلاک چین را دانلود کرده و سوابق هر تراکنش را از ابتدای بیت کوین تاکنون را ذخیره کنند. نمونه دیگری از شناسه تراکنش، تراکنش معروف پیتزا در سال ۲۰۱۰ است:
cca7507897abc89628f450e8b1e0c6fca4ec3f7b34cccf55f3f531c659ff4d79
این تراکنش اولین مورد استفاده از بیت کوین به‌عنوان یک در یک تراکنش چه اطلاعاتی وجود دارد؟ روش پرداخت بود. پرداخت بیش از ۱۰۰۰۰ بیت کوین برای دو پیتزا. در آن زمان ارزش این مقدار بیت کوین حدود ۴۰ دلار بود، اما در حال حاضر حدود ۷۰۰ میلیون دلار ارزش دارد!
شناسه تراکنش بیت کوین چیست؟
از زمانی که اولین تراکنش‌ها در سال ۲۰۰۹ انجام شد، شناسه‌های بیت کوین ۶۴ کاراکتری بودند که یک رشته هش را نشان می‌دادند. این ۶۴ کاراکتر با استفاده از پروتکل SHA-256، یعنی پروتکل رمزنگاری بیت کوین، رمزگذاری شده است. این روش رمزگذاری مبتنی بر توابع هش رمزنگاری است که توسط آژانس امنیت ملی ایالات‌متحده (NSA) در سال ۲۰۰۱ به نام «SHA-2» اختراع و کدگذاری شد.
خروجی ۶۴ کاراکتری درواقع کوچک‌تر از مقدار هش‌شده اصلی است. براساس دستورالعمل‌های SHA-2، یک هش رمزنگاری که ۲۵۶ بیت طول دارد، می‌تواند به یک خروجی ۶۴ کاراکتری تبدیل شود. در شبکه بیت در یک تراکنش چه اطلاعاتی وجود دارد؟ کوین، تمام داده‌ها دو بار هش می‌شوند؛ برای مثال، یک آرایه ۲۵۶ بیتی را تصور کنید. هنگامی که این بیت‌ها با استفاده از SHA-256 دو بار هش می‌شوند، خروجی ۶۴ کاراکتری زیر را تولید می‌کنند:
۴A5E1E4BAAB89F3A32518A88C31BC87F618F76673E2CC77AB2127B7AFDEDA33B
مقادیر هش‌شده اصلی تصادفی نیستند و همه آن‌ها جزئیات مربوط به تراکنش را مشخص می‌کنند. ۸ کاراکتر اول ورژن بیت کوین را مشخص می‌کند، سپس ۴ کاراکتر برای فلگ، ۲ کاراکتر برای تعداد تراکنش و غیره. درنهایت، یک کاربر با یک شناسه تراکنش منفرد به در شبکه ثبت می‌شود. اگر کاربری بخواهد تغییراتی در هش تراکنش‌های استاندارد ایجاد کند، مانند تراکنش‌های چند امضایی و…، باید هزینه بیشتری پرداخت کند.
روش‌های هش مشابه یا یکسان توسط تمام بلاک چین‌های محبوب در جهان استفاده می‌شود. اتریوم از مدل رمزگذاری مشابه با بیت کوین استفاده می‌کند. تمام شناسه‌های تراکنش اتریوم نیز ۶۴ کاراکتر دارند؛ زیرا از رمزگذاری SHA-265 استفاده می‌کنند.
همچنین هش می‌تواند شامل یک پیام شخصی باشد که با رمزگشایی قابل فهم خواهد بود. برای اضافه‌کردن یک پایم خصوصی به تراکنش، کاربران باید دستور OP_RETURN را همراه با ۸۰ بیت اطلاعات به تراکنش اضافه کنند. در بلوک پیدایش بیت کوین، ساتوشی ناکاموتو پیام زیر را رمزگذاری کرد:
The Times 03/Jan/2009 Chancellor on brink of second bailout for banks
آن پیام در هش ۶۴ کاراکتری زیر (TXID) موجود بود:
e3e2357e806b6cdb1f70b54c3a3a17b6714ee1f0e68bebb44a74b1efd512098

شناسه تراکنش اتریوم چیست؟
TXID های اتریوم ۶۴ کاراکتر دارند، مشابه با بیت کوین. هر تراکنش در اتریوم یک کارمزد دارد که این کارمزد به ماینرها یا سهام‌داران در ETH 2.0 تعلق می‌گیرد. در شبکه اتریوم، برای انتقال دارایی به پرداخت کارمزدی به نام کارمزد گس نیاز است. Etherscan اطلاعات کلی از هر تراکنش و قرارداد هوشمند اجراشده در بلاک چین اتریوم ارائه می‌دهد. با جست‌وجوی هر بلاک، اطلاعات تراکنش‌هایی که به‌کمک آن انجام شده‌اند، مشاهده می‌شوند.

هر تراکنش اتریوم یک شناسه تراکنش منحصربه‌فرد (هش کد) دارد. هش تراکنش حاوی جزئیاتی مانند موارد زیر است:

آدرس گیرنده: آدرسی که اتریوم یا توکن دیگری را دریافت کرده است.
مقدار: مقدار اتریوم یا توکن‌های دریافتی. این مقدار به «wei» کسری از ETH تعیین می‌شود.
MaxFeePerGas: حداکثر کارمزدی که شخص حاضر است برای تراکنش بپردازد. ابزارهایی مانند MetaMask توانایی سرعت‌بخشیدن به تراکنش‌ها در شبکه اتریوم را در ازای دریافت هزینه گس بیشتر ارائه می‌دهند.

Block Explorer برای TXID چیست؟
بیت کوین و اتریوم تنها بلاک چین‌هایی نیستند که TXID آن‌ها را می‌توان از طریق بلاک اکسپلورر مشاهده کرد. دیگر بلاک چین‌های برتر L1 (لایه یک) کاوشگرهای بلاک خود را دارند، مانند موارد زیر:

سولانا (SOL): Solana Explorer
کاردانو (ADA): Cardano Blockchain Explorer
ریپل: XRPSCAN
پولکادات (DOT): Polkascan
Dogecoin (DOGE): DogeChain
لایت کوین (LTC): Blockchair’s Litecoin Explorer
Avalanche (AVAX): Avalanche Explorer

چگونه TXID تراکنش‌های بیت کوین خود را بررسی کنیم؟

مرورگر وب خود را باز کرده و به Blockchain Explorer مراجعه کنید.
روی کادر جست‌وجو کلیک کرده و آدرس کیف پول فرستنده را تایپ کنید.
روی «All Blockchains» در کنار کادر جست‌وجو کلیک کرده و بیت کوین را در یک تراکنش چه اطلاعاتی وجود دارد؟ انتخاب کنید. در این بخش می‌توانید اتریوم و بیت کوین کش را هم انتخاب کنید.
روی «Search» در سمت راست بالا کلیک کنید.

لیستی از تراکنش‌های دیجیتالی نمایش داده می‌شود. در این بخش هش یا TXID و همچنین تاریخ و زمان تراکنش را خواهید دید. روی رشته اعداد و حروف زیر هش کلیک کنید.

اکنون می‌توانید جزئیات کامل هش یا TXID و اطلاعات تراکنش را مشاهده کنید.

سخن پایانی
بیشتر ارزهای دیجیتال، از ارزهای معتبری مانند بیت کوین گرفته تا میم کوین‌هایی مانند Dogecoin، از یک شناسه تراکنش متشکل از ۶۴ کاراکتر منحصربه‌فرد برای شناسایی هر تراکنش استفاده می‌کنند. به‌عنوان بخشی از بلاک چین، این تراکنش‌ها هرگز نمی‌توانند پاک شوند و شناسه تراکنش‌های آن‌ها نیز تا زمانی که بلاک چین زنده است، در سوابق باقی می‌ماند.
بسیاری از بلاک چین‌ها کاوشگرهای بلاک خود را دارند که در آن همه شناسه‌های تراکنش به‌صورت عمومی مشاهده می‌شوند. نکته اصلی این است که شناسه‌های تراکنش برای عملکرد اکوسیستم بلاک چین ضروری هستند و از برخی از ارزشمندترین مزایای فناوری بلاک چین، از شفافیت گرفته تا مقاومت در برابر سانسور پشتیبانی می‌کنند.

توجه: با وجود اینکه دو صرافی کوینکس و کوکوین هر دو فعلا بدون نیاز به تغییر IP فعالیت می‌کنند اما بهتر است برای امنیت بیشتر از IP ثابت خارج از ایران استفاده کنید.
برای ورود به صرافی کوینکس حتما باید با IP خارج از ایران وارد شوید.

کاربردهای بلاکچین در صنعت بانکداری

واژه بلاکچین ترکیبی از دو کلمه بلوک و زنجیره است. این فناوری در حقیقت زنجیره‌ای از بلوک‌هاست که دسترسی به یک دفتر غیرمتمرکز بسیار بزرگ (دفتر کل توزیع‌شده) را فراهم می‌آورد و یک نوع سیستم ثبت اطلاعات و گزارش است. تفاوت آن با سیستم‌های دیگر این است که اطلاعات ذخیره شده روی این نوع سیستم، میان همه اعضای شبکه به اشتراک گذاشته می‌شوند و با استفاده از رمزنگاری امکان حذف و دستکاری اطلاعات ثبت شده تقریبا غیرممکن است و باعث می‌شود نظام ذخیره‌سازی و دسترسی به داده‌ها تحول یابد. درواقع بلاکچین یک فناوری غیرمتمرکز است و هرچیزی که روی آن اتفاق می‌افتد، حاصل عملکرد شبکه به عنوان یک کل است.

وقتی صحبت از بلاکچین به میان می­‌آید، درباره یک فناوری متداول که صرفا نقش نگهدارنده را برای کسب­‌و­کارها ایفا می­‌کند، صحبت نمی­‌کنیم، بلکه منظور یک فناوری تحول‌آفرین در عصر دیجیتال است که ساختارهای مالی، اقتصادی و اجتماعی جهان را در اقتصاد دیجیتال تغییر خواهد داد. بلاکچین در واقع مفهوم دفتر کل توزیع شده را محقق کرده است.

سال­‌هاست که افراد از مفهوم دفترکل با عنوان دفتر حساب و کتاب جهت ذخیره‌­سازی اطلاعات مالی بدهی و اعتبار خود به صورت کاغذی استفاده می­‌کنند. با ورود کامپیوترها، ثبت این رویدادها در قالب پایگاه داده‌­های متمرکز صورت گرفت. دسترسی جهت ذخیره­‌سازی، پردازش و گرفتن خروجی از این پایگاه داده‌­ها برای مدیر پایگاه داده تعریف می­‌شد و امکان دست‌کاری و از بین بردن اطلاعات وجود داشت. برای رفع این مشکل، پایگاه داده توزیع شده سنتی طراحی شد که هر یک از اعضای شبکه مجوز ذخیره‌­سازی و پردازش رکوردهای پایگاه داده را داشته باشد و همچنان کنترل بر عهده مدیر پایگاه داده بود. مشکلی که وجود داشت این بود که یک سری از نودها مخرب بودند و داده­‌ها را پیش از به اشتراک­‌گذاری تغییر می‌­دادند.

استفاده از فناوری پایگاه داده توزیع شده هم نتوانست راه‌حلی برای این مشکل باشد. به این منظور، مفهوم فناوری دفتر کل توزیع شده معرفی شد. به زبان ساده، یک دفتر کل توزیع شده، پایگاه داده‌ای است که اطلاعات ثبت شده در آن، توسط هر شرکت‌کننده به‌روز و نگهداری می‌شود که تغییر یا حذف اطلاعات توسط یک فرد خاص را تقریبا غیرممکن می‌کند و امنیت اطلاعات را تا حد زیادی افزایش می‌دهد. پرونده‌ها توسط یک سازمان مرکزی ثبت و به‌روزرسانی نمی‌شوند، بلکه به طور مستقل توسط هر نود ساخته و نگهداری می‌شوند. به این معنی که تمامی افراد در شبکه، تراکنش­ها را پردازش می‌کنند و سپس به ثبت‌شدن یا نشدن اطلاعات رای می‌دهند. در صورت تائید اکثریت، آن اطلاعات ثبت می‌شوند. با وجود این توافق، دفتر کل توزیع شده همیشه به روز است و تمام گره‌ها از پایگاه داده اصلی یک کپی کامل دارند. این معماری اجازه می‌دهد تا به عنوان یک سیستم تهیه گزارش، دفتر کل توزیع شده فراتر از یک پایگاه داده ساده باشد.

همان‌طور که پیشتر اشاره شد، بلاکچین شامل مجموعه‌ای از بلوک‌ها است که به صورت زنجیره‌ای به هم متصل شده‌اند. هر یک از بلوک‌ها با کمک الگوریتم‌های رمزنگاری، اطلاعات بلوک قبلی خود را دارند و کوچکترین دستکاری در اطلاعات باعث تغییر خروجی رمزنگاری شده و بلوک را از زنجیره حذف خواهد کرد. اصلی‌ترین ویژگی‌های این فناوری عبارتند از:

تغییرناپذیری: یکی از ویژگی­‌های اصلی بلاکچین عدم امکان دست‌کاری و تغییر در اطلاعات است. از آنجا که تمامی اعضای شبکه یک کپی از دفترکل توزیع شده را دارند و اضافه کردن بلوک جدید باید به تایید اکثریت اعضا برسد، علاوه بر اینکه شفافیت بالا می­رود، امکان تغییر در اطلاعات ذخیره شده نیز وجود ندارد. تراکنش‌­های ذخیره شده در بلاکچین، برگشت­‌ناپذیر هستند. اگر فردی بخواهد یک تراکنش را از بلاکچین حذف کند باید تمامی دفاتر کل توزیع شده در سراسر دنیا را هک کرده و اطلاعات تراکنش‌­ها را تغییر بدهد که چنین کاری غیر ممکن است.

توزیع شدگی: در شبکه‌­های غیر­متمرکز اختیارات حکمرانی و نظارت به عهده­ یک فرد گذاشته نمی‌­شود. برای تمامی کاربران دسترسی­‌های یکسان تعریف می­‌شود. وابسته نبودن بلاکچین به طرف سوم، خطاهای متداول انسانی و امکان هک کردن را کاهش می­‌دهد.

افزایش امنیت: استفاده از الگوریتم‌­های رمزنگاری در بلاکچین امنیت اطلاعات را بالا می­‌برد. تمامی اطلاعات نگهداری شده در بلاکچین رمزنگاری شده‌­اند و با کوچکترین دستکاری در اطلاعات، خروجی الگوریتم‌­های رمزنگاری تغییر کرده و بلوک تغییر یافته، از زنجیره حذف خواهد شد.

دفترکل توزیع شده: تمامی اطلاعات مربوط به تراکنش‌­ها و شرکت‌­کنندگان در دسترس عموم قرار می­‌گیرند و این موضوع شفافیت را افزایش می­‌دهد.

تسویه سریع: در مقابل سیستم­‌های بانکی سنتی که در آن فرایند تسویه حساب به کندی صورت می­‌گرفت و انتقال وجه بین­‌المللی کار پیچیده‌­ای بود، بلاکچین امکان پرداخت آنی را فراهم می­‌کند. قرارداد هوشمند، معاملات و فرایندهای تسویه مربوط به آن را بصورت تضمینی و خودکار انجام می­‌دهد.

بلاکچین در صنعت بانکداری

هاروارد بیزینس ریویو پیش‌بینی کرده است که بلاکچین همان‌گونه باعث تحول دیجیتال در بانک‌ها خواهد شد که اینترنت موجب تحول در رسانه‌ها شده است. هرچه مؤسسات مالی بیشتری متوجه می‌شوند که بلاکچین چگونه می‌تواند امنیت، صرفه‌جویی در هزینه‌ها و بهبود رضایت مشتری را بهبود بخشد، این فناوری بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بلاکچین بستری برای میلیون‌ها ارز و توکن است که پا به عرصه نظام‌های مالی گذاشته‌اند. این فناوری تا به اینجا تمام‌کارهایی که از طریق بانکداری انجام می‌شد را به‌دست کاربران سپرده است. عملیاتی مثل ایجاد سرمایه، در اختیار دیگران قرار دادن سرمایه، انتقال دارایی‌ها، انجام پرداخت‌ها، ایجاد کسب‌وکاری جدید و ده‌ها استفاده دیگر. بلاکچین به عنوان یک بانک اطلاعاتی غیرمتمرکز عمل می‌کند و با ذخیره تمام اطلاعات مربوط به پرداخت‌ها و جزئیات پروفایل در چندین سرور بلاکچین، به محافظت از اطلاعات شخصی و مالی مشتریان کمک می‌کند. این کار مسائلی مانند کشف کلاهبرداری و جلوگیری از حمله سایبری را آسان می‌کند. همچنین با استفاده از بلاکچین، نیاز به اشخاص ثالث در سیستم وام‌دهی و اعتبار از بین می‌رود و این باعث می‌شود كه پروسه وام گرفتن تسهیل شده و كاهش نرخ بهره تضمین شود. با وجود بلاکچین تمام عملیات بانکی می‌تواند ارزان‌تر، سریع‌تر و امن‌تر صورت گیرد.

فناوری بلاکچین با فراهم‌آوری یک روش امن و کم‌هزینه برای پرداخت، نیاز به تأیید شخص ثالث را کاهش می‌دهد و زمان پردازش انتقالات بانکی را نسبت به بانک‌های سنتی به شدت کاهش می‌دهد. معاملات بیت‌کوین می‌توانند از ۳۰ دقیقه تا حداکثر ۱۶ ساعت طول بکشند و این مورد بهتر از میانگین ۳ روزه پردازش پرداخت‌های بانک‌های سنتی است. این زمان در حال بهبود است و در آینده نزدیک در زمان کمتری انجام خواهد شد.

تسهیل پرداخت برای بانک‌ها بسیار سودآور است و انگیزه‌ای برای کاهش هزینه‌ها در اختیار آن‌ها قرار می‌دهد. رمزارزهایی مانند بیتکوین و اتریوم روی بلاکچین‌های عمومی ساخته شده‌اند و هرکسی می‌تواند برای ارسال و دریافت پول از آن‌ها استفاده کند. به این ترتیب، بلاکچین‌های عمومی نیاز به اشخاص ثالث مورد اعتماد برای تأیید معاملات را کاهش می‌دهند و به مردم در سراسر جهان امکان پرداخت سریع، ارزان و بدون مرز را می‌دهند.

مهمتر از همه، توسعه‌دهندگان در تلاش برای یافتن راه‌حل‌هایی ارزان‌ قیمت‌تر هستند تا رمزارزهایی – مانند بیت کوین و اتریوم – بتوانند معاملات بیشتری را، سریع‌تر پردازش کنند.

کارآفرینان در جلسات بی‌شماری با شرکت‌ها به مذاکره می‌نشینند و تلاش می‌کنند شرکتی را برای سرمایه‌گذاری انتخاب کنند که جلب توجه این سرمایه‌گذاران برای اکثر شرکت‌ها می‌تواند کاری سخت و طاقت‌فرسا باشد.

امروزه به لطف فناوری بلاکچین امکان جذب سرمایه از طریق عرضه اولیه توکن مهیا شده است. عرضه اولین توکن به آن‌ها این امکان می‌دهد بدون سرمایه‌گذار سنتی یا در یک تراکنش چه اطلاعاتی وجود دارد؟ شرکت سرمایه‌گذار جذب سرمایه کنند. سرمایه‌گذاری در توکن‌ها راهی است که سرمایه‌گذاران خطرپذیر به وسیله آن می‌توانند مستقیماً روی استفاده و ارزش شرط ببندند. از این طریق شرکت‌های کارآفرین می‌توانند روند معمولی جذب سرمایه را با فروش مستقیم توکن‌ها به عموم مردم آسان و کوتاه کنند.

قراردادهای هوشمند قرارداد‌هایی هستند که به طور خودکار توسط پروتکل‌های کامپیوتری بکار گرفته ‌می‌شوند که شامل یک نوع توافق برای عمل کردن و یا عمل نکردن بدون نیاز به اعتماد بین طرفین ‌می‌باشد. قراردادهای هوشمند اکنون با بلاکچین ‌می‌تواند به واقعیت تبدیل شود. اگرچه این عملکرد به دلیل مجموعه ای از دستورالعمل‌های کوچک که تورینگ کامل نیست محدود ‌می‌شود، بیت‌کوین از مجموعه کوچکی از قراردادهای هوشمند پشتیبانی ‌می‌کند. بعد از آن مهمترین پروژه متن باز اتریوم هست که قصد دارد یک زبان برنامه نویسی تورینگ کامل را برای پشتیبانی از اجرای کد دلخواه در زنجیره‌بلوکی خود را ارائه دهد که به نوبه خود انواع قراردادهای هوشمند را پشتیبانی ‌می‌کند.

قراردادهای هوشمند، هر دو طرف را به توافق می­‌رساند و آن قرارداد را با یک الگوریتم خود-اجرایی اجرا می­‌کند. پول بلوکه شده نیز پس از تحقق شرایط توافق نامه آزاد می­‌شود. قراردادهای هوشمند به میزان قابل توجهی عنصر اعتماد را کاهش می­‌دهند. این کار خطر توافق مالی و سر از دادگاه درآوردن را به حداقل می­‌رساند. این شرکت­‌ها در حال توسعه سیستم‌­عامل­‌هایی با قابلیت بلاکچین برای اجرای قرارداد هستند.

• اشتراک­‌گذاری و ذخیره‌­سازی سوابق

استفاده از بلاکچین در امور مالی می‌­تواند باعث صرفه­‌جویی ۸ تا ۱۲ میلیارد دلاری در سال در این صنعت شود. این مبلغ ۳۰ درصد از هزینه‌­های زیرساختی هشت بانک جهانی است.

روش‌­های ذخیره­‌سازی مبتنی بر کاغذ، هزینه­‌های ثبت سوابق را برای مؤسسات مالی افزایش در یک تراکنش چه اطلاعاتی وجود دارد؟ می­‌دهد. برآوردها نشان می­‌دهد که بین ۶۰ تا ۷۰ درصد از هزینه­‌های مدیریت ذخیره­‎‌سازی سوابق خرده ­فروشی بانک‌­ها می­‌تواند با حذف کاغذ کاهش پیدا کند. این امر باعث می­‌شود هزینه­‌های عملیاتی نیز تا ۲۵ درصد کاهش یابد.

بانک­‌ها مخزن گسترده‌­ای از سوابق هستند، زیرا مشتریان زیادی دارند. این سوابق برای بازیگران بسیار با ارزش است. بلاکچین دیجیتال است؛ بنابراین، راهی ارزان­‌تر برای حفظ آن سوابق است. همچنین سوابق را به صورت غیرمتمرکز ذخیره می­کند و امنیت بالا و دسترسی آسانی ارائه می­‌دهد. این سیستم همچنین خطر از دست دادن کامل یا گم شدن سوابق را که با ذخیره­‌سازی سوابق به صورت کاغذی بسیار اتفاق می‌­افتد را از بین می­‌برد.

بسیاری از فرآیندهای معمول بانکی بصورت خطی و سلسله مراتبی بوده و مشابه خط مونتاژ صنعت تولید ‌می‌باشد. اگرچه فرآیند ارزیابی به بانک‌ها و مراکز اطلاعاتی کمک ‌می‌کند تا کنترل اطلاعات را داشته و بر مالکیت خود تاکید کنند اما زمان تصمیم‌سازی را به تاخیر انداخته و هزینه‌ها و زمان پردازش را طولانی‌تر کرده و رضایت مشتریان را کاهش ‌می‌دهد. فناوری زنجیره‌بلوکی ‌می‌تواند روند تراکنش‌های این روزها توسط بانک‌ها و مراکز اطلاعات مالی را بطور اساسی تغییر دهد.

در حال حاضر هزینه‌های تراکنش زنجیره‌بلوکی بسیار پایین است. کاربران با انجام تراکنش‌ها و بر اساس یک اولویت ممکن است برای پردازش تراکنش‌ها مبلغی را پرداخت کنند. صرافی‌های رمزارزها با تبدیل رمزارزها به ارز فیات با هزینه کمتری نسبت به کارت‌های اعتباری و پی‌پال، معاملات بازرگان را انجام ‌می‌دهد.

تأیید صحت هویت مشتری به دلیل رعایت مقررات ضد پولشویی یک وظیفه مهم و تکراری برای بانک‌ها است. با توجه به مشکلات فزاینده تروریسم، شناخت مشتری یک جنبه اساسی در رابطه با جلوگیری از استفاده مجرمانه از بودجه و خدمات بانکی در قالب پولشویی و تروریسم است به طوری که موسسه تامسون رویترز تخمین ‌می‌زند موسسات مالی سالانه بین ۶۰ تا ۵۰۰ میلیون دلار در سال برای ادامه کار با شناخت مشتری هزینه می‌کنند. فناوری زنجیره‌بلوکی در زمینه مدیریت هویت مشتریان ‌می‌تواند بسیار موثر بوده و هزینه‌های ارزیابی، ثبت و به روزرسانی اطلاعات هویتی را کاهش دهد.

امنیت برای صنعت بانکداری از اهمیت ویژه‌­ای برخوردار است. زنجیره‌بلوکی ‌می‌تواند امنیت بیشتری را برای داده‌های بانکی فراهم کند زیرا تاریخچه اطلاعات قابل تغییر نیستند و اطلاعات جدیدی که در زمان واقعی به آن افزوده ‌می‌شود، در اصل توسط اشخاص متعدد به اشتراک گذاشته ‌می‌شود و بنابراین دست‌کاری داده‌ها را دشوار ‌می‌کند.

مطالعه موردی استفاده از فناوری بلاکچین در صنعت بانکداری

بانکو سانتاندر

در آوریل ۲۰۱۸، بانکو سانتاندر از راه‌اندازی سانتاندر وان‌پی، یک سرویس جدید بلاکچین، برای تسریع در پردازش نقل و انتقالات بین‌المللی پول خبر داد. در ابتدا، مشتریان انگلیسی می‌توانستند یورو را به ۲۱ کشور اروپایی ارسال کنند. همچنین مشتریان اسپانیا قادر به انتقال دلار به ایالات متحده و پوند به انگلیس بودند. این خدمات همچنین برای کاربرانی از لهستان و سایر کشورها هم در دسترس بود. در فوریه سال ۲۰۱۹، سانتاندر وارد معامله‌ای با آی‌بی‌ام جهت استفاده از فناوری‌های آن‌ها (بلاکچین، هوش مصنوعی و کلان‌داده‌ها) به مبلغ ۷۰۰ میلیون دلار شد.

یوبی‌اس سوییس

بانک یوبی‌اس سوییس یک پروژه آزمایشی دارد که هدف آن اتوماسیون الزامات نظارتی بخشنامه اتحادیه اروپا است. با استفاده از سیستمی که براساس بستر بلاکچین اتریوم ایجاد شده است، بانک‌ها قادر خواهند بود که داده‌های شناسه اشخاص حقوقی را به طور ناشناس تغییر دهند. این فناوری همچنین اجازه می‌دهد تا داده‌های آن‌ها را در مورد اشخاص حقوقی بررسی و قوانین جدیدی را سریعتر اتخاذ کنند.

در سال ۲۰۱۸، این بانک،۱۰۰ میلیون دلار برای توسعه یک بانک ارز دیجیتال سرمایه‌گذاری کرد. این استارتاپ که با نام سبا کریپتو ایجی ۴ شناخته می‌شود، به ارائه خدمات بانکی سنتی به شرکت‌هایی در حوزه رمزنگاری می‌پردازد.

پیگیری تراکنش بیت کوین

در دنیای رمزارز‌ها این ثبت و ضبط تراکنش‌ها در بلاکچین انجام می‌شود

مقدمه

تراکنش‌های پولی در سیستم بانکی موجود طی اسناد مالی ثبت و در صورت نیاز از آنها استفاده می‌شود. این اسناد به صورت محرمانه نگهداری شده و امکان دسترسی همگان به آنها وجود ندارد. اما در دنیای رمزارز‌ها این ثبت و ضبط تراکنش‌ها در بلاکچین انجام می‌شود. ما در این مقاله به شما می‌گوییم که پیگیری تراکنش بیت کوین چگونه است؟ برای پاسخ به این سوال ابتدا لازم است تا با چند اصطلاح در این زمینه آشنا شویم.

بلاکچین: دنیایی را تصور کنید که در آن می‌توانید همه تراکنش‌های انجام شده را در هر ساعت از شبانه‌روز مشاهده کنید و از اطلاعات ریز مثل تاریخ و ساعت آن نیز با خبر شوید. بلاکچین یک دفتر کل است که تمام این تراکنش‌های رمزارزی را در خود ذخیره می‌کند.

مزایای بلاکچین چیست؟ با توجه به تعریف بلاکچین می‌توان دریافت که استفاده از بلاکچین باعث ایجاد شفافیت در کل شبکه شده و بدین ترتیب امکان تغییر ماهیت تراکنش و دستکاری در آن غیرممکن می‌شود. این دقیقا همان ویژگی مهمی است که رمزارز‌ها را از دنیای ارز‌های فیات جدا می‌کند.

انواع بلاکچین: بلاکچین یا حالت عمومی دارد که همه افراد با تهیه زیرساخت لازم می‌توانند در آن تراکنش‌های خود را ثبت و به تایید دیگران برسانند و یا جنبه اختصاصی دارد که برای موارد محدودتر‌ و اختصاصی‌تر مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عنوان نمونه بلاکچین بیت کوین یک بلاکچین عمومی است که بلاکچین لایت‌ کوین بر پایه آن استوار شده است.

نحوه مشاهده تراکنش‌ها

غیر‌متمرکز بودن رمز‌ارز‌ها باعث ایجاد این تصور در بین بسیاری از کاربران رمزارز‌ها شده است که تراکنش‌های بیت کوین غیر قابل رهگیری است. اما باید گفت که رهگیری تراکنش‌های بیت کوین امکان‌پذیر است. شاید اکنون زمان آن رسیده است که به مهمترین سوال این مقاله پاسخ دهیم. پیگیری تراکنش بیت کوین چگونه است؟

همانطور که گفته شد امکان مشاهده تراکنش‌های صورت گرفته توسط کاربران ارز‌های دیجیتال امکان‌پذیر است. این در حالیست که حتی افرادی که رمزارز ندارند و یا حتی شما که در حال خواندن این مقاله هستید نیز می‌توانید با داشتن آدرس تراکنش به جزئیات آن دسترسی پیدا کنید. اهمیت پیگیری تراکنش زمانی برای شما مشخص می‌شود که بخواهید از موفقیت‌آمیز بودن تراکنش خود در هنگام انتقال بیت کوین به صرافی یا فرد موردنظر خود اطمینان حاصل کنید. برای این کار کافیست به یکی از سایت‌های فعال در این زمینه مانند bitinfocharts.com و یا blockchain.info مراجعه کنید. این سایت‌های در واقع نوعی اکسپلورر یا مرورگر بلاکچین هستند. در ادامه با تعدادی از این سایت‌ها آشنا می‌شویم.

bitinfocharts.com: گاهی اوقات شما نمی‌دانید که آدرسی که در اختیار دارید مربوط به کدام رمزارز است. اینجاست که این سایت به شما کمک خواهد کرد تا به پاسخ خود برسید. بیت کوین، دش کوین، ریپل، اتریوم، مونرو و لایت کوین از جمله رمزارز‌هایی هستند که در این سایت از آنها پشتیبانی می‌شود. این سایت یکی از سایت‌های قوی در این زمینه محسوب می‌شود.

blockchair.com: برای مشاهده ریز تراکنش‌های یک آدرس به تنها چیزی که نیاز دارید همان آدرس است. البته اطلاعاتی مانند: هش و نیز شماره بلاک را هم می‌توان جستجو کرد و به هدف رسید. این سایت با قابلیت نمایش تمام تراکنش‌ها بصورت آنلاین می‌تواند ساعت‌ها شما را در جای خود میخکوب کند، چرا‌که شما در زمان جابه‌جایی بین تراکنش‌های مختلف متوجه گذر زمان نخواهید شد.

Blockchain.info: از آنجا که این سایت از معروفترین و شاید محبوب‌ترین سایت‌ها در این زمینه است، اجازه دهید تا با ذکر یک مثال واقعی به بیان ویژگی‌های آن بپردازیم.

فرض می‌کنیم آدرس مدنظر ما این نشانی باشد:

با جستجوی این آدرس با چنین صفحه‌ای روبرو خواهیم شد:

در این تصویر اطلاعاتی از قبیل: آدرس تراکنش، تاریخ و ساعت تراکنش، میزان مبلغ دریافتی، هزینه تراکنش، آدرس فرستنده، آدرس گیرنده و غیره قابل مشاهده است. با اسکرول کردن صفحه، اطلاعات بیشتری در مورد این تراکنش می‌توانید بدست آورید.

همانطور که در تصویر مشاهده می‌کنید این تراکنش در ساعت 11:06 دقیقه و در تاریخ 20 می 2020 صورت پذیرفته است. از دیگر اطلاعات بیان شده در این تصاویر می‌توان نتیجه گرفت که در مجموع به میزان 0.03032205BTC در این تراکنش جابجا شده است. این مبلغ طی 2 تراکنش با مبالغ 0.031BTC و 0.00432205BTC از دو حساب یا آدرس مبدا ارسال شده است. البته کامزد تراکنش‌ها نیز در این رد و بدل کردن‌ها لحاظ شده است. حال بیایید تا نگاه دقیقتری به این تراکنش‌ها داشته باشیم.

بر اساس این اطلاعات در بخش اول این تراکنش این مبالغ جابجا شده است:

1. آدرس 3MU65… مبلغ 031BTC ارسال کرده است.
2. آدرس 3Arpc… مبلغ 02881841BTC از این مبلغ را دریافت کرده است.
3. اختلاف این در یک تراکنش چه اطلاعاتی وجود دارد؟ دو مبلغ که مبلغ 00218159BTC می‌باشد به عنوان کارمزد از این تراکنش کسر شده است.

و اما در بخش دوم این تراکنش:

1. آدرس 3PbJsi … مبلغ 00432205BTC ارسال کرده است.
2. همان آدرس مبلغ 00150364BTC از این مبلغ را دریافت کرده است که به معنی بازگشت به حساب مبدا می‌باشد.
3. اختلاف این دو مبلغ که مبلغ 00281841BTC به عنوان کارمزد از این تراکنش کسر شده است.

جمع دو هزینه تراکنش بالا مبلغ 0.005BTC می‌باشد که از کل این تراکنش کسر شده است.

حال این سوال پیش می‌آید که بخش دوم این تراکنش که مبدا و مقصد آن یکی است، به چه منظور انجام شده است؟ پاسخ اینست که در هر تراکنش بیت کوینی، کل مبلغ یا بخش بزرگی از آن که در کیف پول ارسال کننده موجود است، ارسال می‌گردد. بخش اول به شخص گیرنده و بخش دوم به شخص فرستنده بازگردانده می‌شود. در حقیقت در این پروسه 2 تراکنش اتفاق می‌افتد. یکی ارسال بیت کوین از بلاک مبدا به آدرس مقصد و دیگری بازگشت مابه التفاوت دارایی بلاک به ارسال کننده. علت این مساله هم مربوط به سایز بلاک‌های بیت کوین مربوط می‌باشد.

نکته بعدی که در این زمینه باید به آن اشاره کرد، تعداد تاییدیه‌های تراکنش یا همان کانفیرم‌های تراکنش است. در آدرس فوق تعداد کانفیرم‌های این تراکنش‌ها 10 می‌باشد که در تصویر دیده می‌شود، در حالی که شما در زمان مطالعه این مقاله با مراجعه به آدرس این تراکنش، تعداد کانفیرم‌ها را بسیار بیشتر مشاهده خواهید کرد. برای تایید هر تراکنش معمولا حداقل 3 تایید لازم است. ممکن است برخی کیف پول‌ها با 2 کانفیرم هم دریافت را تایید نمایند در حالیکه برخی تا حداقل 4 کانفیرم، تراکنش را قبول نمی‌کنند.

همانطور که گفته شد داشتن یک آدرس تراکنش می‌تواند شاه‌کلید شما برای مشاهده تمام آدرس‌های دیگر باشد، چرا‌که تنها با یک کلیک می‌توانید در بین صفحات مختلف بلاکچین جابه‌جا شوید و تراکنش‌های مختلف را بررسی کنید. اگرچه این کار می‌تواند به آشنایی بیشتر شما با بلاکچین و پیگیری تراکنش بیت کوین کمک کند، اما فراموش نکنید که این گشت و گذار به تنهایی مثمر ثمر نخواهد بود. برای اینکه نتیجه بهتری بگیرید، باید یک کاغذ و قلم در کنار دست خود داشته باشید تا با رسم نمودار درختی از تراکنش‌ها و ثبت هر آنچه که از این اطلاعات بدست می‌آورید، این اطلاعات را در ذهن خود برای همیشه تثبیت کنید.

ردیابی تراکنش‌های اتریوم

از آنجا که اتریوم نیز یک ارز محبوب به شمار می‌رود، بد نیست تا در مورد ردیابی این ارز نیز اطلاعاتی داشته باشیم. همانطور که اطلاع دارید اتریوم ارزی است که علاوه بر استفاده در داد و ستد‌ها، به عنوان وجه معامله از آن برای عقد قرارداد‌های هوشمند نیز استفاده می‌شود. قرارداد‌هایی که دست واسطه‌ها را کوتاه و بهای تمام شده برای طرفین را کاهش می‌دهد. بنابراین شما علاوه بر ردیابی آدرس تراکنش‌های اتریوم، امکان ردیابی قرار‌داد‌ها را نیز دارید.

برای این منظور علاوه بر استفاده از برخی سایت‌های بالا، می‌توانید از سایت etherscan.io که یک سایت معتبر در این زمینه هست نیز کمک بگیرید. این سایت با ارائه آمار به شکل گرافیکی، تحلیل‌ تراکنش‌ها را به یک کار لذت‌بخش تبدیل می‌کند و صدالبته که اطلاعات خوبی در اختیار شما قرار می‌دهد.

شاید در نگاه اول به نظر برسد که تشخیص تراکنش‌های اتر از قرارداد‌های هوشمند اتریوم در این سایت مشکل و دشوار است، اما باید بدانید که این‌کار بسیار سهل و آسان است. در صورتی که برای سند مد‌نظر ارزشی بیش از 0 اتریوم به نمایش در آمد، آن تراکنش محسوب می‌شود و در غیر اینصورت آدرس مدنظر شما، قرارداد هوشمند می‌باشد. همانطور که تصویر بالا مشاهده می‌کنید، در این جدول، ستون اول آدرس تراکنش یا هش می‌باشد. ستون‌های بعدی به ترتیب شماره بلاک از بلاکچین، مدت زمان گذشته از تراکنش یا ماین آن، آدرس فرستنده، مقدار اتر منتقل شده و در آخر هم مقدار کارمزد تراکنش است. همانطور که در تصویر بالا مشخص است، دو تراکنش اول از نوع قرارداد هوشمند و 3 تراکنش بعدی از نوع انتقال اتر می‌باشند.

بررسی شفافیت در سایر ارزهای دیجیتال

بر خلاف بیت کوین و اتریوم، رمزارز‌هایی نیز وجود دارند که امکان رهگیری تراکنش‌های آنها به این سادگی نیست و امکان ردیابی تراکنش آنها بسیار دشوار‌تر از بیت کوین است. به این نوع ارز‌ها در اصطلاح ارز‌های “پیگیر گریز” گفته می‌شود. ارز‌هایی مانند دش کوین و مونرو را در این دسته‌بندی می‌توان جای داد. با توجه به این ویژگی مونرو و دش کوین، بنظر می‌رسد کلاهبرداران و هکر‌ها تمایل بیشتری نسبت به استفاده از این ارز‌ها داشته باشند.

سخن پایانی

در این مقاله که به نحوه پیگیری تراکنش بیت کوین اختصاص داشت، با مزایای این قابلیت مهم رمزارزها آشنا شدیم و دانستیم که دنیای رمزارزها آنقدرها هم که تصور می‌شود، دنیایی مخوف و ناشناسی نیست، چراکه در هر ساعت از شبانه‌روز امکان دسترسی به بیشتر اطلاعات یک تراکنش وجود دارد. اطلاعاتی که به جز نام طرفین تراکنش تقریبا همه اطلاعات دیگر آن قابل پیگیری و ردیابی است.

توجه داشته باشید که ردیابی تراکنش در بلاکچین یک کار تخصصی است، بنابراین برای کسانی که به تازگی وارد دنیای ارز‌های دیجیتال شده‌اند نه تنها جذابیت ندارد، بلکه ممکن است کاری بیهوده و خسته کننده بنظر برسد.

شناسه تراکنش TXID چیست و چه اهمیتی دارد؟

TXID مخفف «شناسه تراکنش» که به‌عنوان TxID شناخته می‌شود، عدد هش است که یک تراکنش را در بلاک چین ثبت می‌کند. درواقع تراکنش‌های روی بلاک چین بیت کوین (BTC) و اتریوم (ETH) در یک رشته هش ثبت می‌شوند که همان شناسه‌های تراکنش هستند. برای آشنایی بیشتر با شناسه تراکنش، در ادامه این مطلب همراه ما باشید.

معنای TXID چیست؟

یک بلاک چین از بلوک‌هایی ساخته شده است که حاوی اطلاعات تراکنش‌ها هستند. اگر کاربر بخواهد تشخیص دهد که چه زمانی یک تراکنش رمزنگاری روی بلاک چین انجام شده است، به یک شناسه تراکنش نیاز دارد. تراکنش‌های بلاک چین برای جلوگیری از سانسور و ایجاد یک در یک تراکنش چه اطلاعاتی وجود دارد؟ سیستم بدون نیاز به اعتماد تغییرناپذیر هستند؛ بنابراین TXID ها به‌عنوان مدرک قطعی مبنی بر خرج‌شدن دارایی استفاده می‌شوند. تاریخچه تراکنش‌ها به‌طور دائم روی بلاک چین ذخیره می‌شود و قابل پاک‌شدن نیست.

برخی ارزهای دیجیتال این شناسه را ندارند. این موارد، ارزهای ناشناس مانند Monero و ZCash هستند که تاریخچه تراکنش‌ها را نگه نمی‌دارند و اطلاعات مربوط به تراکنش‌ها را برای اهداف حفظ حریم خصوصی مخفی نگه می‌دارند. در شبکه بیت کوین و اتریوم، کاربران به‌راحتی می‌توانند تمام تراکنش‌هایی را که به‌طور عمومی از طریق کاوشگرهای بلوک انجام می‌شوند، ببینند.

کاوشگرهای بلاک، تمام تراکنش‌های روی بلاک چین را در لحظه و زمان واقعی نشان می‌دهند و به کاربران اجازه می‌دهند موجودی ارزهای دیجیتال را مشاهده کنند. پرکاربردترین کاوشگر برای بیت کوین Blockchain.com و برای اتریوم Etherscan است. شناسه تراکنش برای بیت کوین و اتریوم هر دو شامل 64 کاراکتر است که شامل اعداد و حروف به‌صورت تصادفی است.

توجه داشته باشید که TXID همان آدرس کیف پول نیست (با وجود داشتن سبک رمزگذاری مشابه)، بلکه تنها یک تاریخچه از تراکنش خاصی است که در بلاک چین انجام شده است.

مشخصات اولین شناسه تراکنش چیست؟

اولین شناسه تراکنش در شبکه بیت کوین در سال 2009 ثبت شد:

این هش تراکنش 64 کاراکتری، نشان‌دهنده اولین تراکنش بیت کوین است؛ یعنی زمانی که خالق بیت کوین، ساتوشی ناکاموتو، 50 بیت کوین را به‌عنوان تست برای دوستش در سال 2009 ارسال کرد. این TXID هنوز در بلاک چین مشاهده می‌شود.

همه ماینرهایی که شروع به استخراج بیت کوین می‌کنند، باید کل بلاک چین را دانلود کرده و سوابق هر تراکنش را از ابتدای بیت کوین تاکنون را ذخیره کنند. نمونه دیگری از شناسه تراکنش، تراکنش معروف پیتزا در سال 2010 است:

این تراکنش اولین مورد استفاده از بیت کوین به‌عنوان یک روش پرداخت بود. پرداخت بیش از 10000 بیت کوین برای دو پیتزا. در آن زمان ارزش این مقدار بیت کوین حدود 40 دلار بود، اما در حال حاضر حدود 700 میلیون دلار ارزش دارد!

شناسه تراکنش بیت کوین چیست؟

از زمانی که اولین تراکنش‌ها در سال 2009 انجام شد، شناسه‌های بیت کوین 64 کاراکتری بودند که یک رشته هش را نشان می‌دادند. این 64 کاراکتر با استفاده از پروتکل SHA-256، یعنی پروتکل رمزنگاری بیت کوین، رمزگذاری شده است. این روش رمزگذاری مبتنی بر توابع هش رمزنگاری است که توسط آژانس امنیت ملی ایالات‌متحده (NSA) در سال 2001 به نام «SHA-2» اختراع و کدگذاری شد.

خروجی 64 کاراکتری درواقع کوچک‌تر از مقدار هش‌شده اصلی است. براساس دستورالعمل‌های SHA-2، یک هش رمزنگاری که 256 بیت طول دارد، می‌تواند به یک خروجی 64 کاراکتری تبدیل شود. در شبکه بیت کوین، تمام داده‌ها دو بار هش می‌شوند؛ برای مثال، یک آرایه 256 بیتی را تصور کنید. هنگامی که این بیت‌ها با استفاده از SHA-256 دو بار هش می‌شوند، خروجی 64 کاراکتری زیر را تولید می‌کنند:

مقادیر هش‌شده اصلی تصادفی نیستند و همه آن‌ها جزئیات مربوط به تراکنش را مشخص می‌کنند. 8 در یک تراکنش چه اطلاعاتی وجود دارد؟ کاراکتر اول ورژن بیت کوین را مشخص می‌کند، سپس 4 کاراکتر برای فلگ، 2 کاراکتر برای تعداد تراکنش و غیره. درنهایت، یک کاربر با یک شناسه تراکنش منفرد به در شبکه ثبت می‌شود. اگر کاربری بخواهد تغییراتی در هش تراکنش‌های استاندارد ایجاد کند، مانند تراکنش‌های چند امضایی و…، باید هزینه بیشتری پرداخت کند.

روش‌های هش مشابه یا یکسان توسط تمام بلاک چین‌های محبوب در جهان استفاده می‌شود. اتریوم از مدل رمزگذاری مشابه با بیت کوین استفاده می‌کند. تمام شناسه‌های تراکنش اتریوم نیز ۶۴ کاراکتر دارند؛ زیرا از رمزگذاری SHA-265 استفاده می‌کنند.

همچنین هش می‌تواند شامل یک پیام شخصی باشد که با رمزگشایی قابل فهم خواهد بود. برای اضافه‌کردن یک پایم خصوصی به تراکنش، کاربران باید دستور OP_RETURN را همراه با 80 بیت اطلاعات به تراکنش اضافه کنند. در بلوک پیدایش بیت کوین، ساتوشی ناکاموتو پیام زیر را رمزگذاری کرد:

The Times 03/Jan/2009 Chancellor on brink of second bailout for banks

آن پیام در هش 64 کاراکتری زیر (TXID) موجود بود:

شناسه تراکنش اتریوم چیست؟

TXID های اتریوم 64 کاراکتر دارند، مشابه با بیت کوین. هر تراکنش در اتریوم یک کارمزد دارد که این کارمزد به ماینرها یا سهام‌داران در ETH 2.0 تعلق می‌گیرد. در شبکه اتریوم، برای انتقال دارایی به پرداخت کارمزدی به نام کارمزد گس نیاز است. Etherscan اطلاعات کلی از هر تراکنش و قرارداد هوشمند اجراشده در بلاک چین اتریوم ارائه می‌دهد. با جست‌وجوی هر بلاک، اطلاعات تراکنش‌هایی که به‌کمک آن انجام شده‌اند، مشاهده می‌شوند.

هر تراکنش اتریوم یک شناسه تراکنش منحصربه‌فرد (هش کد) دارد. هش تراکنش حاوی جزئیاتی مانند موارد زیر است:

• آدرس گیرنده: آدرسی که اتریوم یا توکن دیگری را دریافت کرده است.
• مقدار: مقدار اتریوم یا توکن‌های دریافتی. این مقدار به «wei» کسری از ETH تعیین می‌شود.
• MaxFeePerGas: حداکثر کارمزدی که شخص حاضر است برای تراکنش بپردازد. ابزارهایی مانند MetaMask توانایی سرعت‌بخشیدن به تراکنش‌ها در شبکه اتریوم را در ازای دریافت هزینه گس بیشتر ارائه می‌دهند.

Block Explorer برای TXID چیست؟

بیت کوین و اتریوم تنها بلاک چین‌هایی نیستند که TXID آن‌ها را می‌توان از طریق بلاک اکسپلورر مشاهده کرد. دیگر بلاک چین‌های برتر L1 (لایه یک) کاوشگرهای بلاک خود را دارند، مانند موارد زیر:

1. سولانا (SOL): Solana Explorer
2. کاردانو (ADA): Cardano Blockchain Explorer
3. ریپل: XRPSCAN
4. پولکادات (DOT): Polkascan
5. Dogecoin (DOGE): DogeChain
6. لایت کوین (LTC): Blockchair’s Litecoin Explorer
7. Avalanche (AVAX): Avalanche Explorer

چگونه TXID تراکنش‌های بیت کوین خود را بررسی کنیم؟

1. لیستی از تراکنش‌های دیجیتالی نمایش داده می‌شود. در این بخش هش یا TXID و همچنین تاریخ و زمان تراکنش را خواهید دید. روی رشته اعداد و حروف زیر هش کلیک کنید.

سخن پایانی

بیشتر ارزهای دیجیتال، از ارزهای معتبری مانند بیت کوین گرفته تا میم کوین‌هایی مانند Dogecoin، از یک شناسه تراکنش متشکل از 64 کاراکتر منحصربه‌فرد برای شناسایی هر تراکنش استفاده می‌کنند. به‌عنوان بخشی از بلاک چین، این تراکنش‌ها هرگز نمی‌توانند پاک شوند و شناسه تراکنش‌های آن‌ها نیز تا زمانی که بلاک چین زنده است، در سوابق باقی می‌ماند.

بسیاری از بلاک چین‌ها کاوشگرهای بلاک خود را دارند که در آن همه شناسه‌های تراکنش به‌صورت عمومی مشاهده می‌شوند. نکته اصلی این است که شناسه‌های تراکنش برای عملکرد اکوسیستم بلاک چین ضروری هستند و از برخی از ارزشمندترین مزایای فناوری بلاک چین، از شفافیت گرفته تا مقاومت در برابر سانسور پشتیبانی می‌کنند.

سیستم پردازش تراکنش

سیستم پردازش تراکنش (TPS) یک نظام فناوری اطلاعات برای گردآوری و تحلیل داده‌ها و ارائه اطلاعات پیرامون فعالیت‌ها و عملیات سازمان می‌باشد. این سیستم در حوزه مدیریت فناوری اطلاعات مطرح است. در اوائل دهه ۵۰ و با ورود رایانه به سازمان‌ها و به کار‌گیری آن د رانجام فعالیت‌های پردازشی کسب‌وکار شکل گرفتند.امروزه نیز در عصر اقتصاد الکترونیک و لزوم هماهنگی سازمان‌ها با تغییرات محیطی و انجام سزیع پردازش‌ها این سیستم‌ها از اهمیت بالایی برخوردار هستند.

ایـن سیستم ها، جایگزین روش دستی می‌شوند و امور ساخت یافته‌ای مانند: نگهداری سوابق، کنترل انبار، محاسبه حقوق و دستمزد و غیره را انجام می‌دهند. تاکید این سیستم بر پردازش حجم عظیمی از داده‌ها است و از ایـــن طریق کاهش هزینه‌های عملیات را در سازمان به همراه دارند. سیستم پردازش تراکنشی یک سیستمی است که جمع آوری وپردازش تعاملات و وقایعی که در اثر انجام عملیات و فعالیت‌های یک سازمان رخ می‌دهند را برعهده دارد.

امور عملیاتی سازمان کــــه غالبا ماهیتی تکراری و مستمر دارند و به دلیل حـــجم بالا،نیروی انسانی زیادی را نیز به خود اختصاص می‌دهند را می‌توان از طریق بــه کـــارگیری سیستم‌های پردازشی تعاملی مکانیزه کــرد و از تعداد نیروی انسانی مورد نیاز کاست. چنین سیستم هایی در یک زمینه خاص طراحی و ضمن انجام پردازش داده ها، اطلاعات مورد نیاز سطح عمکلیات را تامین می‌نماید. امروزه TPS‌ها در زمینه‌های مختلف سازمان طراحی و به کار گرفته می‌شوند و می‌توانند پایه اطلاعاتی سایر سیستم‌های سطوح بالاتر باشند.

تعریف سیستم پردازش تراکنش TPS

سیستم پردازش تراکنشی (TPS) سومین لایه از مدل عمومی سیستم اطلاعات مدیریت MIS به شمار می‌آید که عهده دار پردازش‌های روتین سازمان است و بر داده‌های مربوط به امور سازمان تأکید می‌نماید. این سیستم‌ها از طریق فراهم سازی داده‌های خام، MIS را حمایت می‌کنند. به عبارت دیگر، TPS بخش اصلی کار MIS را تشکیل می‌دهد. TPS، داده‌های موراد نیاز سیستم اطلاعاتی را ثبت، ذخیره و همچنین اکثر گزارشات و اسناد مورد نیاز کاربران عملیاتی را تولید می‌کند. یکی از جنبه‌های TPS که سیستم را از سایر سیستم‌ها متمایز می‌نماید، جنبه عمومی آن است. بدین معنی که این سیستم معمولاً در تمام سازمان‌ها و مؤسسات قابل اجرا بوده و به کار گرفته می‌شود.

سیستمی که ساختار منابع موجود و توانمندی‌های آتی را پی‌گیری می‌نماید، به TPS اشاره دارد.

سیستمی که انجام پردازش‌های اولیه و روزمره داده‌ها به عهده آن است و براساس داده‌های پردازش شده، انواع محصولات اطلاعاتی مانند: فرم ها، لیست‌های در گردش داخلی سیستم، گزارش‌ها و لیست‌های چاپی و تصویری را تهیه می‌کند و به عنوان مبنایی برای تهیه گزارش‌های بعدی برای مدیریت سازمان مورد استفاده قرار می‌گیرد، به TPS اشاره دارد.

در عین درست بودن تعاریف فوق می‌توان تعریف زیر را مطرح نمود.

سیستمی است که جمع آوری و پردازش تعاملات و وقایعی که در اثر انجام عملیات و فعالیت‌های یک سازمان رخ می‌دهند را برعهده دارد.

انواع سیستم پردازش تراکنش

دو نوع سیستم پردازشی تعاملات (TPS ) وجود دارد:

۱- سیستم‌های پردازشی بهنگام: در این نوع سیستم‌ها،ارتبــاط مستقیمی بین کاربر و برنامه‌های کاربردی وجود دارد. کاربر، داده‌های مربوط به یک عـــمل یا معامله را وارد سیستم می‌کند و برنامه در مورد آن معامله به کاربرپاسخ می‌دهد. در این نوع پردازش، بین ورود داده ها، پردازش، به هنگام نمودن داده‌های ذخیره شـده و ارائه گزارش بر اساس آن، فاصله زمانی وجود ندارد.

۲- سیستم‌های پردازش دسته ای: در ایـن سیستم‌ها، داده هـای وارده به یـک سیستم، در یک عملیات با فایل تشکیل گروه مـــی دهند و یکجا پردازش مــی شوند. بــعنـــوان مثــال،در یک سیستم پردازش انبار، تمـام کالاهای وارده و صادره دریک چارچـــوب زمــــانی مشخص، فرضا در یک روز معین،در یک گروه قرار گرفته، سپـــس بــر حسب شماره کـــالا مرتب شده و یکجا پردازش می‌شوند.

در یک دسته‌بندی دیگر انواع سیستم پردازش تراکنش TPS عبارتند از:

TPS عمومی : در این حالت حجم اطلاعات بالاست لیکن محاسبات ساده هستند در این سیستم‌ها ظرافت انتخاب سیستم مدیریت پایگاه داده فعال است همچین روشی برای برنامه‌ریزی و برنامه نویسی ساده است.از TPS‌های عمومی می‌توان به TPS عمومی حساب‌های دریافتنی ،TPS حساب‌های پرداختنی ،TPS عمومی حسابداری عمومی و…. اشاره کرد.

TPS فنی : در این حالت پیچیدگی پردازش اطلاعات مطرح است و حجم اطلاعات متوسط و زیاد است. اگر سیتم را ساده حساب کنیم حجم اطلاعات متوسط است و اگر پیچیده تلقی نماییم ،حجم اطلاعات زیاد خواهد بود.از TPS‌های فنی می‌توان به TPS فنی سفارشات مشتریان، TPS فنی برنامه‌ریزی مواد ،TPS فنی موجودی کالا و … اشاره کرد.

مقاله سیستم پردازش مکانیزه با ترجمه

موضوع سیستم پردازش معاملات بسیار نادر و قدیمی است. با این وجود برای حل مشکلات دانشجویان این رشته برای ارائه درسی یک مقاله در زمینه سیستم پردازش تراکنش TPS همراه با ترجمه فارسی آماده شده است.